دریچه‌ها

تمام.

پیام پایانی: کانال، تعطیل شد.. برای هدف بزرگتر. تیر آخر ترکش/

در سینه رازهایی دارم هر گاه سینه‌ام از آن‌ها به تنگ می‌آید با دست بر زمین می‌کوبم و راز دلم را برای زمین بازگو می‌کنم پس هر گاه زمین، گیاهی برویاند آن گیاه راز دلِ من است...

در سینه رازهایی دارم هر گاه سینه‌ام از آن‌ها به تنگ می‌آید با دست بر زمین می‌کوبم و راز دلم را برای زمین بازگو می‌کنم پس هر گاه زمین، گیاهی برویاند آن گیاه راز دلِ من است...

و فی صدری لباناتٌ إذا ضاقَ لها صدری نَکتّ الأرضَ بالکفِّ و أبدیتُ لها سرّی فمهما تُنبِتُ الأرضُ فذاک النّبتُ من بذری شاعر: #علی‌بن‌ابی‌طالب(ع)

بله، ای پناه هر دورافتاده و «یَا مَلْجَأَ کُلِّ مَطْرُودٍ» ما برای امشب «هیچ» آورده‌ایم. اما شنیدیم در این دکان به هیچ، همه‌چیزمان دهند و اگر بخواهیم باز هم بیشتر عطا کنند. ای که پوشاننده هر عیب و خطایی، هیچ دکان دیگری نیافتم که «هیچ»م را از من بخرد. تو مگر دیوانه‌ای ای بوالهوس، کس به هیچی کی دهد چیزی به کس. این را گفته‌اند و رفتند. حالا امشب «هیچ» آورده‌ام برای فروش.

صوفیی می‌رفت در بغداد زود در میان راه آوازی شنود کان یکی گفت انگبین دارم بسی می‌فروشم سخت ارزان، کو کسی شیخ صوفی گفت ای مرد صبور می‌دهی هیچی به هیچی، گفت دور تو مگر دیوانه‌ای ای بوالهوس کس به هیچی کی دهد چیزی به کس هاتفی گفتش که‌ای صوفی درآی یک دکان زینجا که هستی برترآی تا به هیچی ما همه چیزت دهیم ور دگر خواهی بسی نیزت دهیم هست رحمت آفتابی تافته جملهٔ ذرات را دریافته رحمت او بین که با پیغمبری در عتاب آمد برای کافری

صوفیی می‌رفت در بغداد زود در میان راه آوازی شنود کان یکی گفت انگبین دارم بسی می‌فروشم سخت ارزان، کو کسی شیخ صوفی گفت ای مرد صبور می‌دهی هیچی به هیچی، گفت دور تو مگر دیوانه‌ای ای بوالهوس کس به هیچی کی دهد چیزی به کس هاتفی گفتش که‌ای صوفی درآی یک دکان زینجا که هستی برترآی تا به هیچی ما همه چیزت دهیم ور دگر خواهی بسی نیزت دهیم هست رحمت آفتابی تافته جملهٔ ذرات را دریافته رحمت او بین که با پیغمبری در عتاب آمد برای کافری

شب قدر امسال رو خونه مامان‌انسی هستم.‌ پای تلویزیون. پارسال دقیقا همین ساعت تو فرودگاه به سمت مشهد بودیم. همه چشم امیدمون به امشبه و پس فردا، همین.