قرآن و أحاديث

سوره بقرة آيه 158 ‌‏ ‏ إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِن شَعَآئِرِ اللّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِ أَن يَطَّوَّفَ بِهِمَا وَمَن تَطَوَّعَ خَيْراً فَإِنَّ اللّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ ‏ ‏ترجمه : ‏ ‏بيگمان ( دو كوه ) صفا و مروه ( و هفت بار سعي ميان آن دو ) از نشانههاي ( دين ) خدا و عبادات الله هستند . پس هر كه ( ميخواهد فريضه ) حجّ بيت ( اللهالحرام ) يا عمره را به جاي آورد ، بر او گناهي نخواهد بود كه آن دو ( كوه ) را بارها طواف كند ( و سعي ميان صفا و مروه را به جاي آورد ) . هر كه به دلخواه كار نيكي را انجام دهد ( و بيش از واجبات ، به طاعت و عبادت پردازد ، خدا پاداش او را ميدهد ، چه ) بيگمان خدا سپاسگزار و آگاه ( از اعمال و نيّات عبادتكنندگان ) است .‏ قرآن و أحاديث

کتاب 🕋حج باب (59): زنان سنگین وزن، شبانه می‌توانند از مزدلفه، حرکت کنند 717- عَنْ عَائِشَةَ (رض) أَنَّهَا قَالَتْ: اسْتَأْذَنَتْ سَوْدَةُ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ لَيْلَةَ الْمُزْدَلِفَةِ، تَدْفَعُ قَبْلَهُ، وَقَبْلَ حَطْمَةِ النَّاسِ وَكَانَتْ امْرَأَةً ثَبِطَة ـ يَقُولُ الْقَاسِمُ: وَالثَّبِطَةُ الثَّقِيلَةُ ـ قَالَت: فَأَذِنَ لَهَا، فَخَرَجَتْ قَبْلَ دَفْعِهِ، وَحَبَسَنَا حَتَّى أَصْبَحْنَا فَدَفَعْنَا بِدَفْعِهِ، وَلأَنْ أَكُونَ اسْتَأْذَنْتُ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ كَمَا اسْتَأْذَنَتْهُ سَوْدَةُ، فَأَكُونَ أَدْفَعُ بِإِذْنِهِ، أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ مَفْرُوحٍ بِهِ. (م/1290) ترجمه: عایشه (رض) می‌گوید: شب مزدلفه، سوده که زنی سنگین وزن بود از رسول الله ﷺ اجازه خواست تا قبل از ایشان و ازدحام مردم، حرکت کند. رسول الله ﷺ او را اجازه داد. لذا وی قبل از حرکت رسول الله ﷺ به راه افتاد. ولی ما را تا صبح نگه داشتند. آنگاه همراه رسول الله ﷺ حرکات کردیم . اگر من هم مثل سوده اجازه می‌گرفتم و با اجازه، حرکت می‌کردم، برایم از خوشحالی همراهی رسول اکرم ﷺ بهتر بود. قرآن و أحاديث

کتاب 🕋حج باب (58): زود خواندن نماز صبح در مزدلفه 716- عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بن مسعود (رض) قَالَ: مَا رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ صَلَّى صَلاَةً إِلاَّ لِمِيقَاتِهَا، إِلاَّ صَلاَتَيْنِ صَلاَةَ الْمَغْرِبِ وَالْعِشَاءِ بِجَمْعٍ، وَصَلَّى الْفَجْرَ يَوْمَئِذٍ قَبْلَ مِيقَاتِهَا. (م/1289) ترجمه: عبدالله بن مسعود (رض) می‌گوید: رسول الله ﷺ را ندیدم که بجز دو نماز، هیچ نماز دیگری را در غیر وقتش بخواند: نماز مغرب و عشا را در مزدلفه (نماز مغرب را در وقت عشا خواند.) و نماز صبح آنروز را هم قبل از وقت (عادی‌اش) خواند. (یعنی زودتر از همیشه، بعد از طلوع فجر خواند). قرآن و أحاديث

کتاب 🕋حج باب (57): خواندن نماز مغرب و عشا در مزدلفه با یک اقامه 715- عن سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ قال: أَفَضْنَا مَعَ ابْنِ عُمَرَ حَتَّى أَتَيْنَا جَمْعًا، فَصَلَّى بِنَا الْمَغْرِبَ وَالْعِشَاءَ بِإِقَامَةٍ وَاحِدَةٍ، ثُمَّ انْصَرَفَ فَقَالَ: هَكَذَا صَلَّى بِنَا رَسُولُ اللَّهِ ﷺ فِي هَذَا الْمَكَانِ. (م/1288) ترجمه: سعید بن جبیر می‌گوید: همراه ابن عمر (رض) حرکت کردیم تا اینکه به مزدلفه رسیدیم. او نماز مغرب و عشا را با یک اقامه، برای ما امامت نمود و گفت: رسول الله ﷺ در این مکان، اینگونه ما را امامت نمود. (قابل یادآوری است که از ابن عمر در روایت ابو داوود وارد شده است که رسول الله ﷺ هر نماز را با یک اقامه، امامت نمود و صحیح هم همین است چنانکه در روایات دیگر نیز آمده است). قرآن و أحاديث

کتاب 🕋حج باب (56): درباره‌ی خواندن نماز مغرب و عشا در مزدلفه 714- عَنِ ابْنِ عمر (رض) قَالَ: جَمَعَ رَسُولُ اللَّهِ ﷺ بَيْنَ الْمَغْرِبِ وَالْعِشَاءِ، بِجَمْعٍ، لَيْسَ بَيْنَهُمَا سَجْدَةٌ، وَصَلَّى الْمَغْرِبَ ثَلاَثَ رَكَعَاتٍ، وَصَلَّى الْعِشَاءَ رَكْعَتَيْنِ، فَكَانَ عَبْدُ اللَّهِ يُصَلِّي بِجَمْعٍ كَذَلِكَ حَتَّى لَحِقَ بِاللَّهِ تَعَالَى. (م/1288) ترجمه: ابن عمر (رض) می‌گوید: رسول الله ﷺ در مزدلفه، نماز مغرب و عشا را با هم خواند بدون اینکه میان آنها نماز نفلی بخواند. گفتنی است که نماز مغرب را سه رکعت، و نماز عشا را دو رکعت خواند. راوی می‌گوید: ابن عمر (رض) در مزدلفه، اینگونه نماز می‌خواند تا اینکه به دیدار الله متعال شتافت. قرآن و أحاديث

کتاب 🕋حج باب (55): روش راه رفتن هنگام حرکت کردن از عرفه 713- عَن عروة قَالَ: سُئِلَ أُسَامَةُ، وَأَنَا شَاهِدٌ - أَوْ قَالَ: سَأَلْتُ أُسَامَةَ بْنَ زَيْدٍ (رض) - وَكَانَ رَسُولُ اللَّهِ ﷺ أَرْدَفَهُ مِنْ عَرَفَاتٍ، قُلْتُ: كَيْفَ كَانَ يَسِيرُ رَسُولُ اللَّهِ ﷺ حِينَ أَفَاضَ مِنْ عَرَفَةَ؟ قَالَ: كَانَ يَسِيرُ الْعَنَقَ، فَإِذَا وَجَدَ فَجْوَةً نَصَّ. (م/1286) ترجمه: عروه می‌گوید: از اسامه که هنگام حرکت از عرفه، پشت سر رسول الله ﷺ سوار شده بود، در حضور من پرسیدند یا اینکه خودم پرسیدم که: پیامبر اکرم ﷺ هنگام حرکت کردن از عرفه، چگونه راه می‌رفت؟ گفت: عادی راه می‌رفت و هرگاه راه را باز می‌دید، تندتر می‌رفت. قرآن و أحاديث

کتاب 🕋حج باب (54): راه افتادن از عرفه و نماز خواندن در مزدلفه 712- عن كُرَيْبٍ: أَنَّهُ سَأَلَ أُسَامَةَ بْنَ زَيْدٍ (رض): كَيْفَ صَنَعْتُمْ حِينَ رَدِفْتَ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ عَشِيَّةَ عَرَفَةَ؟ فَقَالَ: جِئْنَا الشِّعْبَ الَّذِي يُنِيخُ النَّاسُ فِيهِ لِلْمَغْرِبِ، فَأَنَاخَ رَسُولُ اللَّهِ ﷺ نَاقَتَهُ وَبَالَ وَمَا قَالَ: أَهَرَاقَ الْمَاءَ ـ ثُمَّ دَعَا بِالْوَضُوءِ ـ فَتَوَضَّأَ وُضُوءًا لَيْسَ بِالْبَالِغِ، فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ الصَّلاَةَ؟ فَقَالَ: «الصَّلاَةُ أَمَامَكَ». فَرَكِبَ حَتَّى جِئْنَا الْمُزْدَلِفَةَ، فَأَقَامَ الْمَغْرِبَ، ثُمَّ أَنَاخَ النَّاسُ فِي مَنَازِلِهِمْ، وَلَمْ يَحُلُّوا حَتَّى أَقَامَ الْعِشَاءَ الآخِرَةَ، فَصَلَّى ثُمَّ حَلُّوا، قُلْتُ: فَكَيْفَ فَعَلْتُمْ حِينَ أَصْبَحْتُمْ؟ قَالَ: رَدِفَهُ الْفَضْلُ بْنُ عَبَّاسٍ، وَانْطَلَقْتُ أَنَا فِي سُبَّاقِ قُرَيْشٍ عَلَى رِجْلَيَّ. (م/1280) ترجمه: کریب می‌گوید: به اسامه بن زید (رض) گفتم: شما غروب روز عرفه، آن هنگامی‌که پشت سر رسول الله ﷺ سوار بودی، چکار می‌کردید؟ گفت: به همان وادی که مردم شترانشان را برای نماز مغرب متوقف می‌کنند، آمدیم. در آنجا رسول الله ﷺ شترش را خواباند (متوقف نمود) و قضای حاجت (ادرار) نمود. ـ راوی سخنی از ریختن آب، به میان نیاورد ـ سپس پیامبر اکرم ﷺ آب خواست و بطور مختصر، وضو ساخت. من گفتم: یا رسول الله! نماز می‌خوانیم؟ فرمود: «جلوتر نماز می‌خوانیم». آنگاه بر شترش سوار شد تا اینکه به مزدلفه آمدیم. در آنجا، نماز مغرب را اقامه نمود. سپس مردم سرجایشان ماندند و حرکت نکردند تا اینکه رسول اکرم ﷺ نماز عشا را اقامه نمود. پس نماز خواند و بعد از آن، بار انداختند. کریب می‌گوید: پرسیدم: هنگام صبح، چکار کردید؟ گفت: فضل بن عباس پشت سر رسول الله ﷺ سوار شد و من همراه افراد پیاده‌ی قریش، پیاده براه افتادم. قرآن و أحاديث

لیستی از بهترین کانال های اسلامی سلام علی غزه سلام علی فلسطین ❤️‍🩹

﷽ #تلاوة #قرآن #زيبا #دلنشين #آرامش #کامل گوش دادن به قرآن عبادت است • سبحان الله وبحمده .. عدد خلقه .. • ورضا نفسه .. وزنة عرشه .. • ومداد كلماته .. قرآن و أحادیث نشرصدقه جاريه أست https://t.me/Alhajhassani

#🕋حج باب (53): درباره‌ی وقوف در عرفه و این سخن الله متعال که می‌فرماید: ۞ ثُمَّ أَفِيضُواْ مِنۡ حَيۡثُ أَفَاضَ ٱلنَّاسُ ۞ «از همان جایی که مردم، حرکت می‌کنند، شما نیز حرکت کنید» 👈عنْ عَائِشَةَ رض قَالَتْ: كَانَ قُرَيْشٌ وَمَنْ دَانَ دِينَهَا يَقِفُونَ بِالْمُزْدَلِفَةِ، وَكَانُوا يُسَمَّوْنَ الْحُمْسَ، وَكَانَ سَائِرُ الْعَرَبِ يَقِفُونَ بِعَرَفَةَ، فَلَمَّا جَاءَ الإِسْلاَمُ أَمَرَ اللَّهُ نَبِيَّهُ ﷺَّ أَنْ يَأْتِيَ عَرَفَاتٍ فَيَقِفَ بِهَا، ثُمَّ يُفِيضَ مِنْهَا، فَذَلِكَ قَوْلُهُ ﻷ: ۞ ثُمَّ أَفِيضُواْ مِنۡ حَيۡثُ أَفَاضَ ٱلنَّاسُ ۞ [البقرة:١٩٩] (مسلم/1219) 👈ترجمه: عایشه رض می‌گوید: قریش و کسانی که بر مذهب آنان بودند، در مزدلفه، وقوف می‌نمودند و به آنان حمس (متشدد در دین) می‌گفتند. ولی سایر عرب در عرفه، وقوف می‌نمودند. هنگامی‌که اسلام آمد، الله متعال به پیامبرش دستور داد تا به عرفه برود و در آنجا وقوف نماید و از همانجا حرکت کند. این است که الله می‌فرماید: ۞ ثُمَّ أَفِيضُواْ مِنۡ حَيۡثُ أَفَاضَ ٱلنَّاسُ ۞ [البقرة:١٩٩] «سپس از همانجایی که مردم، حرکت می‌کنند و براه می‌افتند، شما نیز حرکت کنید». قرآن و أحاديث ادامه دارد👇