اِنزوا

..

عاشقتم مث بارونای رشت.

دست های تو اما؛ دست‌های خدا بود.

أنت حزني او حبيبي؟

هنوز هم آدم‌ها، پیام‌ها، فیلم‌ها و آهنگ‌هایی هستن که درونم احساس خوب و بامزه‌ای رو ایجاد کنن و این خوشحال کننده‌ست.

دلم پیش توست و امروز بیشتر از همیشه حاضرم بهترین داشته‌هایم را بدهم تا بتوانم تو را با تمام غمم ببوسم. بیشتر از هر چیز دلم می‌خواست می‌توانستم تمام روحم را در چشمانم بگذارم و تا ابد، هنگام مرگم، به تو نگاه کنم‌.

واسه من درسته حتی غلطتم:

.وَهم سبز.