از کتاب‌ها...

به یاد کشته‌شدگان آتش‌سوزی کمپ ترک اعتیاد گام اول رهایی در لنگرود

در اولین ساعت‌فروشی ساعتم را فروختم و تمام پولی که از فروش به دستم رسید به یک قاچاقچی در مقابل مواد مخدر تحویل دادم‌. بدین وسیله دغدغه و دلهرۀ «چه باید کرد» را برای لحظاتی چند از بین بردم. بعد چه باید کرد؟ یک روز بعد! هرگز... هرگز یک مورفینی به کلمۀ بعد نمی‌اندیشد، چون کلمۀ «بعد» در آینده است و یک مورفینی آینده‌ای ندارد! آینده؟ کی آینده دارد که یک مورفینی داشته باشد؟ ... در این جنگل آسفالت‌شده برای به دست آوردن پرندۀ خوشبختی جست‌وجو لازم نیست، بلکه پرندۀ خوشبختی را یک صیاد بی‌رحم! صیادی به نام قوانین ما شکار می‌کند و تقدیم آنهایی می‌کند که پدرانشان هم خوشبخت بوده‌اند! تقدیم آنها... #مردی_که_در_غبار_گم_شد

البته گلستان مدعی‌ست که خیلی هم با قال حزب را طلاق داده، اما در هیچ قلع‌وقمع چپی‌های فِل حال! و فِل سابق! سرکوب فرقه در آذر 25‌، انحلال حزب در بهمن 27‌ و سرکوب تکمیلی و تدریجی حزب از مرداد 28 تا انقلاب 57‌، و طلوع ترش و شیرین حزب در طبق انقلاب شرعی، و دک‌و‌دنده خردکنی بعدی آن در چرخشت زعیمانِ عبایی هیچ‌گونه گردی به دامن کبریاشان ننشسته است. من‌ات به دنبال #بهمن_فرسی

آیدین آغداشلو دوست درجه‌دوی من از طریق سیم رابط: شمیم بهار، نخستین شوی شهره، گرافیست و نقاش. پیش از دگرگونی! دگرگون! شده بود. اوایل دگرگونی! هم کارش زار شد. اما بعداً مانند همه یقۀ ننه‌حسنی پوشید و امروز کاروبارش سکه است. شهره می‌گوید که از آیدین اجازه دارد برای همیشه نام خانوادگی او را یدک بکشد. لابد به‌خاطر نزدیکی تلفظ داش ترکی با آش فارسی‌‌؟!! من‌ات به دنبال #بهمن_فرسی

اگر کامیدین لباس تربیتی تن عضو بچه‌سازی موجود نر بکند و آن را آلت تناسلی بنامد، خودش می‌شود یک کمدی قاه‌قاه‌انگیزتر دیگر. من‌ات به دنبال #بهمن_فرسی

روزنامه شرق، ۱۷ مهر ۱۳۸۲ ✍ اتوبوس مرگ، اتوبوس زندگی/ مصطفی تاجزاده @Taalaatomm

پس به من میهنی لطف کن که آن میهن در شعله‌های نبردی خانه به خانه بسوزد و من خود را به آن نبرد بیندازم تا بگیرند و تیربارانم کنند. سندلی کنار پنجره بگذاریم و بنشینیم و به شب دراز تاریک خاموش سرد بیابان نگاه کنیم #عباس_نعلبندیان

#زمین_سوخته #احمدمحمود

#زمین_سوخته #احمدمحمود

#زمین_سوخته #احمدمحمود