ٺسنیم³¹³¹🌙✿

ادامه بده و نترس از لحظه لذت ببر و لحظه شماری کن برای روزای خیلی قشنگ تر زندگیت💛

فقط همینو میخوام بگم که سختیا تموم میشن واقعا مخصوصا تو شغل و حرفه ای که دارین اگه علاقه دارین، نترسین و ادامه بدین خراب کردن ی لحظه س ولی ساختن ی عمره تو این زندگی نمیشه فرار کرد ، باید تراش بخوری در مبارزه با سختیا و فشار بهت بیاد و ارزش کسب کنی خیلی راضیم که انصراف ندادم سال پیش همین موقع ها چقدر به زمین و زمان و خودم بابت رشته تحصیلیم ناله میکردم ولی الان واقعا خوشحالم که ادامه دادم از همه اتفاقایی که افتاد راضیم ، چون نتیجه شونو دیدم ، حکمتشونو ، از برنامه ریزی خدا راضیم و وقتی نتایج رو میبینم، حس میکنم بیشتر از قبل قبولش دارم ، دمت گرم خداجونم و امیدوارم شمام هر جای زندگی تون که هستید راضی باشید و خدا همیشه حسابی هواتونو داشته باشه🩵

خیلی سختیا برام عادی تر شد میخندم به اون همه ترسی که اون موقع داشتم اون موقع ی سری کارایی رو ب صورت تئوری خونده بودیم و من از انجام دادنشون میترسیدم ولی بعدا ک تو شرایط قرار گرفتم مث پلنگ رفتم انجامشون دادم یادمه ی حدیث از امام علی که از هر چی می‌ترسی خودتو بنداز توش ، چون بعضی وقتا ترست بزرگتر از خود اون کاره

خلاصه اون دوران گذشت و الان ک دو ترم رفتم بالا تر خیلی خیلی درسامون سبک شده خیلی نزدیک تر میبینم خودمو به موفقیت حتی دوست دارم برم بازم ادامه بدم درسمو بعدا خیلی ممنونم از خانواده م ک کمکم کردن خیلی ممنونم از خدا که اون فرمول رو روی من پیاده کرد چون فقط اون فرمول رو من جواب میداد،خیلی با لطف باهام رفتار کرد، من واقعا تنم میخارید😂 و خیلی ناشکر بودم

نمونه هایی بوده ک مثلا طرف ۴ جلسه غیبت داشته ، استاد از امتحان بلندش کرده انداختدش بیرون ، واقعا نمیدونم چرا ولی با من اینطور رفتار شد ، هیچکس هیچ گیری نداد بهم دست خدا رو واقعا دیدم

ی کلاس تک واحدی رو فقط دو سه جلسه شو رفته بودم ، درس آمار هم بود تازه،استادش مخصوص اومد بالا سرم ی نگا ب برگه م کرد بعدش بلند گفت بچه ها فلان سوال دو تا راه حل داره، از اون راه حله ک اونجوریه برید و باعث شد ک من اشتباهم رو درست کنم نمره بالایی هم ازش گرفتم انگار جادو جنبلش کرده بودن طرفو همه استادا انگار کور شده بودن هیچ کس کوچک ترین گیری بهم نداد،هیچ کس

گفتم خدایا خودت ی کار کن کسی منو حذف نکرده باشه که سنوات بخورم الکی ی سال یا ی ترم اضافه تر درس بخونم شهریه بدم و باورتون نمیشه هیچکسی منو ننداخته بود واقعا دست خدا رو تو کار دیدم مثل ی معجزه تمام عیار بود برام ...

بعد واقعا خیلی غیبت کردم و ی جورایی خیالم راحت بود که تموم شد و انصراف من حتمیه، مثلا ی درس دو واحدی ، نصف کلاساش غیبت کرده بودم بعد اواخر ترم ولی پشیمون بودم ( ی علت اینکه پشیمون شدم این بود که تصور می‌کردم به خواسته م رسیدم کامل و دیدم اونقدرام قشنگ نیس ) خانواده م هم باهام صحبت کردن بازم خلاصه افتادم به غلط کردن

خلاصه من چون خانواده مخالف بودن، تصمیم گرفتم ی جوری خودم ، خودمو خلاص کنم تصمیم گرفتم زیاد غیبت کنم و اینجوری ی کاری کنم سنوات بخورم ، یعنی ترم اضافه برم دانشگاه چون دانشگاه آزاد میرفتم، مثلا ب زور سنوات و هزینه ، خانواده م راضی شن ک انصراف بدم

و خانواده مخالف بودن با انصراف من توی یکی از رشته های علوم پزشکی تحصیل میکنم و خب واقعا سخته وقتی میری تو کار میفهمی خیلی سخته وقتی هنوز نرفتی تصور روپوش سفید و گوشی پزشکی و حقوق بالا و مطب و ... ی حجاب سنگینی برات ایجاد میکنن که سختیاشو نمیبینی