Eric zegt het🕊

💗🕊

💗🕊

COLUMN 1-6-2024 DISCLAIMER (Deel 3 van 3) Door de betreffende werd er gesteld dat ik met mijn tekst alleen de diegene had willen belachelijk maken, hoewel de boodschap in de teksten niet over diegene ging, maar het voorbeeld alleen door mij was aangehaald om de ernst aan te geven van de misleiding waarvan sprake is. Blijkbaar was de herkenning zo schokkend dat diegene niet meer in staat was om te lezen wat er nu werkelijk stond. Ook werd er gesteld dat alles uitkomt… Maar dat zou impliceren dat ik stiekem iets zou hebben geschreven, zonder dat mensen die in dergelijke situaties zitten dit zouden mogen lezen. Dat is absoluut niet aan de orde. Het feit dat ik dit niet direct naar mensen stuurde, waar dit op van toepassing was, en niet verwachtte dat mensen die in die mate van ontkenning en programmering vastzitten tot de bezoekers van mijn kanaal behoorden en mijn teksten lezen, maakt nog niet dat zij het van mij niet zouden mogen lezen. Graag zelfs en wellicht zou er dan nog ergens een lampje aan kunnen gaan, maar dat is alleen niet mijn eerste doel. Daar ben ik eigenlijk helemaal niet mee bezig. Verder werd me nog medegedeeld dat karma terug komt. Ik hoop dan maar voor de betreffende dat die zich er dan wel van bewust is dat een negatieve intentie, waarbij je dus iets naars voor de anders wenst ook terug komt. Vandaar dat ik alleen iedereen het beste toewens. Ik heb er uiteindelijk voor gekozen om op een respectvollere en meer tactvolle manier te reageren. Omdat de betreffende ofwel mijn antwoord niet opent, ofwel ineens de ontvangstbevestiging uit heeft gezet, zal ik mijn antwoord hier toevoegen. Op die manier ga ik ervan uit dat mijn uitleg zeker bij de geadresseerde terecht zal komen. * Hoi …(ik blijf discreet en laat dus de naam weg), Wat leuk dat je na drie jaar eens een keer op mijn Telegramkanaal hebt gekeken. Ik ga ervan uit dat de tekst waar je moeite mee hebt, de tekst is waarvan je screenshots naar mijn lieve vrouw hebt gestuurd. Ik begrijp goed dat je in die tekst jouw situatie herkende. Toch ging de tekst niet over jou, maar was het een reactie op berichten uit de media. Bij de inspiratie voor het verhaal dat als voorbeeld aangehaald werd, is alle discretie toegepast en nergens blijkt uit op wie dit sloeg. Dat jouw situatie overeenkomsten heeft met die in de betreffende artikelen, ga ik niet ontkennen, maar ik ken meer van dit soort verhalen. Je bent helaas niet de enige. Dat het je raakte, snap ik natuurlijk wel, omdat het best moeilijk kan zijn om met de harde realiteit geconfronteerd te worden. Echter je kunt zelf altijd kiezen of je je echte probleem durft onder ogen te zien, of dat je liever de andere kant op kijkt en je boosheid richt op degene die iets zegt wat je liever niet had gehoord. Van binnen weet je precies hoe het zit en dat is wat deze confrontatie juist zo pijnlijk maakt. Als schrijver/columnist geef ik de dingen weer, zoals ik ze zie en daar kun en mag je van vinden wat je wilt. Ik heb jouw naam niet genoemd en heb jou nergens belachelijk gemaakt. Dat jij de opgeschreven feiten als zodanig opvat, ligt volledig bij jouzelf en niet bij mij. Ik heb de betreffende artikelen nog eens aan mijn collega-schrijver voorgelegd en ook die is van mening dat er geen onvertogen woord in staat. Ik zie dan ook geen enkele reden om ze terug te trekken. Als mijn werk voor jou een reden is om met mij te breken, dan respecteer ik jouw beslissing. Ik wens je het allerbeste en dat meen ik echt. Groetjes en sterkte, Eric. Het ga je goed.❤️ * Tja, als je je hard maakt voor het behoud van vrijheid van meningsuiting en de dingen zegt, waarvan je het nodig vindt dat ze gezegd worden, dan is het onvermijdelijk dat je op dat pad ook mensen zult afstoten. Of dat helaas is, of eigenlijk een zegen, mag ieder voor zichzelf bepalen. Ik wens iedereen een mooie tijd. Zorg goed voor elkaar, maar zorg vooral heel goed voor jezelf. Eric zegt het. https://t.me/ericzegthet (Deel 1 van 3) https://t.me/ericzegthet/31278 (Deel 2 van 2) https://t.me/ericzegthet/31279

COLUMN 1-6-2024 DISCLAIMER (Deel 2 van 3) En hoe dicht ze de waarheid ook raken, het blijven altijd verhalen die weergegeven worden zoals ik ze ervaren heb of zoals ze, in mijn optiek, het doel van het geschrevene het beste dienen. Heeft het dan zin om jezelf er druk over te maken wanneer je jezelf herkent in een van de karakters, die voorbij komen in wat ik schrijf? Dat hangt er volledig van af hoe je dat wenst te bekijken. Wanneer iets je triggert, betekent dat doorgaans dat je uitgenodigd wordt om eens bij jezelf naar binnen te gaan en aandacht te besteden aan hetgeen wat die aandacht dus klaarblijkelijk nodig heeft. Van die kant zou ik dus de vraag met een ja kunnen beantwoorden. Maar wanneer iemand zich alleen maar aangesproken en aangevallen wilt voelen en alleen maar aandacht heeft voor hoe verschrikkelijk het is dat iemand zoiets durft te zeggen, dan denk ik dat het niet zo zinvol is en dus zou ik in dat geval met een nee antwoorden. In dat laatste geval is er sprake van een reactie vanuit een slachtofferrol en dat levert eigenlijk zo goed als nooit ook maar iets op. Zo overkwam het me laatst dat iemand waarvan ik het absoluut niet had verwacht dat die ooit op mijn kanaal zou kijken, wel een paar berichten van me had gelezen en daar zichzelf in herkende. Ik moet toegeven dat ik de gelijkenis ook zelf wel herkende. Maar ik had op geen enkele wijze een naam genoemd of een verwijzing naar diegene zijn identiteit. Goed, het kan zijn dat je niet van mijn schrijfstijl houdt, maar dan kijk je er toch gewoon niet naar, zou ik zeggen. Maar diegene voelde zich belachelijk gemaakt door hetgeen ik had geschreven. Nu moet ik wederom toegeven dat ik, mede door mijn gebruik van emoticons, niet bepaald onder stoelen of banken schoof, hoe belachelijk ik de omschreven situatie vond. Maar als iets belachelijk is, dan maak ik daar graag gebruik van om mijn lezers aan het denken te zetten over wat we inmiddels, zonder er bij stil te staan, allemaal maar normaal zijn gaan vinden. Maar nogmaals, als ik diegene al als inspiratie voor mijn tekst zou hebben gebruikt, dan nog bleek diens identiteit nergens uit. Dit in tegenstelling tot hoe mijn naam en beeltenis al meer dan eens door verschillende negativiteit verspreidende mensen is gebruikt om meestal ook nog eens leugens, roddel en achterklap te verspreiden. Mijn reactie daarop is doorgaans heel simpel; ik reageer daar niet op. Ik zoek dat soort bagger niet op en distantieer me ervan. Als de betreffende onverwachte lezer mijn teksten in die categorie zou vinden vallen, dan zou hij simpelweg ook ervoor kunnen kiezen het te negeren. Echter blijkbaar was de realiteit waar deze persoon mee werd geconfronteerd, zo pijnlijk, dat die vond dat ik mijn artikelen maar terug diende te halen, want hier was hij niet van gediend. Kijk, ik wil best geloven dat de confrontatie niet zo fijn was, maar als ik al niet mag schrijven wat ik waarneem, omdat iemand die in dezelfde of een vergelijkbare positie zit, het wel eens niet zo fijn zou kunnen vinden dat ik er iets over schrijf, nou dan kan ik wel stoppen met schrijven. En met mij alle andere schrijvers en columnisten. Dan kunnen we een internationale boekenverbranding organiseren en alle digitale media deleten. Lekker woke en geen enkele special snowflake hoeft zich ooit nog ongemakkelijk te voelen… O ja, aan zulk een idioterie heb ik nooit meegedaan en dat zal ik ook nooit doen. Als ik bot had willen antwoorden had ik kunnen zeggen dat, als de confrontatie zo pijnlijk was, deze persoon dus een enorm probleem heeft, waarbij het wellicht tijd werd om daar iets aan te doen, in plaats van energie te verspillen aan het vechten tegen degene, die dit toonde. Daar heb ik maar van af gezien. Gaat verder bij (Deel 3 van 3) https://t.me/ericzegthet (Deel 3 van 3) https://t.me/ericzegthet/31280 (Deel 1 van 2) https://t.me/ericzegthet/31278

COLUMN 1-6-2024 DISCLAIMER (Deel 1 van 3) Hetgeen ik hier schrijf, is volledig aan mijn eigen brein ontsproten. Alle karakters zijn volledig verzonnen en elke gelijkenis met bestaande personen, berust louter op toeval. In deze realiteit krijgt iedereen op allerlei mogelijke manieren voortdurend spiegels voorgehouden. Dat geldt voor jou, voor mij en voor iedereen. Als je dat op die manier durft te beschouwen, kan dat je enorm helpen om te relativeren en vooral om je bewust te worden van wat voor jou persoonlijk de betekenis van iets is. Niet iedereen is in staat om spiegels te herkennen. Soms komen spiegels op de meest directe manier bij ons terecht, maar soms met een omweg. Het getoonde zegt heel vaak iets over de dingen, die we wegstoppen, omdat hetgeen waar we mee geconfronteerd worden, meestal juist precies datgeen is waar we liefst niet naar kijken. Vaak voelen we echter onbewust, maar soms zelfs bewust aan dat het getoonde maar al te waar is. De pijn die dat besef teweeg brengt, kan ervoor zorgen dat iemand zichzelf probeert wijs te maken dat de boodschap niet op hem slaat, maar op degene die de boodschap bezorgt. Met mijn teksten ben ik nogal eens degene die mensen een spiegel voorhoudt. Dit doe ik meestal heel bewust, omdat ik van mening ben dat hetgeen ik vertel, voor degenen die het aangaan, juist enorm waardevol zou kunnen zijn op het pad naar heling. Beschadigd zijn we allemaal en ik zie het als onze grote opdracht om eerst jezelf zoveel mogelijk te helen om vervolgens bij te dragen aan het collectieve helen. Maar niet iedereen is toe aan het onder ogen zien van zijn eigen pijnstukken. Vandaar dat ik ook niemand iets probeer op te dringen. Dat betekent overigens niet dat ik vind dat ik mee zou moeten gaan in de bullshit van een ander en dus zullen er maar zat mensen zijn, die mijn directheid soms uitleggen alsof ik hen dus wel mijn visie of waarheid zou opdringen. Mijn reactie daarop is dan meestal dat niemand verplicht is naar mij te luisteren en iets te doen met wat ik zeg. Soms laat ik de toevoeging dat diegene het toch vanzelf zal gaan zien, maar weg, maar soms ook niet eens. Dat is onder meer de reden dat ik steeds minder compatible ben met zwaar geprogrammeerde zielen en dat ik me liefst zo min mogelijk begeef in gezelschappen waar de idioterie nog steeds de norm is. Dit is ook de reden dat ik mijn gedachtes en visie op vanalles voornamelijk deel via mijn Telegramkanaal door middel van mijn columns en reacties op allerlei nieuwsberichten en andere bullshit, waar ik het gebruik van sarcasme en humor ook absoluut niet uit de weg zal gaan. Wie hier niet van houdt of niet tegen kan, kan er simpelweg ook voor kiezen om er niet naar te kijken. Maar ik ga uit van het principe dat wanneer ik mijn boodschap via deze weg het Universum in stuur, het Universum er voor zal zorgen dat die boodschap terecht komt bij wie het nodig heeft. En soms verrast het me wel eens hoe mijn boodschap haar weg vindt. Als schrijver/columnist haal ik mijn inspiratie uit het leven. Alles wat ik meemaak kan een aanleiding vormen voor hetgeen ik schrijf. Echter alles wat ik schrijf is een weergave van de visie die ik op alles heb en derhalve hoeft het helemaal niet per se zo te zijn dat eenieder die mijn schrijfsels leest, deze visie met me deelt. Het komt regelmatig voor dat ik terugkrijg van lezers dat zij zichzelf helemaal herkenden in iets dat ik had geschreven. Toch gebeurt het maar zelden dat ik iets volledig baseer op een bepaalde persoon. Er zal altijd sprake zijn van bepaalde invullingen, die ik als schrijver geef aan de hoofdrolspelers en de figuranten in mijn verhalen. Gaat verder bij (Deel 2 van 3) https://t.me/ericzegthet (Deel 2 van 3) https://t.me/ericzegthet/31279 (Deel 3 van 2) https://t.me/ericzegthet/31280

COLUMN Eric zegt het 1-6-2024 DISCLAIMER https://t.me/ericzegthet (Deel 1 van 3) https://t.me/ericzegthet/31278 (Deel 2 van 3) https://t.me/ericzegthet/31279 (Deel 3 van 3) https://t.me/ericzegthet/31280 Boek “Tot hier en niet verder”: https://t.me/ericzegthet/28648