Shadow

29 june! بلاخره یک‌عالمه ماکارانی ایرانی با ته‌دیگ! و یک‌عالمه فیلم!

بوی قهوه‌ی سوخته از آشپزخونه میاد. قهوه‌ام سوخت. یادم رفته بود خاموشش کنم. داشتم جارو می‌کشیدم. باید حواسم رو خوب جمع کنم. دیگه اگه گاز روشن بمونه یا پنجره‌ای باز بمونه، کسی نیست که درستش کنه. مامان قبلا میگفت نباید به کسی بگی که توی خونه تنهایی. یا فلان وقت‌ها خونه خالیه. حتی گاهی توی تاکسی که نشسته بودیم، الکی سناریویی می‌ساخت که آقای راننده نفهمه خونه‌ الان خالیه. من به‌هرحال، الان تنهاام. مینویسمش. چه فایده؟مگه اصلا فرقی میکنه؟ مگه اصلا کسی این نزدیکی‌ها هست؟

28 june یک آزمون تمام‌شد. الان وقت یک‌سال استراحت است! مرسی اه

ندا گفت خونه‌تون کجاست؟ گفتم همین کوچه رو انقدر ادامه می‌دی تا برسی به درخت انار:) این‌بار سهراب سپهری می‌تونه بنویسه: خانه دوست كجاست؟ در فلق بود كه پرسيد سوار  آسمان مكثی كرد رهگذر شاخه نوری كه به لب داشت به تاريكی شن ها بخشيدو گفت، کنار آن درخت انار

I hope that someday when i am gone, someone, somewhere takes my soul up off these pages and thinks, “damn I would have loved her!”

These freaky Italians sell dinosaur eggs in their supermarkets!