روانشناسی🌻aftabgardan

*پدیده نشخوار ذهنی منفی چیست؟!* همه ما، گفتگوی درونی را می‌شناسیم. از لحظه‌ای که از خواب بیدار می‌شویم تا زمانی که می‌خوابیم یک نفر همیشه درون سر ما مدام درحال حرف زدن است. ●گاهی اوقات دچار مساله‌ای مانند نشخوار می‌شویم. یعنی به یک موضوع بارها و بارها فکر می‌کنیم و متاسفانه در یک حلقه بی‌پایان و بی‌نتیجه گیر می‌افتیم و فکر کردن به یک موضوع و تکرار مدام در ذهن آن را می‌بلعیم و دوباره آن را می‌آوریم بالا و دوباره آن را می‌جویم. (یک دور تسلسل باطل) در گفتگوهای تکراری درونی یا نشخوار ذهنی مدام به نکات منفی، خاطرات منفی و جنبه‌های منفی فکر می‌کنیم و بعد از مدتی به آن اعتیاد پیدا می‌کنیم. این نشخوار منفی می‌تواند گریبان همه ما را بگیرد. از فردی که همسرش به وی خیانت کرده تا کارآفرینی که ورشکست شده، تا کاندیدایی که در انتخابات رای نیاورده یا روزنامه نگاری که به ناحق زندانی شده، ورزشکاری که  مصدوم شده و دیگر نمی‌تواند ورزش حرفه‌ای کند. برای رهایی از دام گفتگوهای درونی منفی تکراری (نشخوار ذهنی) چه می‌توان کرد؟ تکنیک تدوین فکر:  قلم و كاغذ برداريد و همه‌ی افكار منفی خود را بنويسيد ترجیحا با زبان طنز! نوشتن بار سنگين افكار فكری را سبك كرده و گاه با خواندن نوشته‌ها ممكن است شما را به خنده يا شگفتی از افكار غيرمنطقی خود وادارد. در عين حال وقتی فكرتان را نوشتيد به راحتی می‌توانید آن را بررسی و خطاهايش را شناسایی نماييد. تکنیک تصور بدترین حالت ممکن و اقدام:  در نگاه اول ممکن است این روش اشتباه به نظر برسد اما این روش دو فایده اساسی دارد. به جای اینکه مدام در مورد نگرانی‌های آینده فکر کنید به بدترین حالت ممکن فکر کنید. زمانی که به بدترین حالت ممکن فکر می‌کنید، می‌بینید آنقدرها هم بد نیست و تنها این ذهن شماست که آن را بزرگ کرده. همین طور شما می‌توانید خود را برای اقدامات جبرانی و پیشگیرانه بعدی آماده کنید. به جای ترس از اقدام، بزنید به قلب ماجرا و دست به کار شوید. . تکنیک تعریف ماموریت جدید: نشخوار ذهنی، فكری زايد است و فكر زايد زاييده وقت زايد و وقت زايد زاييده بيكاری، با دست زدن به يك فعاليت كه شما را در حالت برانگيختگی قرار دهد می‌توانید از حالت نشخوار ذهنی فاصله بگيريد. مثلا اگر در کارآفرینی شکست خورده‌اید، یک ایده جدید را دنبال کنید. اگر دیگر نمی‌توانید ورزش حرفه‌ای کنید، خوب به مربی شدن فکر کنید! اگر به تازگی جدا شده‌اید، به تمام کارهایی فکر کنید که در زمان زندگی مشترک فرصتش را نداشتید انجام دهید. خداوند درهای بسیاری را پیش روی ما قرار داده است. *با ما درارتباط باشید🌻* https://chat.whatsapp.com/KdE2vqh00O64hXalhPYfbr *اینستاگرام* https://www.instagram.com/p/CrnFwBBoQds/?igshid=MDJmNzVkMjY= *تلگرام* https://t.me/aftabgardan_clinic *وب سایت* http://clinicaftabgardan.com

آیا امروز آن‌قدر که می‌شد شاد بودم و آن‌قدر که باید، لبخند زدم؟ ساداکو یک دختر ژاپنی بود که موقع انفجار بمب اتم توی هیروشیما دو سال بیشتر نداشت. ساداکو از انفجار بمب اتم جان سالم به در برد، ولی به خاطر تشعشات بمب دچار سرطان خون شد. این را البته ده سال بعد فهمیدند. زمانی که ساداکو خودش را برای مسابقات دوی مدرسه آماده می‌کرد. یک روز موقع تمرین سرش گیج رفت و خورد زمین. بعد آرام آرام علامت‌های سرطان خودشان را نشان دادند و ساداکو بستری شد. به خاطر یک افسانه‌ی قدیمی، مردم ژاپن اعتقاد داشتند که ساختن هزار درنای کاغذی باعث می‌شود آدم به آرزویش برسد. برای همین ساداکو که آرزو داشت قهرمان دو بشود، شروع کرد به ساختن درناهای کاغذی. اما خب، بیماری هم حسابی امانش را بریده‌بود. ششصد و چهل و چهارتا درنا را که ساخت، ساداکو چشم‌هایش را بست و دیگر آن‌ها را باز نکرد. همکلاسی‌هایش بقیه‌ی درناها را ساختند و هزارتا درنای کاغذی را همراه با ساداکو سپردند به خاک. 📝‌⁩من داستان ساداکو را دوبار توی زندگی خواندم. یک‌بار بیست و چهار سال قبل و یک‌بار هم دیروز. کسی که بیست و چهار سال پیش این داستان را خوانده بود یک کودک ده ساله بود که پیشِ چشمش زندگی جز زیبایی حرفی برای گفتن نداشت. شب‌های عید را توی خانه‌ی مادربزرگ به صدای باران گوش می‌داد که از توی شیروانی می‌ریخت کف کوچه. معنای "سختی" هم فقط خلاصه می‌شد توی تکلیفهای آخر هفته که البته همان را هم "ساعت خوش" مهران مدیری می‌شست و می‌برد. کسی که دیروز این داستان را خوانده اما؛ آدمی است که چندتا پیراهن بیشتر پاره کرده. بارها از ته ته دل خندیده و بارها هم به تلخی گریه کرده. گاهی مجبور به خداحافظی با عزیزانش شده و رفتن خیلی‌ها را به چشم دیده. از جبر روزگار و مرزهای جغرافیایی، سه سال می‌شود که دستان مادرش را توی دستش نگرفته و مدتی طولانی‌ست که پدرش روی شانه‌اش نزده. دیروز من داستان ساداکو را بیشتر باور کردم. چون حالا می‌توانم بپذیرم که گاهی به اندازه‌ی ساختن هزار درنای کاغذی هم فرصت نخواهیم داشت. برای همین هر روزی که شروع می‌شود را باید به چشم یک سرمایه‌ی بی‌نهایت ارزشمند نگاه کرد. مدتی قبل با خواهرم صحبت می‌کردم. گفت تصمیم گرفته کارش را کم کند و برود رشته‌ای که علاقه دارد را توی دانشگاه بخواند. بدون مکث گفتم کار درستی می‌کنی. برو دنبال چیزی که خوشحال‌ترت می‌کند. باید اعتراف کرد که مهمترین سوال دنیا، سوال ساده‌ای‌ست که شبها قبل از خواب فراموش می‌کنیم از خودمان بپرسیم: *با ما درارتباط باشید🌻* https://chat.whatsapp.com/KdE2vqh00O64hXalhPYfbr *اینستاگرام* https://www.instagram.com/p/CrnFwBBoQds/?igshid=MDJmNzVkMjY= *تلگرام* https://t.me/aftabgardan_clinic *وب سایت* http://clinicaftabgardan.com

*هر نامرادی‌ای باید ته داشته باشد؛ آدم آهن نیست که نشکند* بچه که بودم با دخترِ همکار مامانم که هم‌محله‌ای هم بودیم دوست شدم. وقتی برای اولین بار، در یک روز بارانی رفتم خانه‌شان از دیدن صحنه‌ای عجیب حسابی جا خوردم‌. تشتی گوشه‌ی خانه، کمی آن‌طرف‌تر از مبلمان شیک و امروزی‌شان گذاشته شده بود و از سقف، چک‌چک آب می‌ریخت داخلش. دوستم تعریف کرد که اولین‌بار که سقف سوراخ شده و شروع کرده به چکه‌کردن، ترسیده‌‌اند، فرش‌ها را جمع کرده‌‌اند، کاسه‌ای زیر سوراخ گذاشته‌اند و مادرش تلفن زده به پدرش. پدر خودش را رسانده، دیده تعمیر سقف کار او نیست، قرار شده عمو بیاید. آمدن عمو امروز و فردا شده، هی عقب افتاده، سوراخ مانده توی سقف و کاسه را برداشته‌اند و به جایش تشت گذاشته‌اند‌. و کم‌کم خو گرفته‌اند، تشت شده عضو جدید خانواده و آن‌قدر عادی شده که تازه وقتی می‌روند به‌ خانه‌ای دیگر، یادشان می‌آید آن تشت و آن سوراخ و آن چک‌چک و آن بوی دائمی نم نباید آنجا باشد‌. ما درس خواندیم، گپ زدیم، بازی کردیم... و تشت آنجا بود برای خودش، با صدای چک‌چک مدامی که دیگر داشت برایم به شکنجه تبدیل می‌شد. روزی که آن‌ها آمدند خانه‌ی ما، پسربچه‌ی چهار پنج‌ساله‌ی خانواده با کنجکاوی پرسید: "اینا تشت‌شون رو کجا گذاشتن؟!" یعنی وجود یک تشت در گوشه‌ای از خانه در نظر آن بچه عادی و حتی بدیهی بود. بعدها وقتی تابستان رسید و باران‌ها قطع شد، اعتراف کردند که یادشان رفته بود آن وضع طبیعی نیست و اعصاب‌خردکن است. یک پاییز تا بهار، یک خانواده آزار دیده بودند؛ چون عادت کرده بودند، به تحمل کردن. تحمل‌کردن اگر ته نداشته باشد، اگر برای رفع مشکل نجنگی، اگر بپذیری و بگذاری جایی سوراخی بماند که بماند، کم‌کم بی‌آنکه بفهمی فرسوده می‌شوی، بی‌آنکه بفهمی درد را، زخم را سهم خودت می‌دانی، بدیهی می‌دانی. حتی اگر مجبور به تحمل چیزی هستیم، باید آگاهانه باشد. باید بگوییم من این شرایط را، این زندگی را، این پارتنر را، این شغل را، این مکان را تحمل می‌کنم تا وقتی که‌... *با ما درارتباط باشید🌻* https://chat.whatsapp.com/KdE2vqh00O64hXalhPYfbr *اینستاگرام* https://www.instagram.com/p/CrnFwBBoQds/?igshid=MDJmNzVkMjY= *تلگرام* https://t.me/aftabgardan_clinic *وب سایت* http://clinicaftabgardan.com

سندرم قورباغه ای و اصل انبارشدگی من خودم ندیده ام اما میگویند اگر قورباغه ای را در یک ظرف آب جوش بیندازیم، بلافاصله مثل برق از ظرف بیرون میپرد اما اگر آب از ابتدا سرد باشد و کم کم روی شعله آتش گرم شود، قورباغه متوجه نمیشود و بدون اینکه از ظرف خارج شود در آن پخته میشود و میمیرد! رمز این داستان در تدریجی بودن فرایند گرم شدنِ آب است. نحوه مواجه شدن با هر چیزی، نوع واکنش ما را مشخص میکند. اگر ما در عرض یک ساعت ۲۰ کیلوگرم اضافه وزن پیدا کنیم مسلما بسیار تعجب میکنیم و به سرعت به دنبال دلیل این مساله میگردیم و برای درمان به پزشک مراجعه میکنیم، اما اگر فرایند چاق شدن ما ۲ سال زمان ببرد، به هیچ وجه این عکس العمل را نخواهیم داشت و معمولا میپذیریم که این اتفاق برای ما افتاده است و با آن کنار میاییم. ●اگر ۳۰ سال قبل میگفتند که در آینده، بیکاری و مجرد ماندن تبدیل به ۲ بحران بزرگ در ایران میشود، عده کمی آن را باور میکردند! اما ۳۰ سال زمان برد تا این اتفاق افتاد. این در حالی است که اگر در مدت ۳ ماه دچار این بحران شده بودیم، شوکه میشدیم و بلافاصله واکنش نشان میدادیم. ○در آموزش فلسفه، اساتید روش جالبی دارند. آنها میگویند به هیچ وجه نباید شاگرد را در ابتدای مسیر با مسائل پیچیده و سنگین فلسفی مواجه کرد. بنابراین کم کم و به مرور مباحث و مسائل را پیش میبرند تا اینکه شاگرد به خودش میاد و میبیند خودش تبدیل به استاد شده است؛ اما اگر در همان ابتدا شاگرد را با مطالبی سنگین و عمیق روبرو کنند، اصطلاحا او رَم میکند و جا میزند. سندرم قورباغه ای و اصل انبارشدگی، در زندگی همه ما جریان دارد. هر چیزی به مرور و در طی زمان شکل میگیرد. تفاوتی ندارد که دنبال تخریب هستیم یا ساختن. هر چیزی ذره ذره و مزه مزه شکل میگیرد و عین یک انبار پُر میشود. به احتمال خیلی زیاد شما که خواننده این متن هستید، یک انباری در منزل خودتان دارید که پُر از چیزهایی است که با بیان جمله “شاید روزی بدرد بخورد” در درون انبار قرار گرفته اند. چیزهایی که واقعا معلوم نیست آن روز کِی فرا میرسد و آن درد چیست که منتظرش هستیم تا درمانش را از انبار بیرون بکشیم! گویا در آمریکا مساله انبار کردن آنقدر شیوع دارد که شرکتهای بزرگی اقدام به احداث انبار در زمین های بزرگی کرده اند و انبار اجاره میدهند. انبار کردن نه خوب است نه بد، بستگی دارد چه چیزی را انبار میکنیم. پُر کردن یک کتابخانه هزار جلدی در طول ۵ سال و پُر کردن یک دکور پُر از ظروف گران قیمت و آنچنانی، هر دو انبار کردن است اما آن کجا و این کجا. ●اینکه من در طول یکسال یاد گرفتم چطور با سگی که به آپارتمان آورده ام رفتار کنم و کلی آموزش دیده ام برای مراقبت از حیوان خانگی و وقت گذاشتن برای یادگیریِ تعاملِ بهتر با فرزندم یا همسرم؛ هر دو خاصیت قورباغه ای و انبارشدگی دارند اما این کجا و آن کجا. ○حرف های نزده، خشم های فرو خورده، زخم های التیام نیافته، استعدادهای خفه شده و … یا گفتگوهای بالغانه، مدیریت و ریشه یابی علل وجود خشم، زخم شفا یافته، هزینه دادن و تلاش برای بروز توانمندی ها و … هر دو خاصیت سندرم قورباغه ای و انبارشدگی دارند، اما نتایج کاملا متفاوت و متضادی میدهند. پس چه بخواهیم چه نخواهیم، زندگی خاصیت انبارشدگی دارد و این ما هستیم که مثل آن قورباغه درون ظرف، آرام آرام در ظرف زمان پخته میشویم و شکل میگیریم. نگاه کنیم و مراقب باشیم که به چه شکلی در میاییم. *با ما درارتباط باشید🌻* https://chat.whatsapp.com/KdE2vqh00O64hXalhPYfbr *اینستاگرام* https://www.instagram.com/p/CrnFwBBoQds/?igshid=MDJmNzVkMjY= *تلگرام* https://t.me/aftabgardan_clinic *وب سایت* http://clinicaftabgardan.com

گراهام گرین در مقاله‌اش با عنوان «کودک گمشده» می‌نویسد: شاید تنها در دوران کودکی باشد که کتاب‌ها تاثیر عمیقی بر زندگی ما دارند. بعدها در زندگی به ستایش و تمجید می‌پردازیم، سرگرم می‌شویم و بعضی از نگرش‌هایی که قبلا داشته‌ایم را تغییر می‌دهیم. اما بیشتر محتمل است که در کتاب‌ها تنها چیزهایی را پیدا کنیم که تاییدی باشند بر آنچه که از قبل در ذهن داشته‌ایم... اما در کودکی کتاب‌ها غیب‌گو هستند، به ما درباره آینده می‌گویند و مانند فالگیرها که در کارت‌های فال‌بینی، سفرهای طولانی، مرگ در آب و غیره را می‌بینند، کتاب‌ها نیز بر آینده ما تاثیر می‌گذارند. فکر می‌کنم برای همین است که کتاب‌ها این‌قدر ما را هیجان‌زده می‌کنند. آدام فیلیپس *با ما درارتباط باشید🌻* https://chat.whatsapp.com/KdE2vqh00O64hXalhPYfbr *اینستاگرام* https://www.instagram.com/p/CrnFwBBoQds/?igshid=MDJmNzVkMjY= *تلگرام* https://t.me/aftabgardan_clinic *وب سایت* http://clinicaftabgardan.com

فروپاشی روانی ! ۱.فروپاشی روانی زمانی  است که، دیگرکسی حرف های تو  را، نقل به مضمون هم نکند. ۲.وقتی دیگر باد امیدی به سمت پنجره های دلتان، نوزد ،فروپاشی تان،کلید خورده است. ۳.فروپاشی روانی ،زمانی است که هر روز با اجل ، قرار ملاقات می گذارید! ۴.انسان ها، وقتی به اوج قدرت و ثروت می رسند،فروپاشی شان آغاز می شود. ۵. پایان رساله تازه به دوران رسیده ها، فروپاشی روانی است. ۶.فروپاشی روانی ،زمانی است که با هیجان های منفی، همزیستی روزانه می کنید! ۷.وقتی در جهل و نادانی خود، اصرار می ورزید  وآنرا سخنرانی می کنید ،در حال فروپاشی روانی هستید. ۸.وقتی جهل را مقدس می شمارید وتیشه به ریشه عقلانیت خود می زنید ،فروپاشی تان، ثبت تاریخی می شود. ۹.وقتی همچون سرخوردگان جنسی، فلسفه زندگی را تفسیر می کنید ، دچار فرو پاشی روانی  شده اید. ۱۰.دیر ویا زود چهره های فروپاشی روانی، خودش را در شکل بیماری ،جنون ،توهم و.. خودش را به شما نشان می دهد. ۱۱.تجربه نشان داده ،دیکتاورها، از یکساعت قبل فروپاشی خود، خبر ندارند. *با ما درارتباط باشید🌻* https://chat.whatsapp.com/KdE2vqh00O64hXalhPYfbr *اینستاگرام* https://www.instagram.com/p/CrnFwBBoQds/?igshid=MDJmNzVkMjY= *تلگرام* https://t.me/aftabgardan_clinic *وب سایت* http://clinicaftabgardan.com

خشم درنوجوانان چگونه است؟ نوجوانان معمولاً خشم خود را با واکنش‌های مختلفی نشان می‌دهند... واکنش‌های خشم آلود نوجوانان می‌تواند فیزیکی به همراه پرخاشگری کلامی باشد.... تکنیک‌های مدیریت خشم می‌توانند به ایجاد آگاهی نوجوانان از عصبانیت و چگونگی بهبود توانایی آن‌ها در اجرای مهارت‌های کنترل خود کمک کنند. برای اینکه کنترل خشم در نوجوانان اثربخشی زیادی داشته باشد، باید بدانید در هنگام خشم آن‌ها را سرزنش نکنید تا آن‌ها یاد بگیرند خشمشان را به صورت صحیح و هدایت شده، بروز دهند.....!!! به زبان ساده تر وقت خشونت شما ارام باشید.جدل نکنید. اجازه دهید آرام شود و بعد صحبت کنید. *با ما درارتباط باشید🌻* https://chat.whatsapp.com/KdE2vqh00O64hXalhPYfbr *اینستاگرام* https://www.instagram.com/p/CrnFwBBoQds/?igshid=MDJmNzVkMjY= *تلگرام* https://t.me/aftabgardan_clinic *وب سایت* http://clinicaftabgardan.com

*با ما درارتباط باشید🌻* https://chat.whatsapp.com/KdE2vqh00O64hXalhPYfbr *اینستاگرام* https://www.instagram.com/p/CrnFwBBoQds/?igshid=MDJmNzVkMjY= *تلگرام* https://t.me/aftabgardan_clinic *وب سایت* http://clinicaftabgardan.com

* قدرت فوق‌العاده خلاقیت‌های عمومی* ✍هنری مینتزبرگ 📃«قصه‌های شب برای مدیران» کنسرتی بسیار زیبا از خواننده محبوب‌تان را تصور کنید. به نظرتان چند نفر قادرند چنین کنسرتی را برگزار کنند؟ به احتمال زیاد پاسخ می‌دهید تعداد انگشت‌شماری از مردم می‌توانند چنین اثر هنری خلاقانه‌ای را خلق کنند. 🟢ما به این قبیل آثار خلاقانه، خلاقیت اختصاصی می‌گوییم، اما می‌خواهم توجه شما را به نوع دیگری از خلاقیت جلب کنم که همه ما می‌توانیم آن را داشته باشیم. حتی معتقدم همه ما بارها آن را در زندگی روزمره خود به کار برده‌ایم و به همین دلیل به آن خلاقیت عمومی می‌گوییم 🔵برای مثال، اگر به شوخی‌های روزمره نگاه و دقت کنید، متوجه می‌شوید در درون بیشتر این شوخی‌ها یک نوع خلاقیت بسیار ساده و کوچک نهفته است. 🟤نکته مهمی که می‌خواهم به آن اشاره کنم، این واقعیت است که اگر می‌توانیم با کمی فکر، یک شوخی بامزه و خلاقانه بکنیم، پس می‌توانیم با همین خلاقیت‌های ساده و کوچک، سازمان‌مان را تغییر بدهیم. به خصوص آن که گاهی همین خلاقیت‌های به ظاهر معمولی، جهان را تغییر داده است. 🟠برای مثال، در سال ۱۹۲۸ الکساندر فلمینگ در آزمایشگاه خود روی عوامل آنتی باکتریال تحقیق می‌کرد که روزی متوجه شد در یکی از ظرف‌هایش که مواد آزمایشگاهی کپک زده بود، برخی از باکتری‌ها کشته شده‌اند. 🟡او لبخندی زد و خطاب به کپک‌ها گفت: «چه جالب! مردم همیشه شما کپک‌ها را دور می‌اندازند!». خودش نیز همین کار را کرد اما پس از گفتگو با یکی از همکارانش، ظرف را از سطل زباله بیرون آورد و از خودش پرسید: «آیا این کپک می‌تواند برای کشتن باکتری‌ها در بدن انسان نیز استفاده شود؟!» 🟣این پرسش به ظاهر ساده، لحظه‌ای بسیار حیاتی برای بشر بود چون یک تغییر کوچک، یعنی استفاده از چیزی که همه آن را دور می‌انداختند، سرانجام منجر به یک انقلاب پزشکی شد: ساخت اولین آنتی‌بیوتیک جهان! ⚫پس یادمان باشد، شاید هیچ وقت نتوانیم یک کنسرت یا فیلم بسیار خلاقانه و بی‌نظیر خلق کنیم، اما شرط می‌بندم تاکنون بارها و بارها جک‌های بامزه گفته‌ایم و شوخی‌های بامزه با دیگران انجام داده‌ایم. پس چرا از این استعداد برای کارهای جدی‌تری مانند تغییر دنیا استفاده نکنیم *با ما درارتباط باشید🌻* https://chat.whatsapp.com/KdE2vqh00O64hXalhPYfbr *اینستاگرام* https://www.instagram.com/p/CrnFwBBoQds/?igshid=MDJmNzVkMjY= *تلگرام* https://t.me/aftabgardan_clinic *وب سایت* http://clinicaftabgardan.com

گراهام گرین در مقاله‌اش با عنوان «کودک گمشده» می‌نویسد: شاید تنها در دوران کودکی باشد که کتاب‌ها تاثیر عمیقی بر زندگی ما دارند. بعدها در زندگی به ستایش و تمجید می‌پردازیم، سرگرم می‌شویم و بعضی از نگرش‌هایی که قبلا داشته‌ایم را تغییر می‌دهیم. اما بیشتر محتمل است که در کتاب‌ها تنها چیزهایی را پیدا کنیم که تاییدی باشند بر آنچه که از قبل در ذهن داشته‌ایم... اما در کودکی کتاب‌ها غیب‌گو هستند، به ما درباره آینده می‌گویند و مانند فالگیرها که در کارت‌های فال‌بینی، سفرهای طولانی، مرگ در آب و غیره را می‌بینند، کتاب‌ها نیز بر آینده ما تاثیر می‌گذارند. فکر می‌کنم برای همین است که کتاب‌ها این‌قدر ما را هیجان‌زده می‌کنند. آدام فیلیپس *با ما درارتباط باشید🌻* https://chat.whatsapp.com/KdE2vqh00O64hXalhPYfbr *اینستاگرام* https://www.instagram.com/p/CrnFwBBoQds/?igshid=MDJmNzVkMjY= *تلگرام* https://t.me/aftabgardan_clinic *وب سایت* http://clinicaftabgardan.com