پناهگاه !

‏رها کردن اینطوریه که یهو به خودت میای میبینی آسمون آبی تره، آدما مهربونن، قهوه‌ت خوشمزه‌اس، پرنده ها برات میخونن و دنیا میگه بیا همه چیزای خوب مال تو. رها کنین بچه ها. جدی رها کنین.

بی‌صبرانه منتظر پاییزم. روزای کوتاه، ساکت، سرد، هودی، خیابونای زرد و نارنجی، قهوه زیر بارون.

خلاصه که تو قدر ندونی یکی دیگه میدونه.

دقت کردید پزشکیان از وقتی یخورده سرش شلوغ شد دیگه اس‌ام‌اس نداد؟ پسرا همه همینن

شب و درگیری افکار

تو تمام چیزی هستی که هیچوقت نمیدونستم میخوامش❤️

حالت چطوره؟ بغلم کن!

ما زنده بر انیم که ارام نگیریم

دنبال هم خواهیم گشت، در آدم‌های بعدی.