𝓜𝓸𝓸𝓷𝓼𝓽𝓻𝓾𝓬𝓴

از کارهای این نقاش خیلی خوشم اومد. متاثر از ادوارد هاپره. روی اسمش کلیک کنید میتونید سایر کارهاش رو توی قسمت‌ آرشیو یک و دو ببینید. با کیفیت نسبتا خوبی هم در دسترسند. "ماچ و از این حرفا"

میخوام منابعم کنار هر پستی شروع کنم بزارم چه طراحی چه موزیک و ....

در جاهایی که نیستیم چه اتفاقی می‌افتد؟ غبار با سرعت بیشتری روی اشیاء مینشیند؟ چوب‌ها سریع‌تر پوسیده می‌شوند؟ هوا که سنگین‌تر بشود به‌گمانم. از دیوار‌ها برایت بگویم؟ خب آن بیشتر ترک برمیدارند. اما آدم بهتر است دلش به حال خودش بسوزد. احتمالا ما قبل از هرچیزی در اطرافمان به دانه و خاک تبدیل می‌شویم. یک‌جورهایی خنده‌دار است. Artist: Jim Holland

چرا رگباری ترشحات سیو مسج رو پست نکنیم؟

Artist: Mustafa Biber, Zelal Gökçe تیتراژ پایانیِ فیلم Zer 𝓜𝓸𝓸𝓷𝓼𝓽𝓻𝓾𝓬𝓴

دو فیلم پیشنهادی زِر (Zer) کارگردان: کاظم اوز زر آخرین اثر کاظم اوز و محصول 2017‌ست. ژان پسری ترک‌تباره که در نیویورک زندگی می‌کنه و درس موسیقی می‌خونه؛ مادربزرگش «زریفه» برای معالجه به آمریکا می‌آد و در یکی از شب‌ها برای او ترانه‌ای میخونه به زبانی که پسر نمی‌فهمه، زریفه می‌گه که این ترانه‌ای به زبان کوردیه. در هر حال بیماری او سخت‌تر میشه و فوت می‌کنه. بعد از انتقال جسدش به ترکیه، ژان به دنبال راز این ترانه به میان مردم میره و این باعث میشه با قتل‌عام درسیم آشنا بشه (اینجا رو ببینید). طبق اطلاعات موجود، وزارت فرهنگ ترکیه ابتدا از فیلم حمایت مالی کرد اما در میانه‌ی تولید -به دلایلی واضح- این حمایت رو پس گرفت. بعدتر در جشنواره فیلم استانبول نسخه‌ی سانسور شده‌ی فیلم نمایش داده‌شد و زمان اکران بسیاری از سینماها از اکرانش سر باز زدند. فیلم از پروداکشن نسبتا حرفه‌ای اسفاده کرده و از لحاظ بصری (به جز سکانس آخر) چشم نوازه. با اینکه فرمِ روایت فرمی تجربه‌شده و امتحان پس‌داده‌است و تاحدودی عدم خلاقیت توش دیده میشه اما طبق گفته روداو اولین فیلم بلندیه که به کشتار درسیم پرداخته. سایر فیلم‌های این کارگردان رو هم خواهم دید. زهرا و دیگران (Zehra and the Others) کارگردان: ماریشیا کازالینوو و ... این مستند پنجاه و دو دقیقه‌ای در پس تعریف داستان سه زن و مبارزه‌شون با وضعیت سیاسی موجود، تصویری کمتر رسانه‌ای شده از ترکیه‌ی معاصر، نظام توتالیترش و وحشیگری‌هاش رو به نمایش می‌ذاره؛ جایی که هر صدای معترضی اگر هدف توپ جنگی قرار نگیره سر از زندان در میاره. یکی از این معترض‌ها زهرا دوغانه، ژورنالیست و نقاشِ متولد دیاربکر که بعد از کشیدن نقاشی‌ای از نصب پرچم ترکیه بر ویرانه‌های شهر نصیبین پس از حمله‌ ارتش به زندان فرستاده شد. ولی این پایان کار نبود؛ به قول خودش پر کارتر هم شده بود. زهرا در زندان نه‌تنها تسلیم نشد و دست از نقاشی برنداشت بلکه با هر چه که می‌تونست نقاشی می‌کشید. در نامه‌هاش اشاره می‌کنه که از مو و پر پرندگان به جای قلم‌مو و باقی‌مونده غذا، قهوه و حتی خون پریود به جای رنگ استفاده می‌کرده و به دیگر زندانیان هم آموزش نقاشی و نوشتن تجربیاتشون رو می‌داده. زهرا دوغان تقریبا ناشناس باقی موند تا اینکه بنکسی، گرافیتی‌کار مشهور، در سال 2018 روی بورلی والِ نیویورک او رو پشت میله‌ها به تصویر کشید. در کنار دوغان فیلم به شبنم فینانچی هم می‌پردازه؛ دکتری که بعد از محاصره شهرِ «جزیره» و بازدید از اون گزارشی نوشت از این‌که حدود 130 نفر که به احتمال زیاد بچه هم بینشون بود در مکان‌های در زیر زمین سوزونده شدند. دولت ترکیه با «تروریست» نامیدن این افراد عملش رو توجیه کرد. زن دیگه آسلی اردوغانه، نویسنده و روزنامه‌نگاری به جرم فعالیت در روزنامه‌‌ی «اوزگور گوندم» -که مخاطبش اکثرا کوردها بودند- با حکم زندان ابد رو به رو شده بود که اکنون در تبعیدی خودخواسته به سر می‌بره. نکته‌ی جالب اینه که بعد از چندین بار دادگاهی، محاکمه، زندان و مدت‌ها تحت نظر بودن هیچکدوم از این زن‌ها کار خودشون رو تموم شده نمی‌دونن و به مبارزه ادامه‌ میدن.

خرگوش سفید را دنبال کن اواخر دهۀ 60 میلادی موسیقی سایکدلیک‌راک، در اوج خود به سر می‌برد و قبل از اینکه از درون دچار فروپاشی شود، فرهنگ حاکم را تحت تاثیر زیادی قرار داد. اهالی این جریان با استفاده از مصرف روان‌گردان‌ها، با دریافت متفاوتی مواجه می‌شدند و همین تجربه را در موسیقی خود نیز استفاده می‌کردند. یکی از آثاری که در جریان موسیقی سایکدلیک‌راک جنجال زیادی به پا کرد، «خرگوش سفید» از گروه جفرسن ایرپلین بود. عنوان قطعه تا حد زیادی فکر مرکزی آن را باز می‌کند. خرگوش سفید اشاره‌ای‌ دارد به داستان «آلیس در سرزمین عجایب» نوشتۀ لوئیس کارول و دنبال کردن خرگوش جلیقه‌پوشی که آلیس را به سمت سرزمین اسرارآمیزی هدایت کرد. ارجاع به خرگوش سفید را در فیلم «ماتریس1» هم می‌بینیم. در سکانسی از فیلم، مورفئوس این پیام را برای نئو می‌فرستد: "خرگوش سفید را دنبال کن" و نئو بعد از دیدن تتوی خرگوش روی کتف یک زن، پایش به کلابی باز می‌شود و در نهایت با «ترینیتی» ملاقات می‌کند. جالب اینکه برای تریلر آخرین نسخۀ این فیلم (رستاخیزهای ماتریکس) نیز از همین آهنگ استفاده شده. در چند بخش ترانۀ «خرگوش سفید» به استفاده از روان‌گردان‌ها اشاره می‌شود، اما بر اساس گفتۀ «گرِیس اسلیک» خواننده و ترانه‌سرای گروه، آهنگ راجع به مصرف دراگ‌های سایکدلیک نیست و در رابطه با دنبال کردن کنجکاوی حرف می‌زند و در واقع "خرگوش سفید"، نماد کنجکاوی و پیام آن تقویت ذهن و قدرت فکر است.