مُستَغشی
و آن حرف گُردآفرید که «تا درد می‌کشی زنده‌ای سهراب.» . . . |مقن|جنگ زده|عبث گو|عابد کتاب|هواخواهِ رستنی| به جان می‌شنوم : https://telegram.me/BiChatBot?start=sc-287749-ykqyBI9
Больше487
Подписчики
-224 часа
-77 дней
-3830 дней
- Подписчики
- Просмотры постов
- ER - коэффициент вовлеченности
Загрузка данных...
Прирост подписчиков
Загрузка данных...
وقتی تو اون لحظه‌ها و سال ها، یاد من میوفتی
میخوام بدونی؛ قلب آدما خیلی بزرگتر از بال‌توعه.
ولی دستای من نمیتونه زخمی به تو بزنه.
هیچوقت نتونسته..
تو باید میرفتی
که باد ، تقاص درد دستای منو ازت بگیره.
ولی بازم میدونم به خواستن من نیست و تو در هر صورتی میبینی، میفهمی و هر لحظه میشکنی.
راستشو بگم دلم میخواد تو ام ببینی خیلی چیزارو، مدام درد بکشی و مدام تموم نشه.
مثل قبلنا بچه ام نبودم که برم تو کمد قایم بشم.
باید با خودم حرف میزدم
با اونی که هر لحظه داره نگام میکنه.