مسرور غزنوي

غزل؛ ووایه څنګه دي وه زړه ته شم داخل زړګیه!؟ یمه نیمګړی اوپه تابه شم کامل زړګیه! تاته اظهار دخپلې میني یاره څنګه وکړم زه خپله درشم اوکه ونیسم وکیل زړګیه!؟ داستاپه سترګوکي بلاخوږې خبري ښکاري چوف مۀپاتېږۀچِ ټکورمي شي مات دل زړګیه! بلا موده کیږي وصال ته دي ډېر تږی یمه بلاموه کیږي څارمه هر سبیل زړګیه! ته مِ دزړه یې انتخاب ته مي یې زړه ته درمل نه وینم هڅ په دې دنیا داستا بدیل زړګیه! چي دي مسرورته غلي وکتل اووه دي خندل دایي له تاسره دمیني دی لامل زړګیه! مسرورغزنوي

غزل کله دي پرېږدم درسره پاتي یم مینه دي منم درسره پاتي یم ته لکه ګلاب راته غیږ خلاصه که زه لکه شـــبنم درسره پاتي یم زه خولا ژوندی یم هسکه غاړه ځه زخم دي ګنډم درسره پاتي یم جنګ دســــترګو څه بلا مزه کوي تانه یي ګـــټم درسره پاتي یم (تاسره مي مینه ده) همداجمله بیا تـــــکراروم درسره پاتي یم ښه پیږم چي ته په مسرور ناز کوې زه غریب بیاهم درسره پاتي یم *مسرورغزنوي*

غزل دفکر په څپوکي مي ساتۀ چي هېر دي نشم ورو ورو مي په زړګي کي یادوۀ چي هېردي نشم چي کله دي قدم دخپل منزل په لور اوچت کړې لالیه! یوځل شاته وګورۀ چي هېر دي نشم چي مااوتا په ګډه باراني موسم کي واخیست هغه تصویر په مینه ښکلوۀ چي هېر دي نشم جانانه! زماپه زړه کي به ترمرګه پوري ښاد یې ته هم مي نیمه لارکي مه پریږدۀ چي هېردي نشم له تاسره مي مینه ده له تابه ځان قربان کړم دازمادخولې خبري ته کوۀ چي هېر دي نشم زمایو انډیوال دی او مسرورغریب یي نوم دی داسوچ کله ناکله ته وهۀ چي هېر دي نشم مسرورغزنوي

غزل؛ سـتا دسترګو له نظره چي پنا شم درته ګران به بیاهغه وخت له هرچاشم زړه مي څوځله په خوا لادی مات شوی پروا نکړي که رنځور یوځلي بیا شم څه موده کیږي بي حده ډېر دردیږم بیرته رک روغ به داستا په یوه مسکاشم دامي زړه وي چي ډېرڅه به درته وایم چي وتاته درنږدې شم وار خطا شم مینه تاسره کول باالکل روا ده که زه خپل کتاب ته ځیرشم اوملاشم ته مسرورغریب ته مینه دزړه ورکړۀ زه به هم درسره مل په هره خواشم مسرورغزنوي

غزل؛ سـتا دسترګو له نظره چي پنا شم درته ګران به بیاهغه وخت له هرچاشم زړه مي څوځله په خوا لادی مات شوی پروا نکړي که رنځور یوځلي بیا شم څه موده کیږي بي حده ډېر دردیږم بیرته رک روغ به داستا په یوه مسکاشم دامي زړه وي چي ډېرڅه به درته وایم چي وتاته درنږدې شم وار خطا شم مینه تاسره کول باالکل روا ده که زه خپل کتاب ته ځیرشم اوملاشم ته مسرورغریب په نیمه لارکي مۀ پریږده زه به هم درسره مل په هره خواشم مسرورغزنوي

غزل څومره په خوند اوپه مزه تیرېده داستا ترڅنګ زندګي ښه تیرېده باڼه مي مات شوله له ډېرو اوښکو چي کله ستا دیاد څپه تیرېده ته پري پوهیږې دابه څه حالت ؤ؟ چي یه زمامخ ته جنازه تیرېده صرف په یومسکا یي کړم لیونی پس زمانه ټوله ترخه تیرېده ماته یي وکتل او ویي خندل څومره خوږه دغه صحنه تیرېده ته ده مسرورغزنوي څنګ کي ښه یې بغیر لتا په تکلیف شپه تیرېده مسرورغزنوي

نوي ترانه کسر ستاده زخمونو درملنه کوي له هر ظالم ځخه پشته کوي وطنه ستا دغه رشتني بچیان دفا په سرستا له هر تنه کوي آواز؛ مولوی سیدالطاف شاه آغا شاعر؛ مسرور غزنوی 👇👇👇👇👇👇👇 https://t.me/msror_ghaznavi