لوتوس

مرغ شبخوان که با دلم می خواند رفت و این آشیانه خالی ماند... ابتهاج

مست عشق استاد علیرضا قربانی

مادر است دیگر... آخ گئجه لَر یاتمامیشام من سنه لای لای دئمیشم سن یاتالی من گوزومه اولدوزلاری سای دئمیشم استاد شهریار

خیال دیدنت چه دلپذیر بود جوانی ام در این امید پیر شد نیامدی و دیر شد ابتهاج

دردها دادی و درمانی هنوز

ساوه شهره به انار است و بم به رطبش یارِ ما نیز به شیرینیِ مرموزِ لبش حامد عسگری

نگاهت می کنم خاموش و خاموشی زبان دارد زبان عاشقان چشم است و چشم از دل نشان دارد

دنیا هیچ وقت به ساز ما نرقصید...

آری آن روز چو میرفت کسی داشتم آمدنش را باور من نمی‌دانستم معنی هرگز را تو چرا بازنگشتی دیگر؟... ابتهاج

به آرزو نرسیدیم و دیر دانستیم که راه دور تر از عمرِ آرزومند است ابتهاج