خودتو بکش

من و آرزوهایی که نمیتونم بهشون برسم:

میشه هر لحظه بابت اینکه زندم ازم تشکر کنید؟ بالاخره شما نمی‌ذارید بمیرم🥱

بعدش فورا میگه ببخشید، نفسات رو بشمار تا بابت هر نفسی که توی این خونه کنارم می‌کشی بهت پول بدم

به بابام می‌گم قدرمو نمی‌دونی جواب می‌ده هر چقدر هم تلاش کنی قدت از یک و نیم بیشتر نمی‌شه.

دوباره یک یک شدن

اما قبل اون کسی می‌دونه چجوری ویو رو درست کنم؟

خب من میرم بخوابم خواب اونو ببینم چون نمیاد باهام حرف بزنه

تنها کسی که فرستاد، ممنون

تو دختری که مرا بوسیدی از رنج نگاه برایم بگو که چگونه قدم هایت در جدار پنجره له شده بود؟ و تو خندیدی در خیابان ها غنچه های متین نمیخندند ! دست های شکسته را گرفتی:《 اما من؛ بستر درختم .》 برایم بخند و از ابرها بگو تکه هایی که روی سایه نشستند از تلاطم پروانه های بی خانه .. ای شکوفه ی نعنا از کدام سرزمین روییده ای که تنت مثال تنفس است؟ اینم شعر از نسترن باقری

می‌خواستم شعر بفرستید