Café Terrace at Night

وضعیتم اینجوریه که روزی چندین بار این صفحه رو باز می‌کنم و با خودم می‌گم «خب چی بگم؟» و خارج می‌شم!

خیلی کند پیش می‌رم و ۲۴ ساعت شبانه‌روز برام کمه. هرچی می‌خونم انگار هیچی جلو نمیره. :(((

وضعیت:

درس خوندن برام خیلی سخت و طاقت‌فرسا شده.

امشب:

وضعیت:

مثل اینکه بزرگ شدن این شکلیه که وقتی یه عنکبوت روی گردنت راه میره و بعد از به پایین پرت کردنش اینو می‌فهمی، دیگه کولی بازی درنمیاری! دنبال دستمال می‌گردی و با چراغ قوه زیر تخت رو نگاه می‌کنی که عنکبوت رو پیدا کرده و به قتل برسونی!

این ماه اینترن‌های جدید اومدن و تو همین چند روز اول هی ما رو پیج می‌کنن توی بخش! می‌گن چرا برای مریضای PICU نُت نذاشتین! ما استاجر بودیم نُت می‌ذاشتیم الانم باید بذاریم! شکایت ما رو پیش اساتید می‌کنن و فلان و بهمان! نمونه بارز آدمای تازه به دوران رسیده و عقده‌ای.