ܥ‌‌ٌܟ݆ߺߊ‌‌ܝ‌¦𝐃𝐔𝐂‌𝐇𝐀𝐑ٌٌ🧷

☾⃘ ໋‌݁ازم دوری ولی مثل قلبم بهم نزدیکی؛ تورو زیرِ پوستم حس می‌کنم، بوی تنتو تو هوای اتاقم حس می‌کنم. چجوری میتونی همزمان هم دور باشی هم تو بند بند وجودِ من؟ چجوری میتونی با وجود این فاصلهء لعنتی، انقدر به جسم و روحم نزدیک باشی؟ نمیدونم. اما میدونم که تو همه‌یِ قلبمی، همه فکرم، :) 🖤

گاهی اوقات مجبوریم بپذیریم که بعضی از آدما فقط می‌تونن تو قلبمون بمونن نه زندگیمون!

از وقتی که فهمیدم خودم تنهایی میتونم چه زندگی خوبی داشته باشم دیگه آدم های دورم رو کم کردم .

‏از دور بسیار زیباست، هم صحبت که میشی میبینی زوال عقل و این داستانا.

هیچ‌کس بعد رفتن کسی نمی‌میرد؛ اگر منظورتان از مُردن این است که کسی دراز به دراز بیوفتد سینه قبرستان و رسماً از دست برود؛ بله درست است. هیچ‌کس بعد رفتن کسی نمرده! اما نمی‌دانم، اینکه یک نفر بعد از رفتن دیگری هنوز قلبش می‌تپد، هنوز نفس می‌کشد، راه می‌رود و حرف می‌زند، اما خیلی وقت است که تمام شده، جسمش مانده و روحش مدت‌هاست دفن شده؛ اسمش چیست؟!

پسر! جدی جدی دیگه نیستی؟؟ 🙂

آی! من دلم برای کسی تنگ است.

هیچوت به خیال اینکه طرف مقابل بالاخره میفهمه و خجالت میکشه در قبال رفتار بد آدما سکوت نکنین چون نه تنها هار میشه بلکه یه جلوه ای از بیشعوری رو نشونتون میدن که شگفت زده میشین از پررو بودنشون

مهم نیست تا کجا فرار کنی، فاصله هیچی رو حل نمی‌کنه.

واسه من کم نباشید من بين كم و هیچی، هیچی رو انتخاب میکنم