کانال راسخ | 🇵🇸 - @raaasekh

برخی انگار هنوز در دنیای خیالی که برای خود ترسیم کرده‌اند، به سر می‌برند و به دنبال راه‌حل‌هایی برای حمایت از اسلام‌اند که به دور از فداکاری و وقف کامل زمان، فکر، مال و جان در راه خداست! وای بر شما، نمی‌بینید که در پیرامون‌تان چه می‌گذرد؟! همه‌ی دنیا علیه اسلام یورش آورده‌اند، خون مسلمان بر روی زمین جاری‌ است، مقدسات هتک‌ شده، دین را تدریجی و به شدت به انحراف کشانده‌اند، میلیاردها دلار برای گسترش فسق و فجور و فحشا هزینه می‌شود و هر که بخواهد مخالفت کند، به شدت سرکوب می‌شود... و شما کماکان شیوه‌‌های تفکر قدیمی و معیوب‌تان را رها نکرده‌اید؟ این علاوه بر کسانی است که هنوز به منافقانی که با دین مبارزه می‌کنند، حسن‌ظن دارند و کسانی که هنوز امت را با سخنان کوته‌فکرانه که ناشی از درک ناقص‌شان از دین است، مشغول می‌کنند! • شیخ أحمد سید @Raaasekh | راسخ

Показать все...

👍 17

پایانِ تاریخ یا آغازِ تاریخی جدید؟؟ بخش چهارم: قرون جدید و نقد دموکراسی توسط متفکران اروپایی • نیکولو ماکیاولی (Niccolo Machiavelli) اندیشمند سیاسی قرن شانزدهم معتقد بود که دموکراسی نظام بی‌ثباتی است که قدرتِ دولت را حفظ نمی‌کند بلکه حکومتِ نیرومند، نیازمندِ رهبری است که به زندگی سیاسی سامان بخشد. • توماس هابز (Thomas Hobbes) نیز در کتاب معروف خود به نام «لویاتان»، در میان انواع حکومت یعنی مونارشی، آریستوکراسی و دموکراسی، مونارشی را بیش از بقیه پاسبان آسایش و امنیّت جامعه می‌دانست. به نظر هابز، دموکراسی به معنی حکومت مستقیمِ مردم از طریق مجلس عمومی در عمل اجراناپذیر است. به نظر او عامه‌ی مردم صرفاً در اندیشه‌ی خواست‌های خصوصی خویشند و به وسیله‌ی مردم‌فریبانِ سیاسی و مذهبی فریفته می‌شوند. بیشترین نقشی که میتوان در حکومت برای مردم در‌نظر گرفت، این است که نسبت به قدرت حاکم اعلام رضایت کنند. هابز همچنین اصناف، گروها و نهادهای جامعه‌ی مدنی را «انگل روده‌ی دولت» می داند. •نقد دموکراسی پس از انقلاب فرانسه به اوج خود رسید و شدیدترین حملات به دموکراسی از سوی ادموند برک (Edmund Burke) در کتابی تحت عنوان «تاملاتی در باب انقلاب فرانسه» صورت گرفت که دموکراسی را شرم‌آورترین نوع حکومت توصیف کرد؛ زیرا چنین حکومتی هیچ معیاری را برتر از رأی و نظر توده‌ها نمی‌داند. به نظر او بزرگترین اشکال نظریه‌ی دموکراسی در این بود که قانون را برخاسته از اراده‌ی عامه‌ می‌دانست. به گمان او سنت‌ها مبنای قوت و استحکام جامعه هستند و دموکراسیِ انقلابی و عملگرایانه با حمله به سنت‌ها، اساسِ جامعه را سست می‌سازد. به نظر ادموند برک حق رأی تنها می‌باید به اشراف محدود گردد، و همچنین او خواستارِ حکومتِ «اشرافیت طبیعی» بود. • بابک حمزه، کارشناس ارشد علوم سیاسی @Raaasekh | راسخ

Показать все...

👍 13❤ 4👌 3

پایانِ تاریخ یا آغازِ تاریخی جدید؟؟ بخش چهارم: قرون جدید و نقد دموکراسی توسط متفکران اروپایی • نیکولو ماکیاولی (Niccolo Machiavelli) اندیشمند سیاسی قرن شانزدهم معتقد بود که دموکراسی نظام بی‌ثباتی است که قدرتِ دولت را حفظ نمی‌کند بلکه حکومتِ نیرومند، نیازمندِ رهبری است که به زندگی سیاسی سامان بخشد. • توماس هابز (Thomas Hobbes) نیز در کتاب معروف خود به نام «لویاتان»، در میان انواع حکومت یعنی مونارشی، آریستوکراسی و دموکراسی، مونارشی را بیش از بقیه پاسبان آسایش و امنیّت جامعه می‌دانست. به نظر هابز، دموکراسی به معنی حکومت مستقیمِ مردم از طریق مجلس عمومی در عمل اجراناپذیر است. به نظر او عامه‌ی مردم صرفاً در اندیشه‌ی خواست‌های خصوصی خویشند و به وسیله‌ی مردم‌فریبانِ سیاسی و مذهبی فریفته می‌شوند. بیشترین نقشی که میتوان در حکومت برای مردم در‌نظر گرفت، این است که نسبت به قدرت حاکم اعلام رضایت کنند. هابز همچنین اصناف، گروها و نهادهای جامعه‌ی مدنی را «انگل روده‌ی دولت» می داند. •نقد دموکراسی پس از انقلاب فرانسه به اوج خود رسید و شدیدترین حملات به دموکراسی از سوی ادموند برک (Edmund Burke) در کتابی تحت عنوان «تاملاتی در باب انقلاب فرانسه» صورت گرفت که دموکراسی را شرم‌آورترین نوع حکومت توصیف کرد؛ زیرا چنین حکومتی هیچ معیاری را برتر از رأی و نظر توده‌ها نمی‌داند. به نظر او بزرگترین اشکال نظریه‌ی دموکراسی در این بود که قانون را برخاسته از اراده‌ی عامه‌ می‌دانست. به گمان او سنت‌ها مبنای قوت و استحکام جامعه هستند و دموکراسیِ انقلابی و عملگرایانه با حمله به سنت‌ها، اساسِ جامعه را سست می‌سازد. به نظر ادموند برک حق رأی تنها می‌باید به اشراف محدود گردد، و همچنین او خواستارِ حکومتِ «اشرافیت طبیعی» بود. 🔙 بخش اول این مطلب را می‌توانید از اینجا مطالعه نمایید. @Raaasekh | راسخ

Показать все...

کانال راسخ | 🇵🇸

پایانِ تاریخ یا آغازِ تاریخی جدید؟؟ (با تاکید بر نظریه‌ی پایان تاریخِ فوکویاما و نقدهایی بر سیستمِ لیبرال دمکرات غرب) بخش اول: مقدمه • صحبت از پایان تاریخ از دیرباز مورد توجه افراد گوناگونی بوده است. بعضی‌ها قوم مایا را اولین افرادی می‌دانند که براساس تقویم نجومی و ارقام و اعداد، پایان تاریخ را پیشگویی کرده بودند. هم‌چنین در میان هندوها چنین مبحثی سابقه‌ی طولانی دارد. در قرن ۱۶ میلادی شخصی به نام نستراداموس پایان تاریخ را ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ مشخص کرده بود. • اندیشمندان و متفکران دیگری همچون هگل، داروین، مارکس و... نیز از چنین موضوعی حرف زده بودند. • هگل(Hegel) معتقد بود تاریخ خط مستقیمی دارد که با سپری کردن چند ایستگاه، با دولت پروس به پایان می‌رسد. • کارل مارکس(Marx) معتقد به تقسیم دوران به برهه‌های مختلفی از کمون‌ها، برده‌داری، فئودالیسم، سرمایه‌داری تا پایان دوران که به کمونیسم ختم می‌شود و آمال و آرزو مارکسیست‌ها هست و سعادت بشری را در کمونیست پیشبینی نمود. • اما صریحترین اظهارنظر در خصوص پایان تاریخ از سوی فرانسیس فوکویاما (Francis Fukuyama) دانشمند آمریکایی ژاپنی تبار در سال 1989 بیان گردید. سپس ساموئل…

پایانِ تاریخ یا آغازِ تاریخی جدید؟؟ بخش چهارم: قرون جدید و نقد دموکراسی توسط متفکران اروپایی • نیکولو ماکیاولی (Niccolo Machiavelli) اندیشمند سیاسی قرن شانزدهم معتقد بود که دموکراسی نظام بی‌ثباتی است که قدرتِ دولت را حفظ نمی‌کند بلکه حکومتِ نیرومند، نیازمندِ رهبری است که به زندگی سیاسی سامان بخشد. • توماس هابز (Thomas Hobbes) نیز در کتاب معروف خود به نام «لویاتان»، در میان انواع حکومت یعنی مونارشی، آریستوکراسی و دموکراسی، مونارشی را بیش از بقیه پاسبان آسایش و امنیّت جامعه می‌دانست. به نظر هابز، دموکراسی به معنی حکومت مستقیمِ مردم از طریق مجلس عمومی در عمل اجراناپذیر است. به نظر او عامه‌ی مردم صرفاً در اندیشه‌ی خواست‌های خصوصی خویشند و به وسیله‌ی مردم‌فریبانِ سیاسی و مذهبی فریفته می‌شوند. بیشترین نقشی که میتوان در حکومت برای مردم در‌نظر گرفت، این است که نسبت به قدرت حاکم اعلام رضایت کنند. هابز همچنین اصناف، گروها و نهادهای جامعه‌ی مدنی را «انگل روده‌ی دولت» می داند. •نقد دموکراسی پس از انقلاب فرانسه به اوج خود رسید و شدیدترین حملات به دموکراسی از سوی ادموند برک (Edmund Burke) در کتابی تحت عنوان «تاملاتی در باب انقلاب فرانسه» صورت گرفت که دموکراسی را شرم‌آورترین نوع حکومت توصیف کرد؛ زیرا چنین حکومتی هیچ معیاری را برتر از رأی و نظر توده‌ها نمی‌داند. به نظر او بزرگترین اشکال نظریه‌ی دموکراسی در این بود که قانون را برخاسته از اراده‌ی عامه‌ می‌دانست. به گمان او سنت‌ها مبنای قوت و استحکام جامعه هستند و دموکراسیِ انقلابی و عملگرایانه با حمله به سنت‌ها، اساسِ جامعه را سست می‌سازد. به نظر ادموند برک حق رأی تنها می‌باید به اشراف محدود گردد، و همچنین او خواستارِ حکومتِ «اشرافیت طبیعی» بود. 🔙 بخش اول این مطلب را می‌توانید از اینجا مطالعه نمایید. 🔙 بخش دوم این مطلب را می‌توانید از اینجا مطالعه نمایید. 🔙 بخش سوم این مطلب را می‌توانید از اینجا مطالعه نمایید. @Raaasekh | راسخ

Показать все...

کانال راسخ | 🇵🇸

پایانِ تاریخ یا آغازِ تاریخی جدید؟؟ (با تاکید بر نظریه‌ی پایان تاریخِ فوکویاما و نقدهایی بر سیستمِ لیبرال دمکرات غرب) بخش اول: مقدمه • صحبت از پایان تاریخ از دیرباز مورد توجه افراد گوناگونی بوده است. بعضی‌ها قوم مایا را اولین افرادی می‌دانند که براساس تقویم نجومی و ارقام و اعداد، پایان تاریخ را پیشگویی کرده بودند. هم‌چنین در میان هندوها چنین مبحثی سابقه‌ی طولانی دارد. در قرن ۱۶ میلادی شخصی به نام نستراداموس پایان تاریخ را ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ مشخص کرده بود. • اندیشمندان و متفکران دیگری همچون هگل، داروین، مارکس و... نیز از چنین موضوعی حرف زده بودند. • هگل(Hegel) معتقد بود تاریخ خط مستقیمی دارد که با سپری کردن چند ایستگاه، با دولت پروس به پایان می‌رسد. • کارل مارکس(Marx) معتقد به تقسیم دوران به برهه‌های مختلفی از کمون‌ها، برده‌داری، فئودالیسم، سرمایه‌داری تا پایان دوران که به کمونیسم ختم می‌شود و آمال و آرزو مارکسیست‌ها هست و سعادت بشری را در کمونیست پیشبینی نمود. • اما صریحترین اظهارنظر در خصوص پایان تاریخ از سوی فرانسیس فوکویاما (Francis Fukuyama) دانشمند آمریکایی ژاپنی تبار در سال 1989 بیان گردید. سپس ساموئل…

پایانِ تاریخ یا آغازِ تاریخی جدید؟؟ بخش چهارم: قرون جدید و نقد دموکراسی توسط متفکران اروپایی • نیکولو ماکیاولی (Niccolo Machiavelli) اندیشمند سیاسی قرن شانزدهم معتقد بود که دموکراسی نظام بی‌ثباتی است که قدرتِ دولت را حفظ نمی‌کند بلکه حکومتِ نیرومند، نیازمندِ رهبری است که به زندگی سیاسی سامان بخشد. • توماس هابز (Thomas Hobbes) نیز در کتاب معروف خود به نام «لویاتان»، در میان انواع حکومت یعنی مونارشی، آریستوکراسی و دموکراسی، مونارشی را بیش از بقیه پاسبان آسایش و امنیّت جامعه می‌دانست. به نظر هابز، دموکراسی به معنی حکومت مستقیمِ مردم از طریق مجلس عمومی در عمل اجراناپذیر است. به نظر او عامه‌ی مردم صرفاً در اندیشه‌ی خواست‌های خصوصی خویشند و به وسیله‌ی مردم‌فریبانِ سیاسی و مذهبی فریفته می‌شوند. بیشترین نقشی که میتوان در حکومت برای مردم در‌نظر گرفت، این است که نسبت به قدرت حاکم اعلام رضایت کنند. هابز همچنین اصناف، گروها و نهادهای جامعه‌ی مدنی را «انگل روده‌ی دولت» می داند. •نقد دموکراسی پس از انقلاب فرانسه به اوج خود رسید و شدیدترین حملات به دموکراسی از سوی ادموند برک (Edmund Burke) در کتابی تحت عنوان «تاملاتی در باب انقلاب فرانسه» صورت گرفت که دموکراسی را شرم‌آورترین نوع حکومت توصیف کرد؛ زیرا چنین حکومتی هیچ معیاری را برتر از رأی و نظر توده‌ها نمی‌داند. به نظر او بزرگترین اشکال نظریه‌ی دموکراسی در این بود که قانون را برخاسته از اراده‌ی عامه‌ می‌دانست. به گمان او سنت‌ها مبنای قوت و استحکام جامعه هستند و دموکراسیِ انقلابی و عملگرایانه با حمله به سنت‌ها، اساسِ جامعه را سست می‌سازد. به نظر ادموند برک حق رأی تنها می‌باید به اشراف محدود گردد، و همچنین او خواستارِ حکومتِ «اشرافیت طبیعی» بود. ⌯ بابک حمزه، کارشناس ارشد علوم سیاسی 🔙 بخش اول این مطلب را می‌توانید از اینجا مطالعه نمایید. 🔙 بخش دوم این مطلب را می‌توانید از اینجا مطالعه نمایید. 🔙 بخش سوم این مطلب را می‌توانید از اینجا مطالعه نمایید. @Raaasekh | راسخ

Показать все...

کانال راسخ | 🇵🇸

پایانِ تاریخ یا آغازِ تاریخی جدید؟؟ (با تاکید بر نظریه‌ی پایان تاریخِ فوکویاما و نقدهایی بر سیستمِ لیبرال دمکرات غرب) بخش اول: مقدمه • صحبت از پایان تاریخ از دیرباز مورد توجه افراد گوناگونی بوده است. بعضی‌ها قوم مایا را اولین افرادی می‌دانند که براساس تقویم نجومی و ارقام و اعداد، پایان تاریخ را پیشگویی کرده بودند. هم‌چنین در میان هندوها چنین مبحثی سابقه‌ی طولانی دارد. در قرن ۱۶ میلادی شخصی به نام نستراداموس پایان تاریخ را ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ مشخص کرده بود. • اندیشمندان و متفکران دیگری همچون هگل، داروین، مارکس و... نیز از چنین موضوعی حرف زده بودند. • هگل(Hegel) معتقد بود تاریخ خط مستقیمی دارد که با سپری کردن چند ایستگاه، با دولت پروس به پایان می‌رسد. • کارل مارکس(Marx) معتقد به تقسیم دوران به برهه‌های مختلفی از کمون‌ها، برده‌داری، فئودالیسم، سرمایه‌داری تا پایان دوران که به کمونیسم ختم می‌شود و آمال و آرزو مارکسیست‌ها هست و سعادت بشری را در کمونیست پیشبینی نمود. • اما صریحترین اظهارنظر در خصوص پایان تاریخ از سوی فرانسیس فوکویاما (Francis Fukuyama) دانشمند آمریکایی ژاپنی تبار در سال 1989 بیان گردید. سپس ساموئل…

Фото недоступноПоказать в Telegram

سوگند به خدایی که جز او معبودی نیست، این ظلم و جنایت و اشغال به اتمام می‌رسد و عدالت برقرار می‌شود و پرچم اسلام برافراشته می‌گردد. اگر بیدار نشویم و اولویت‌‌بندی‌هایمان را از نو نظم نبخشیم و حمایت از اسلام و مسلمانان را اولویت اول خود قرار ندهیم، و‌ این چرخه‌ی معیوب زندگی که انرژی‌مان را هدر می‌دهد نشکنیم، آنگاه سنت خداوند متعال بر ما نازل می‌شود: ﴿وَإِن تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ﴾‏ «اگر شما (از فرمان خدا سرپیچی کنید و) روی برتابید، مردمان دیگری را جایگزین شما می‌گرداند (و این مأموریّت را به گروه دیگری می‌سپارد)». به خدا سوگند که این شدت گرفتن تاریکی، تنها نوید نزدیکی به صبحی درخشان را می‌دهد. و هر کس با وجود وقوع این همه رخداد، مدح ستمگران را ادامه دهد یا خائنی را ستایش کند که حامی کافران است، انسانی بی‌بصیرت است که امیدی نداریم به اینکه یاور مسلمانان باشد. پس باید همه چیز را بر‌ اساس معیارهای عدل و ظلم، حق و باطل و یاری رساندن و یا یاری نرساندن به امت، از نو بچینیم... و سرانجام کار پیروزی با اسلام است. • شیخ أحمد سید | برگردان: دکتر مهشید حسینی @Raaasekh | راسخ

Показать все...

❤ 68👍 12💔 4😭 4

امت ما در عصر کنونی و با وجود این همه درنده در پیرامون خود، به گوسفندانی برای ذبح شدن نیاز ندارد، به شیر و ببر نیاز دارد، به «یحیی السنوار»، به «محمد الضیف»! کسانی که حتی دشمنان ماه‌هاست که از کمترین خبری و لو به کذب دال بر جراحات سطحی وارده بر آن‌ها و نه حتی مرگ، سر از پا نمی‌شناسند. پس خانه‌هایمان را مکانی پرورش شیر و ببر کنیم و نه گوسفندانی برای ذبح شدن... ترانه و موسیقی، بازی‌های کامپیوتری، جشن تولد و رقابت‌های مادی، بها ندادن به واجبات دینی و ارزش‌های روحی و ایمانی، از فرزندان‌مان «السنوار» و «الضیف» نمی‌سازد، گوسفندانی چاق و چله می‌پروراند که دل‌های پلید دشمنان به ذبح شدن‌شان شاد می‌شوند. • پارسا دارابی @Raaasekh | راسخ

Показать все...

👍 59❤‍🔥 11❤ 8👌 8😢 1

دختر «گریه کن» پدر و مادرش است! احتمالا این مثل را همه‌ی ما به کرات از اطرافیان شنیده‌ایم. مثلی که برای دختر‌ها و خواهرها و مادران این سرزمین، نقشی جدید و جذاب می‌آفریند: «گریه‌کن» بگذارید با یک داستان شروع کنم: در یکی از کشیک‌هایم، سه پسر ۱۸ تا ۲۰ ساله را به علت چپ کردن اتومبیل‌شان به اورژانس بیمارستان آوردند. همه‌ی کادر درمان برای معاینه و انجام اقدامات اولیه‌ی نجات این سه جوان عزیز بسیج شده بودیم، که چشمتان روز بد نبیند! خاله‌ی این سه گل‌پسر وارد اورژانس شده، و پس از دیدن هر سه‌ی آن‌ها و اطمینان از خوب بودنشان، بنا را بر این گذاشتند که با تشنجی کاذب میزان نگرانی خود را نشان دهند!! باورتان نمی‌شود اما انقدر ماهرانه تمام علائم یک تشنج واقعی را داشتند اجرا می‌کردند که من و همه‌ی همکارانم پسرک‌های بیچاره را رها کرده بودیم که خاله‌ی رنجور را نجات دهیم! و خب بعد از حدود ۴۰ دقیقه و پس از گرفتن داروهای متعدد، دست از نگرانی کشیدند و آرام شدند! ( با شرح حالی که از همسرشان گرفتیم فهمیدیم از اول هم هیچ مشکلی نداشته‌اند و در واقع این رفتارشان را قبلا و در موقعیت‌های حساس داشته‌اند!). درست است که هر مشکلی برای آن سه پسر در روند درمانشان پیش می‌آمد مقصر اصلیش آن همه حواس‌پرتی و مشکلی بود که خاله‌ی بزرگوارشان ایجاد کرده بود، اما مطمئنم ایشان هنوز هم منت حال بدش را بر سر آن بندگان خدا می‌گذارد و معتقد است بسیار دلسوزانه عمل کرده است! غرضم از این داستان: گریه کردن، جیغ زدن و در مجموع هر گونه ابراز احساس شدیدی، نه تنها در تمام طول تاریخ هیچ فایده‌ای نداشته است، بلکه به وضوح منجر به افت عملکرد و ایجاد تصمیم‌گیری‌های نادرست شده است. صبر کردن در هنگام مصیبت، از دستورات اکید دین مبین‌مان است و همین توصیه از مظاهر خارق‌العاده‌ی اعجاز فرهنگی در این دین الهی‌ست. لطفا از این نقش قدیمی دست بکشید! از ایفای نقشِ ملتهب‌‌کننده‌ی اوضاع و جیغ و فریاد و بی‌قراری در هنگام مصیبت! دست بکشید و صبوری را تمرین کنید! باشد که نسلی با دستان شما تربیت شوند، که در هنگام بلا و مصیبت، نه تنها دست و پا گیر و وخیم‌کننده‌ی اوضاع نیستند، که با روحی بزرگ و قلبی محکم باعث التیام زخم‌های اطرافیان می‌شوند. سخت است ولی صبوری را از زنان غزه بیاموزید! عزیزانشان را با ذکر الله مشایعت می‌کنند و مرهمی می‌شوند بر دل‌های بازماندگانشان... • دکتر مهشید حسینی @Raaasekh | راسخ

Показать все...

👍 53❤ 10👌 6💔 6❤‍🔥 2👎 1

Repost from خالد عزیزی

📚مسابقه کتابخوانی عنوان کتاب: ((لذت قرآن)) برگ اول نوشته: تلاشی از کانال تلگرامی [لذت قرآن] زمان برگزاری: جمعه شب دوم شهریور ماه سال 1403 مکان برگزاری: به شکل مجازی در کانال شخصی [خالد عزیزی]

Показать все...

enjoy_quran 1.pdf1.96 MB

👌 1

چگونه از تعلل در تلاوت قرآن خلاص شوم؟ ۱- اختصاص وقت و ساعت معین برای قرائت قرآن که این امر مستلزم صبر و انضباط است. ۲- قبل از انجام کارهای دیگر، این کار (یعنی تلاوت قرآن) را زود‌تر انجام دهید. ۳- به تعویق انداختن تلاوت قرآن، ناگهانی به وجود نمی‌آید، بلکه مسبوق به تنبلی و بهانه‌تراشی ناشی از شرایط و سپس بی‌علاقگی و ترک کردن است. ۴-اگر به هر علتی مجبور شدید که تلاوت قرآن را به تعویق بیا‌ندازید، باید پاسخ دیروز را با امروز جبران کنید. • منقول @Raaasekh | راسخ

Показать все...

❤ 60👍 13❤‍🔥 2👌 1

کانال راسخ | 🇵🇸

Загрузка данных...

Загрузка данных...