• آلونکꨄ︎ •

هممون از دروغ متنفریم، اما بعضی وقتا ... 🖤💔

° ما آدم‌ها رسم عجیبی داریم «به دست می آوریم که از دست بدهیم!» قبل از رسیدن به کسی که زندگیمان شده است، هر کاری برای داشتنش انجام می‌دهیم. زمین و زمان را بهم می‌ریزیم تا به مراد دلمان برسیم، مدام رویا می‌بافیم و خودمان را عاشق‌ترین آدم دنیا می‌دانیم. اما بعد از رسیدن، درست زمانی که دلمان قرص شد او در زندگی‌ِمان هست، همه چیز را فراموش می‌کنیم. فراموش می‌کنیم چقدر برای این روزها تلاش کرده‌ایم، صبور بوده ایم... رویا بافته‌ایم... یادمان می‌رود این همان روزی ست که آرزویش را داشته‌ایم. آنقدر تغییر می‌کنیم که تبدیل به یک آدم دیگر می‌شویم، آدمی که هیچ شباهتی به یک عاشق ندارد. حقیقت تلخی‌ست... «ما آدم ها خیلی زود از هم خسته می شویم» . 🖤💔

🤎💫 نصیحت امشب : اونجایی که دلت واسه یه خر تنگ شد یاد جفتکاش بیوفت :) ‌

بهش گفتم: «می‌ترسم. می‌ترسم یه روزی بیاد که حضورت رو احساس نکنم» گفت: «من که جایی نمی‌رم، همیشه هستم» چشماش هیچ‌وقت دروغ‌گوهای خوبی نبودن. بهشون خیره شدم و گفتم: «بودن داریم تا بودن. می‌شه کیلومترها از هم دور بود، می‌شه روزها و ماه‌ها همدیگه رو ندید، اما به یاد هم بود و به اندازه‌ی هزار سال از هم خاطره داشت. من می‌ترسم. می‌ترسم این روزا یادت بره» سکوت کرد. دستش رو گرفتم و گفتم: «بیا یه قولی بهم بده. قول بده با من یا بی‌من، هرجای دنیا که نفس می‌کشی، من رو از یاد نبری. من فوبیای فراموش شدن دارم.»

همیشه سیگار کشیدنت عذابم میداد راستشو بخوای بیشتر از روی حسادتم بود! نکه بخوام مثل شاعرها و نویسنده ها بگم چون لبات بهش میخورد حسودیم میشد نه...! حسادت میکردم چون میدونستم آدما وقتی سیگاری میشن که خیلی غصه داشته باشن... و غصه داشتن میتونه از نداشتن یه آدم به وجود بیاد! من که کنارت بودم! پس مطمئنا اونی که غُصشو میخوردی من نبودم!

‏خیلی از اونایی که بودن دیگه نیستن چون دیگه اونایی نیستن که بودن!

رها کردن دردناکه اما موندن و اصرار کردن تو جایی که دیگ تورو نمیخوان دردش خیلی بیشتره ...

‌ به افرادی که برای دیدنت، یه تایمی تو برنامشون پیدا میکنن، احترام بذار. و عاشق افرادی باش که وقتی بهشون نیاز داری، هرگز به برنامشون نگاهم نمیندازن... اینو یادت باشه که هیچکس اونقدر سرش شلوغ نیست که نتونه بهت توجه کنه فقط همه چیز برمیگرده به اولویت های اون فرد!♥️