цунами

به ماشین بدون ترمز اعتماد بیشتری دارم تا احساسات آدما.

بخودم فکر میکنم نه کس دیگه

خندم گرفت سلیطه

‌ ‌ ‌‌‌ ‌ تو ویسم دیلی مدی رو خوندم خلاصه کردم واستون😂👍

‌ ‌ ‌‌‌ ‌ https://t.me/Oceanoxd/9870 بهشون فکر نکن ولاکن

خیلی شد

من ادمی ام که از هیچی خوشم نمیاد،میوه و غذا و رنگ و رویا و اینده .. موردعلاقه خاصی ندارم، یجورایی موقع پرسیدن این سوالا اون چیزی که ترجیح میدم انتخاب میکنم. و وقتی یکی برام مهم میشه بین اونهمه ادمی که کیرم نیستن ، بخاطرش به اینده امیدوار میشم و علایق اون میشه علایقم و رسما اون فرد میپرستم ولی خب وقتی زیادی باشی برای ادما زیادی میشی و دلشون میزنی. اگر اون فردمشکلی داشته باشه یا اذیت باشه من دوبرابر اشفته میشم و بهم میریزم اما چون بروز نمیدم یا فقط دنبال راه حلم طرف فک میکنه نمیفهممش و اره با حرفاش کیر میزنه به همه اون اهمیتا. وقتی نگران یا دلتنگ یکی میشم باید اینو بدونه این اتفاق خیلی نادره چون من احساساتم خیلی کم خودشون نشون میدن ولی بازم اره توی این موردم همشون ریدن. وقتی از روی نگرانی بهش توصیه میکنم و دارم میگم اینکارو بکنه تا بهتر بشه، اون فرد نمیبینه ولی من انگار دنیا رو سرم خراب شده و در حدی کلافه میشم که بدنم بخاطر فشار عصبی بهم میریزه (حتی سرکوچیکترین مشکلاتش). وقتی نتونم برای ادم مهمم کاری بکنم واقعا دیوونه میشم، چون خیلی کم پیش میاد ینفر برام مهم بشه و بخاطرش هرکاری میکنم. اما خب ادما عقلشون به چشمشونه (البته اگر عقلم داشتن میدیدن طرف دنبال اروم کردن و حل مشکلشونه ولی فقط دنبال کلماتن) طرف میگه من حساسم من اخلاقم فلانه من فلان چیز ازت بشنوم دیگه بات مثل قبل نمیشم ولی این ادم مثکه یادش رفته من برای بقیه چجوریم و با اون چجوری. من خارومادر کینه ای بودن و تلافی کردن گاییدم ولی بخاطر فرد مهمم اره. و من بخاطر حس عمیقی که به اون فرد دارم کل مدت رابطمون کنار میام و بازم حواسم بهش هست و خودم هیچوقت نمیبینم که چجوری خستم و اذیتم. ولی وقتی اون ادم بالاخره از چشمم میوفته و من خاطراتمون نگاه میکنم تازه متوجه خودم میشم و اره اینقدر دیدن خود زخمی و خستم برام دردناکه که دیگه اون ادم نمیبینم و دلمم براش تنگ نمیشه.