قیام امام حسین صلوات الله علیه

مبادا بدون فرمان امام #جهاد کنی #هلک_المستعجلون ●قال امیرالمومنین علیه السلام: َإِيَّاكَ أَنْ تُقَاتِلَ إِلَّا أَنْ يَبْدَءُوكَ أَوْ يَأْتِيَكَ أَمْرِي. ●امیرالمومنین علیه السلام به زیاد بن نضر امیر خط مقدم در جنگ صفین فرمود: مبادا پيش از شروع حمله از سوى دشمن، يا دريافت دستورى از من، نبرد را آغاز كنى مستدرك الوسائل/ج11/ص40/ح12381 تحف العقول/ص192 بحار الأنوار - ط مؤسسةالوفاء/ج100/ص24

خروجی اجباری و غم بار از مدینه #قیام_یا_عدم_بیعت ●از آنچه تا به اينجا نقل نموديم و رواياتى كه روات نقل نموده‌اند به وضوح استفاده مى‌شود كه خروج حضرت سيّد مظلومان عليه السّلام از مدينه به اختيار و ميل باطنى آن جناب نبوده بلكه ظلم بنى اميّه در حقّ آن سرور به حدّى شد كه بقيّة اللّه و حجّت اللّه و خليفة اللّه دست از وطن مألوف برداشت و به طرف مكّه رهسپار شد و مكرّر آيه شريفه : فخرج منها خائفا يترقب‌ را تلاوت مى‌فرمود و چنانچه ارباب مقاتل گفته اند تمام اهل بيت آن حضرت در اندوه و حزنى غير قابل توصيف بودند و از حضرت سكينه خاتون نقل شده كه فرمود : ما كان اهل بيت اشد خوفا منّا حين خرجنا من المدينة آسمان اهل بيتى ترسان و وحشت زده تر از ما بخود نديد زمانى كه از مدينه خارج مى‌شديم و هرچه احباب و اصحاب و ياران حضرت استدعا نمودند كه از بيراهه برويم آن صراط مستقيم از صراط مستقيم منحرف نشد و از جاده و شاهراه رو به راه نهاد . از مدينه تا مدينه( مقتل) (ذهنی) صفحه 78 ریاض القدس: 179:1 #جزء20

منشور امیرالمومنین صلوات الله علیه در جنگ صفین #حکومت_حیدری #قیام_یا_عدم_بیعت ●و من كتاب له (صلوات الله علیه) لعسكره قبل لقاء العدوّ بصفِّين‌: لَا تُقَاتِلُوهُمْ حَتَّى يَبْدَؤُوكُمْ، فَإِنَّكُمْ بِحَمْدِ اللَّهِ عَلَى حُجَّةٍ، وَ تَرْكُكُمْ إِيَّاهُمْ‌ حَتَّى يَبْدَؤُوكُمْ حُجَّةٌ أُخْرَى لَكُمْ عَلَيْهِمْ. فَإِذَا كانَتِ الْهَزِيمَةُ بِإِذْنِ اللَّهِ فَلَا تَقْتُلُوا مُدْبِراً، وَ لَاتُصِيبُوا مُعْوِراً، وَ لَاتُجْهِزُوا عَلَى جَرِيحٍ. وَ لَاتَهِيجُوا النِّسَاءَ بِأَذًى. وَ إِنْ شَتَمْنَ أَعْرَاضَكُمْ وَ سَبَبْنَ أُمَراءَكُمْ، فَإِنَّهُنَّ ضَعِيفَاتُ الْقُوَى وَ الْأَنْفُسِ وَ الْعُقُولِ؛ إِنْ كُنَّا لَنُؤْمَرُ بِالْكَفِّ عَنْهُنَّ وَ إِنَّهُنَّ لَمُشْرِكاتٌ. وَ إِنْ كانَ الرَّجُلُ لَيَتَنَاوَلُ الْمَرْأَةَ فِي الْجَاهِلِيَّةِ بِالْفِهْرِ أَوِ الْهِرَاوَةِ فَيُعَيَّرُ بِهَا وَ عَقِبُهُ مِنْ بَعْدِهِ. ●از وصیت های‌ آن حضرت است به لشگرش، پیش از دیدار با دشمن در صفّین: دست به جنگ نزنید تا آنان شروع کنند، زیرا به حمد خدا حجّت با شماست، و جنگ نکردن از سوی‌ شما تا شروع جنگ از جانب آنان حجّت دیگری‌ از شما بر آنهاست. دشمن چون به اذن حق پای‌ به هزیمت نهاد فراری‌ را به قتل نرسانید، و ناتوان را آسیب نزنید، و زخمی‌ را نکشید. و زنان را با آزردن به هیجان نیاورید گرچه متعرض آبروی‌ شما شوند، یا به بزرگانتان ناسزا گویند، زیرا توان و جان و عقلشان ضعیف است. زمانی‌ که در شرک بودند مأموریت داشتیم از آنان دست بداریم.و اگر در روزگار جاهلیّت مردی‌ زنی‌ را با سنگ یا چماق می‌ زد، او و فرزندانش را به این عمل سرزنش می‌ کردند. نهج البلاغه نامه 14

کلام‌ امام حسین صلوات الله علیه پیش از عزیمت به عراق ●الملهوف : رُوِيَ أنَّهُ [أيِ الحُسَينَ عليه السلام ] لَمّا عَزَمَ عَلَى الخُروجِ إلَى العِراقِ قامَ خَطيبا ، فَقالَ : الحَمدُ للّه ِِ ، ما شاءَ اللّه ُ ولا قُوَّةَ إلّا بِاللّه ِ ، وَصَلَّى اللّه ُ عَلى رَسولِهِ وسَلَّمَ ، خُطَّ المَوتُ عَلى وُلدِ آدَمَ مَخَطَّ القِلادَةِ عَلى جيدِ الفَتاةِ ، وما أولَهَني إلى أسلافِي اشتِياقَ يَعقوبَ إلى يوسُفَ ، وخيرَ لي مَصرَعٌ أنَا لاقيهِ ، كَأَنّي بِأَوصالي تُقَطِّعُها ذِئابُ الفَلَواتِ بَينَ النَّواويسِ وكَربَلاءَ ، فَيَملَأنَ مِنّي أكراشا جوفا وأجرِبَةً سُغبا ، لا مَحيصَ عَن يَومٍ خُطَّ بِالقَلَمِ ، رِضَى اللّه ِ رِضانا أهلَ البَيتِ ، نَصبِرُ عَلى بَلائِهِ ويُوَفّينا اُجورَ الصّابِرينَ ، لَن تَشُذَّ عَن رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله لُحمَتُهُ، بَل هِيَ مَجموعَةٌ لَهُ في حَظيرَةِ القُدسِ ، تَقَرُّ بِهِم عَينُهُ ، ويُنجَزُ بِهِم وَعدُهُ . مَن كانَ باذِلاً فينا مُهجَتَهُ ، ومُوَطِّنا عَلى لِقاءِ اللّه ِ نَفسَهُ ، فَليَرحَل مَعَنا ؛ فَإِنّي راحِلٌ مُصبِحا إن شاءَ اللّه ُ ●الملهوف : روايت شده كه چون حسين عليه السلام تصميم رفتن به عراق گرفت، به سخنرانى ايستاد و فرمود: «ستايش ، از آنِ خداست. هر چه خدا بخواهد [، همان مى شود] و هيچ نيرويى جز از جانب خدا نيست. درود خدا بر پيامبرش باد! قلّاده مرگ براى فرزندان آدم ، چونان گردنبند بر گردن دختر جوان است [ و حتمى است ] و اشتياقى فراوان به ديدار گذشتگانم دارم ، مانند اشتياق يعقوب به يوسف . برايم قتلگاهى انتخاب شده كه آن را خواهم ديد و گويا به بندهايم مى نگرم كه درندگان بيابان ها ، آنها را ميان نَواويس و كربلا ، از هم جدا مى كنند و شكم هاى خود را از آن مى آكَنند . هيچ چاره اى از روزى ( سرنوشتى ) كه نوشته شده ، نيست . خشنودى خدا ، خشنودىِ ما خاندان است. بر بلاهايش صبر مى كنيم و [خدا ]پاداش صابران را به ما مى دهد . پاره هاى تن پيامبر صلى الله عليه و آله از او جدا نيستند ؛ بلكه آنان در بهشت بَرين ، جمع خواهند شد و چشم پيامبر صلى الله عليه و آله به آنان روشن خواهد گرديد و وعده پيامبر صلى الله عليه و آله در باره آنان ، عملى خواهد گشت . هر كه جانش را در راه ما مى بخشد و خود را براى ملاقات با خدا آماده كرده ، با ما سفر كند . به راستى كه من فردا ، به خواست خدا ، حركت مى كنم» . دانشنامه امام حسين عليه السلام جلد ۵ صفحه ۱۰۰ الملهوف : ص 126 ، نثر الدرّ : ج 1 ص 333 وفيه «أجريه» بدل «أجربة» ، كشف الغمّة : ج 2 ص 241 وفيهما «لقائنا» بدل «لقاء اللّه » ، نزهة الناظر : ص 86 ، مثير الأحزان : ص 41 وفيها «عسلان» بدل «ذئاب» ، بحار الأنوار : ج 44 ص 366 ؛ مقتل الحسين عليه السلام للخوارزمي : ج 2 ص 5 عن زيد بن عليّ بن الحسين عن أبيه عليهماالسلامنحوه وليس فيه «لمّا عزم على الخروج إلى العراق»

تهمت غزالی ملعون به امام حسین صلوات الله علیه 😡 غزالی ملعون حرامی می گوید: اگر امام حسین عزلت اختیار میکرد، گرفتار فاجعه خونبار کربلا نمیشد؛ ولی نصیحت خیرخواهان را نپذیرفت و برای رسیدن به حکومت راهی کوفه شد، سرانجام فاجعه کربلا به وجود آمد. خیلی از #علمای_فاسد شیعه نما از این ملعون دفاع می کنند؛ خداوند متعال این گرگ در لباس میش ها را با غزالی ملعون و اربابشان یزید لعنه الله محشور کند.

☑️مُحقّق عالیقدر اُستاد مهدی صدری(دام ظلّه) : 👈شروع مبارزه از طرف دشمن بود ؛ زیرا فرمان ابن زیاد بود که بر حضرت سخت گیری شود ، و حُرّ آنها را مجبور کرد که در کربلا فرود آیند ؛ سپس لشکر عمر بن سعد آنها را محاصره نمود . این لشکر دشمن بود که می خواست حضرت و یارانش را نابود کند ، چنانکه سیّد الشهداء(علیه السلام) به اصحابش فرمود: اینها دنبال من هستند و می خواهند مرا بکشند! و به کوفیان فرمود: شما می خواهید نسل و خاندان پیامبر(علیه و آله السلام) را به قتل برسانید! دشمن همه راهها را به روی امام حسین(علیه السلام) و یارانش بسته بود و صریحا اعلام نمود که شما را رها نمی کنیم و با شما می جنگیم. امام حسین(علیه السلام) به صراحت اعلام فرمود که : من آغازگر مبارزه نخواهم بود! و در آخرین رجزهایی که حضرت روز عاشورا خوانده ، آمده است: من از بانوان حرم دفاع و حمایت می کنم . ★ آنچه از طلب یاری و استنصار حضرت نقل شده ، فقط برای دفاع بوده است. و مطالب گوناگونی از اصحاب سیّد الشهداء(علیه السلام) نقل و یا درباره آنها گفته شده که عملکرد آنان را دفاع از آن حضرت معرفی کرده است! 📓انگیزهٔ حرکت سیّد الشهداء(علیه السلام)؛ صفحه ۲۹۵ .

🔻هشتم ذیحجه روز خروج سیدالشهداء علیه السلام از مکه به سمت کربلا 🎥 پاسخ به یک سوال و‌ رد باوری غلط اما متداول ، در کلام استاد مرحوم #علامه_شیخ_محمدرضاجعفری ره: ⁉️❔آیا امام حسین علیه السلام محْرم به حج تمتع بودند و آن را به عمره بدل فرمودند؟؟! #شبهات_محرم #حرکت_حسینی @abololo

#سوال_1732_ آیا می توان در ماه‌های حج عمره مفرده انجام داد و مانند امام حسین صلوات اللَّه علیه در روز ترويه يا قبل از آن به وطن یا شهر دیگری رفت؟ ##حج ✅ پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید : 1⃣عن عبدالله بن سنان عن أبی عبدالله قال: لَا بَأْسَ بِالْعُمْرَةِ الْمُفْرَدَةِ فِی أَشْهُرِ الْحَجِّ ثُمَّ یَرْجِعُ إِلَی أَهْلِه 📚کافی ج۴ص۵۳۴ امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : عمره مفرده در ماه‌های حج اشکالی ندارد، پس از آن به نزد أهل خود بازمی گردد! 2⃣عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ عَمَّار قال: قُلْتُ لِأَبِی عَبْداللَّه مِنْ أَیْنَ افْتَرَقَ الْمُتَمَتِّعُ وَ الْمُعْتَمِرُ فَقَالَ إِنَّ الْمُتَمَتِّعَ مُرْتَبِطٌ بِالْحَجِّ وَ الْمُعْتَمِرَ إِذَا فَرَغَ مِنْهَا ذَهَبَ حَیْثُ شَاءَ و قَدِ اعْتَمَرَ الْحُسَیْنُ فی ذِی الْحِجَّةِ ثُمَّ رَاحَ یَوْمَ التَّرْوِیَةِ إِلَی الْعِرَاقِ و النَّاسُ یَرُوحُونَ إِلَی مِنًی و لَا بَأْسَ بِالْعُمْرَةِ فی ذِی الْحِجَّةِ لِمَنْ لَا یُرِیدُ الْحَجَّ 📚کافی ج۴ص۵۳۵ معاوية بن عمار گوید : به امام صادق صلوات اللَّه گفت : مُتُمَتِّع و عمره گزار کجا از هم جدا می شوند (وجه تمایز آنها چیست)؟ امام فرمود : همانا مُتُمَتِّع مرتبط با حج است و عمره گزار هنگامی که از آن فارغ شد هر کجا که خواست می رود و همانا امام حسین صلوات اللَّه علیه در ماه ذي الحجة عمره به جا آورد و سپس در روز ترويه به سوی عراق حرکت کرد، در حالیکه مردم به سوی منا می رفتند و برای کسی که قصد حج ندارد، انجام عمره در ماه ذي الحجة اشکالی ندارد! 3⃣عن عمر بن یزید عن أَبِی عَبْداللَّه قَالَ: مَنْ دَخَلَ مَکَّةَ مُعْتَمِراً مُفْرِداً لِلْعُمْرَةِ فَقَضَی عُمْرَتَهُ ثُمَّ خَرَجَ کَانَ ذَلِکَ لَهُ وَ إِنْ أَقَامَ إِلَی أَنْ یُدْرِکَ الْحَجَّ کَانَتْ عُمْرَتُهُ مُتْعَةً وَ قَالَ لَیْسَ تَکُونُ مُتْعَةٌ إِلَّا فِی أَشْهُرِ الْحَجِّ 📚تهذیب ج۵ص۴۳۵ امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : کسی که برای عمره مفرده وارد مکه شود و عمره خود را انجام دهد و سپس از مکه بیرون رود، این اجازه برای او هست و اگر بماند تا اینکه حج را درک کند، عمره او تمتع خواهد بود. و فرمود : تمتع جز در ماه های حج نمی باشد! 4⃣عن إبراهیم بْنِ عُمَرَ الْیَمَانِیِّ عَنْ أَبِی عَبْداللَّه أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ رَجُلٍ خَرَجَ فِی أَشْهُرِ الْحَجِّ مُعْتَمِراً ثُمَّ رَجَعَ إِلَی بِلَادِهِ قَالَ لَا بَأْسَ وَ إِنْ حَجَّ فِی عَامِهِ ذَلِکَ وَ أَفْرَدَ الْحَجَّ فَلَیْسَ عَلَیْهِ دَمٌ فَإِنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ خَرَجَ قَبْلَ التَّرْوِیَةِ بِیَوْمٍ إِلَی الْعِرَاقِ و قَدْ کَانَ دَخَلَ مُعْتَمِراً 📚کافی ج۴ ص۵۳۵ از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد شخصی که در ماه‌های حج برای عمره خارج می شود و سپس به سرزمین خود بازمی گردد سؤال شد؛ امام فرمود : اشکالی ندارد، و اگر در همان سال حج مفرده انجام دهد، قربانی بر عهده او نیست. همانا امام حسین بن علی صلوات اللَّه علیه یک روز قبل از ترويه به سوی عراق رفت و قطعاً ایشان برای عمره (مفرده) وارد مکه شده بود! 5⃣روی سماعة بن مهران عن أبی عبدالله علیه السلام أنه قال من حج معتمرا فی شوال و من نیته أن یعتمر و یرجع إلی بلاده فلا بأس بذلک و إن هو أقام إلی الحج فهو متمتع لأن أشهر الحج شوال و ذو القعدة و ذو الحجة فمن اعتمر فیهن و أقام إلی الحج فهی متعة و من رجع إلی بلاده و لم یقم إلی الحج فهی عمرة... 📚فقیه ج۲ص۴۴۸ امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : کسی که در ماه شوال عمره به جا آورد و در نیت او باشد که عمره به جا آورد و به شهرش برگردد، اشکالی به آن نیست و اگر تا موسم حج بماند متمتع محسوب می شود، زیرا ماه‌های حج شوال و ذوالقعده و ذوالحجه می باشد، پس کسی که در این ماه‌ها عمره به جا آورد و تا موسم حج اقامت نماید، عمره او تمتع است و کسی که با بلاد خود برگردد و تا حج نماند، پس آن عمره (مفرده) است... ✅ با توجه به روایات فوق و غیره، کسی که در ماه‌های حج_یعنی شوال و ذوالقعده و ذوالحجة_ به قصد و نیت عمره مفرده وارد مکه شود، اجازه دارد بعد از إتمام عمره به شهر خود یا هر کجا که خواست برود، هر چند یکروز مانده به ترويه باشد ولی کسی که در ماه‌های حج، عمره تمتع انجام می دهد، نباید از مکه خارج شود تا اینکه حج به جا آورد. و مولایمان امام حسين صلوات اللَّه علیه با توجه به شرایط خوف مقتول شدن در حرم مکه و از طرفی دعوت أهل عراق و...، با نیت #عمره_مفرده وارد مکه شدند و بعد از اتمام عمره مفرده در روز هفتم یا هشتم ذي الحجة به سوی عراق رفتند و آنچه در بین عوام مشهور شده است که امام حج خود را به عمره بدل نمود صحت ندارد و از ابتدا امام غریبمان قصد عمره مفرده داشتند. ✅ مقدر گردید که تنظیم و نشر این متن از کنار قبر مطهر امام حسین علیه السلام انجام شود! https://t.me/porseshvapasokhe