مشگین دخت ✍️(اجتماعی،ادبی،فرهنگی)

در حال حاضر طرز تفکر اشتباهی در جامعه رواج پیدا کرده که موجب این امر شده است که اگر بهترین نباشیم، اگر سریع‌ترین، بااستعدادترین، زیباترین و موفق‌ترین نباشیم، حس خوبی نسبت به خود نداریم. باید متوجه این حقیقت شوید که زندگی مسابقه دادن با یکدیگر نیست. در واقع مسیر زندگی هر فرد با دیگری متفاوت است. شرایط و امکانات هر کس با دیگری کاملاً متفاوت است. همه در مسیر یکسانی حرکت نمی‌کنند. شما سرنوشت یکتایی دارید، شما در مسیری کاملاً منحصربه‌فرد زندگی می‌کنید و خداوند تمام آن‌چه را برای پیمودن این مسیر احتیاج دارید، برای شما فراهم کرده است. ✍🏽 #جول_اوستین 📕 قدرت من هستم

طبیعت سرسبز بهاری خییوچایی مشکین شهر ۳۱ فروردین ماه جعفر نجف اوغلی

💦💧پرشدن آب سددوشانلوی مشکین‌شهر درپی بارش‌های دیروز وامروز ۲۴ فروردین‌ماه تصویر ارسالی از جعفر نجف اوغلی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

☀️🔸🔸🔸 گاهی از خودمان می‌پرسیم: «دوست داشتن به چه دردمان می‌خورد؟» راستش به راحتی می‌شود به این سوال جواب داد: بعضی شب‌هایی هست که آدم حس می‌کند هیچ چیز برایش باقی نمانده است ، نه توان تلاشی، نه طاقت صبری، و نه حوصله و امیدی. در منتهی‌الیه چنین بن‌بستی، چند قدم مانده به وضعیتی که نام «استیصال محض» به آن برازنده است، دو کلمه از پوست سیاه و بی‌جان شب بیرون می‌افتد: - دوستت دارم. دو کلمه‌ی مشخصن انتزاعی و مبهم، اما آخرین دو رگ زنده‌ای انگار، که روح خسته و محتضر ما را به کالبد حیات متصل نگه می‌دارد. دو کلمه‌ای که - گاهی - روح ما را از مردن نجات می‌دهد... ✍ #حسین_وحدانی

‍ ‍ 💥 زندگینامه  و معرفی مختصر استاد توکل کیانی اصل (  کیان خیاو  ) ✍🏼 : آیسل نجف اوغلی ( دانش آموز پایه  هفتم در راستای تکمیل درس آزاد ادبیات بومی ۲ فارسی هفتم ) 🌸 در ابتدا می‌خواهم تشکر وسپاس ویژه داشته باشم از استاد عسگر موسوی و پدر عزیزم ایرج نجف اوغلی(از دبیران ادبیات فارسی مشکین شهر) به جهت کمک و راهنمایی در تدوین این مقاله 🌸 📙 استاد توکل کیانی اصل ، متخلص به کیان خیاو ، منتقد ، دبیر ادبیات فارسی وشاعر نازک طبع آذربایجان ، در سال ۱۹۷۰ میلادی در خیاو( مشکین شهر ) دیده به جهان گشود.وی به ابیات ترکی آذربایجانی عشق می‌ورزد وشعر را جزء وجودش می‌داند. 📘 شعرهای ایشان مشهور بوده و حتی در خارج از مرزهای ایران در جمهوری آذربایجان و ترکیه طرفدار دارد و به جرأت می‌توان گفت از بزرگترین و موفق ترین شاعران معاصر مشکین شهر وآذربایجان است. 📗 نکته قابل توجه اینکه ، ایشان ابتدا در ادبیات کلاسیک کار می‌کرد وبا غزل زبان بسیار صمیمی داشت و مضمون غزل‌هایش متفاوت بود ، شعرهای عاشقانه می‌سرود: «من به سرخابی دستان تو عادت دارم وبه سرسبزی چشمانت ، ارادت  دارم» بعد به شعر های وطنی وشعرهایی مبارزانه روی آورد : «اینجا که احترام حرم را  شکسته اند حتی حریم حرمت غم را شکسته اند» 📕 در ارتباط با صمد بهرنگی هم شعر گفته  : «آی اللری قان یاماج  عمواوغلو یون بورکی باشیندا تاج عمواوغلو بو یاز نه یازدی گلدی گئدی گوللنمدی بیر آغاج عمواوغلو » و نمونه دیگر که می گوید : چوخ سوزیم واردی بو سازلاردا آمان وئرسه ز ایر/ قاراباغلاردا ، حجازلاردا آمان وئرسه ز ایر/ من او پیرم کی موغامات هاواسیلان اوخویار/ اشهدی ، الحمدی،  نمازلاردا ، آمان وئرسه ز ایر 📒 اما بعداً کم کم  با شاعران جهان ترک( ناظم حکمت )  وغرب آشنا شد و وویرانه های خشتی تاریخ جهان را دید ودرک کرد وهم  در شعرهای اجتماعی هم طبع آزمایی نمود ، هم در معنا وهم در آرایش‌های صوری شعر، بسیار موفق عمل نمود و توانست چندین جلد با قالب مدرن و حتی فرامدرن بنویسد که با عنوان : « آه گوزلریندن دوغولماق / اولوم اوپیشیندن یانمیش له لک لر » می باشد. آثار مشهور دیگری نیز دارد من جمله : « حکایت توپلوسو/ یاری اینسان - یاری قوش / شعر توپلوسو که تاکنون از اداره ارشاد مجوز چاپ داده نشده است. 📕 شعرهای ایشان به زبانهای فرانسوی و استانبولی ترجمه شده و تمام نثرهای استاد به زبان ترکی نوشته شده است. استاد در حال حاضر مشغول سرودن شعری به نام « دنیزین دینج یوخوسو‌» می‌باشد و از جمله دیگر  شعر مشهور ایشان « منی نه دن قورخودور سونوز » است که همت شهبازی آن را ترجمه کرده است واخیراً در مصاحبه ای که انجام داده ، اعتراض پوشیده خویش را به عدم ارزشگذاری شایسته و بایسته به  زبان وادبیات ترکی در ایران عنوان نموده اند. 📘 استاد به شاعران جوان  می گوید : « اگر برای موفقیت خویش ، شعر می سرایی ، شعر را رها کن و برو زندگی ات را بکن واز زندگی لذت ببر » 📕 سخن آخر اینکه ، این امپراتور شعر و نثر زبان وادبیات تورکی ، در حال حاضر دبیر ادبیات فارسی دبیرستانهای مشکین شهر می باشد وهم دانش آموزان به داشتن چنین انسان فرهیخته، آزاد اندیش ، صادق ، منتقد دلسوز و کامپیوتر اقیانوس افکار و احساسات عارفانه و عاشقانه ی ظاهراً بدون کارت صوت ؛ افتخار می‌کنند. 💓  شعر زیبا از استاد کیان خیاو : 🎈هله چاپ اوْلمايان کيتابلاريمدا، 🎈سني آغلاديم ميصراع- ميصراع. 🎈هله يوْزولمايان کابوسلاريمدا، 🎈سني سئوديم ياتاق- ياتاق. 🎈و هله سالينمايان شه‌هَرلرده، 🎈سني آراديم بازار- بازار. 🎈هاني؟ هايانداسان ائي يار!   کیان خیاو 🆔 @aygarnews 🆔 @irajnajafoghli1354

ما عشق رو درست تجربه نکردیم... 🎙️ قطب‌الدین صادقی #پست726_زیبابشنویم

هیچکس و هیچ چیز بر زنی که با خواندنِ کتاب و شعر و گوش دادن به موسیقی و نوشیدن قهوه حالش خوب می‌شود پیروز نخواهد شد✨ جبران خلیل‌جبران

🌏 قواعد زیستن در شرایط دشوار ما که مانده‌ایم و مهاجرت نکرده‌ایم، باید خود را برای زیستن در شرایط سخت آماده کنیم. سلامت و آرامش ما در گرو کسب مهارت مقابله با دشواری‌های زندگیست وگرنه عمرمان در یاس و دلمردگی تلف خواهد شد. اگر قواعد زیستن در شرایط دشوار را بلد نباشیم دچار عوارض آن خواهیم شد. از جمله: ▪︎مدام شوکه می‌شویم و از رخدادهای عجیب و غریب، جا می‌خوریم. از افزایش بی‌رویه‌ی قیمت‌ها، از بی‌کفایتی دولتمردان و از فرهنگ پایین جامعه. ▪︎مدام غُر می‌زنیم؛ حرص می‌خوریم؛ انتقاد و گلایه می‌کنیم؛ دچار انواع بیماری روان‌تنی می‌شویم و زندگی به کام ما زهر می‌شود. ▪︎به واسطه‌ی نگاه منفی که داریم، در کارهای روزمره و پروژه‌هایمان شکست می‌خوریم و از رشد عادی بازمی‌مانیم. یادمان باشد که در شرایط سخت، خوشبین‌ها در هم می‌شکنند. آنان‌که منتظرند تا اتفاق خوبی بیفتد و آن‌ها را از این وضع نجات دهد، سرخورده می‌شوند. حال آن که بهتر است امیدواری مثبت در کنار واقع‌بینی منفی باشد. این یک پارادوکس مفید است. مایی که مانده‌ایم، تاریخ بخوانیم تا بدانیم که تغییر در سطح ملی و منطقه‌ای چقدر زمان‌بر است. شاید چند دهه در مقایسه با عمر ۸۰ ساله‌ی ما، زمان زیاد به نظر برسد، ولی در مقیاس تاریخی، بسیار کوتاه است. انتظار نداشته باشیم که عنقریب یک فرجی حاصل شده و گشایش مورد انتظار ما محقق شود. هرقدر امید را در دوردست‌ها و سختی‌ها را دم دست تصور کنیم، به واقعیت نزدیک‌تر خواهیم بود و روان آرام‌تری خواهیم داشت. اگر مانده‌ایم دیگر از مقایسه‌ی ایران با اروپا دست برداریم و بدانیم که در کدام نقطه‌ی جغرافیا و در کدام مقطع تاریخ ایستاده‌ایم. حال که مانده‌ایم دچار رخوت و روزمرگی نشویم و در دایره‌ی امکان، از کوچک‌ترین فرصت‌ها برای رشد فردی، رشد اقتصادی و بهره‌مندی از مواهب زندگی سود ببریم. وقتی‌که علی‌رغم تلاش زیاد، نتوانستیم محیط را تغییر دهیم، نوبت به تغییر خودمان می‌رسد تا رشد کرده و از خودمان فراتر برویم. قبلا جایی خواندم: "بلبل اگر نیک بیندیشد، از کُنج قفس برای خود گلشن می‌سازد". ✍ سیروس شکراللهی    -   ۱۴۰۳/۰۱/۱۴ http://t.me/shokrollahi_sirous