اِل.

دوست دارم همین حالا گریه کنم؛ برای همه‌چیز، برای همین حالا. اما رنج، رمقی برای ابراز ندارد.

من از هر فرصتی برای قطع ارتباط استفاده میکنم.

وقتی یاد آدمای قبلی زندگیم میفتم،جدا حالم از خودم‌و اون تایمی که تو زندگیم بودن بهم میخوره.

یا روزایی هم اصلا حوصله‌ی زندگی کردن‌و آدمارو ندارم.

وقتی كه همه مرا به كوبيدن درهايى كه مى‌بستم مى‌شناختند من براى آرام بسته شدن در خانه‌ى تو دستم را لاى در گذاشتم.

و در آغوش گرفتن تو حتی اگر در کلمات باشد، برای من عزیز است.