الجواب السدید للشبهات حول التوحید

🛑 آیا مرئی بودن یك شئ دال بر مادی و جسم بودن آن است ⁉️ ➖〰➖〰➖〰➖〰➖〰➖〰➖ ⭕️ پـــاســخ : به هیچ عنوان اینگونه نیست، بلکه بین مرئی بودن اجسام و جسم بودن آنها، عموم و خصوص مطلق است. بدین صورت که مرئی بودن أعم از جسم یا مادی بودن است . [ هر جسمی مرئی است اما هر مرئی جسم یا مادی نیست ] به عنوان مثال: رسول الله صلی الله علیه و سلم جبريل عليه السلام را با چشم سر دیدند. حَدَّثَنَا ابْنُ حُمَيْدٍ قَالَ: ثَنَا مِهْرَانُ، عَنْ سُفْيَانَ، عَنْ سَلَمَةَ بْنِ كُهَيْلٍ الْحَضْرَمِيِّ، عَنْ مُجَاهِدٍ قَالَ: «رَأَى النَّبِيُّ ﷺ جِبْرِيلَ فِي صُورَتِهِ مَرَّتَيْنِ» 📚تفسير الطبري جامع البيان - ط هجر ٢٢/‏٣١ و در منابع شیعه نیز آمده است که حضرت علی علیه السلام نیز ملائکه را دیده اند : لَمّا قُبِضَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله هَبَطَ جَبرَئيلُ ومَعَهُ المَلائِكَةُ وَالرّوحُ الَّذينَ كانوا يَهبِطونَ في لَيلَةِ القَدرِ. قالَ: فَفُتِحَ لِأَميرِ المُؤمِنينَ عليه السلام بَصَرُهُ، فَرَآهُم في مُنتَهَى السَّماواتِ إلَى الأَرضِ يُغَسِّلونَ النَّبِيَّ صلى اللَّه عليه و آله مَعَهُ، ويُصَلّونَ مَعَهُ عَلَيهِ 📚گزيده شهادت نامه امام حسين بر پايه منابع معتبر / محمد محمدی ری‌شهری / ج۱ ص۶۸۶ اما برخی علماء شیعه اذعان کرده اند که ملائکه مجرد از ماده هستند ‼️ خمینی میگوید : بدان كه روح اعظم، كه خلقى اعظم از ملائكة اللّه يعنى در مرتبه اول از ملائكة اللّه واقع است و اشرف و اعظم از همه است، و 👈🏻ملائكة اللّه مجرّده قطّان عالم جبروت از مقام خود تجافى نكنند👉🏻، و از براى آنها نزول و صعود به آن معنى كه از براى اجسام است مستحيل است، زيرا كه مجرّد از لوازم اجسام مبرّى است و منزه است. 📚 آداب الصلاة / روح الله خمینی / ج۱ ص۳۴۲ بدان كه بين محدّثين و محقّقين اختلاف است در تجرّد و تجسّم ملائكة اللّه. 👈🏻كافّه حكماء و محقّقين و بسيارى از محققين فقهاء قائل به تجرّد آنها و تجرّد نفس ناطقه شدند، و بر آن برهانهاى متين اقامه فرمودند. و از بسيارى از روايات و آيات شريفه نيز استفاده تجرّد شود، چنانچه محدّث محقّق، مولانا محمّد تقى مجلسى، پدر بزرگوار مرحوم مجلسى، در شرح فقيه، در ذيل بعضى روايات فرموده است كه اين دلالت كند بر تجرّد نفس ناطقه.👉🏻 📚 آداب الصلاة / روح الله خمینی / ج۱ ص۳۳۸ محمد مکی العاملی میگوید : إنَّ البحث عن ما وراء المادة بحث لا صلة له بالحياة، و ليس من الموضوعات التي تقع في إطار الحياة التي يحياها الإِنسان في أدوار عمره المختلفة، من صباه إلى شبابه إلى كهولته و شيخوخته. و البحث عمّا وراء الطبيعة و أنَّ 👈🏻هناك موجودات عليا مجردة عن المادة و أحكامها، كالملائكة و العقول و النفوس،👉🏻 وفوقها مبدعها و مبدع جميع العوالم: مادّيها و مجرّدها، لا ينفع في الحياة ولو أُثبت بألف دليل، فَصَرْفُ الوقت حول هذه المباحث يعوق الشاب عن القيام بوظائفه اللازمة. 📚 الإلهيات على هدى الكتاب والسُّنة والعقل / محمد مکی العاملی/ ج۱ ص۲۴ حتی محیی الدین بن عربی صوفی که روافض چندین کتاب در اثبات تشیع او نوشته اند میگوید : 👈🏻والملائكة بالعلم والقدرة والذوات المجردة منهم بالتجرد عن المادة 👉🏻والوجوب أيضا مع ذلك كله فهم مع كونهم مسبحين إياه... 📚 تفسير ابن عربي/ محیی الدین ابن عربی /ج۱ ص۴۰۳ مصباح یزدی میگوید : بلكه شاید هم بتوان از ظاهر آیه قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّی (اسراء:85) برداشت كرد كه این روح، نه روح انسانی است؛ بلکه حقیقت آن امر الهی است. بر این اساس شاید بتوان استظهار کرد كه فرشتگان موجوداتی جسمانی نیستند و بر آنچه در فلسفه آن را «مجرد» می‌نامیم، منطبق‌اند. 📚معارف قرآن/ مصباح یزدی، محمد تقی/ ج۱ ص۲۹۴ آیت الله حسینی طهرانی نیز می‌گوید : گرچه‌ ملائكه‌ موجودات‌ ملكوتي‌ هستند و ملكوت‌ تجرّد از مادّه‌ و لوازم‌ مادّه‌ از وضع‌ و كيفيّت‌ و كمّيّت‌ و زمان‌ و مكان‌ دارد ؛ ولي‌ آن‌ موجودات‌ ملكوتي‌ ميتوانند يك‌ وجهه‌اي‌ با اين‌ عالم‌ برقرار كنند و با اين‌ عالم‌ مُلك‌ نسبت‌ و جهتي‌ بگيرند. 📚معاد شناسی ج۳ ص۱۳۴ و در نهایت مقاله که توسط آقای اسمعيل سلطاني بيرامي تهیه شده است در پژوهشگاه امام خمینی، در مورد نظر علامه طباطبایی میگوید که او نیز قائل به تجرد ملائکه بوده است: براساس ادله و باور علامه طباطبايي، فرشتگان موجوداتي غيرمادي (مجرد) محسوب مي شوند 🌐منبع مقاله 🔆 حال پرسش اینجاست ، چگونه میشود شیعه قائل به جسمانیت ملائکه با وجود مرئی بودن آنها نیست، اما رؤیت خداوند را مستلزم جسمانیت میداند ⁉️

💠آن روی سکه از عقاید باطله روافض که اکثر عوام شیعه از آن آگاهی ندارند!!💠 #شرک_ربوبی بشنوید از آقای #ملاصدرا از بزرگان شیعی در کتاب اسرار الآیات ص108: (فقضى اللّه سبحانه بتخليف نائب ينوب عنه في التصرف و الولاية و الإلايجاد و الحفظ و الرعاية، فلا محالة له وجه إلى القديم يستمد من الحق سبحانه، و وجه إلى الحدوث يمد به الخلق، فجعل على صورته خليفة يخلف عنه في التصرف، و خلع عليه خلع جميع أسمائه و صفاته و مكنه في مسند الخلافة بإلقاء مقادير الأمور إليه و إحالة حكم الجمهور عليه و تنفيذ تصرفاته في خزائن ملكه و ملكوته، و تسخير الخلائق لحكمه و جبروته، و جعل له بحكم مظهرية اسميه الظاهر و الباطن حقيقة باطنة و صورة ظاهرة. ليتمكن بهما من التصرف في الملك و الملكوت.) 📌ترجمه: قضا و اراده الهی چنین رفته است که الله سبحانه و تعالی که جانشینی از طرف خود، در تصرف و ولایت و ایجاد و نگهداریِ مخلوقات تعیین نماید، که آن جانشین برای او وجهی بسوی ازل وقدیم است که (فیوضات را) از خداوند بگیرد و برای او وجهی بسوی حدوث است تا با آن مخلوقات را مدد رساند. پس خلیفه ای با صورت خود (اسماء و صفات الهی) قرار داد تا جانشینِ او در تصرف امور باشد و لباسی از تمام اسماء و صفاتِ خودش را بر او پوشاند و با اعطای مقدرات امور و کارها به دست او، در مقام خلافت تثبیتش کرد. و حکم و قوانین تمام مخلوقات را به او حواله داد و دخل و تصرف در تمام عالم ملک ملکوت را به او واگذار و تسخیر موجودات را به سبب حکم و عظمتش تصویب نمود. برای آن خلیفه بجهت ظهور دو اسم الظاهر و الباطن، حقیقتی باطنی و صورتی ظاهری قرار دارد تا با این دو اسم، قدرت تصرف در ملک و ملکوت را داشته باشد. ┄═❁๑✨๑🕋๑✨๑❁═┄             @towhi_d     @modafean_sonnat ┄═❁๑✨๑🕋๑✨๑❁═┄

✨نقد صفت عین ذات✨ ⚡️قسمت دوم⚡️ 💫بر اساس اعتقاد تشیع إثبات ید برای خداوند ممکن نیست و با چشم پوشی از آیات و احادیث صحیح که بر این صفت تاکید دارد دست به تأویل زده و آنرا به قدرت یا نعمت و... تأویل می‌کنند، حال با استناد به برخی احادیث تشیع و با قرار دادن روایت در کنار باور صفت عین ذات، می‌خواهیم ببینیم که می‌توان بین آنها جمع بست و آیا قابل جمع می‌باشند یا خیر💫 🔸در روایتی صحیح در کتب تشیع از امام جعفر صادق رحمة الله علیه چنین نقل شده🔸 🔶عَنْ أَحْمَدَ [ثقة جلیل] عَنِ اَلنَّضْرِ بْنِ سُوَيْدٍ [ثقة جلیل] عَنْ يَحْيَى بْنِ عِمْرَانَ اَلْحَلَبِيِّ [ثقة جلیل] عَنْ مُعَلًّى أَبِي عُثْمَانَ [ثقة] عَنْ عَلِيِّ بْنِ حَنْظَلَةَ [ثقة علی التحقیق] عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ (عَلَيْهِ السَّلاَمُ) قَالَ : اِخْتَصَمَ رَجُلاَنِ بِالْمَدِينَةِ قَدَرِيٌّ وَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ مَكَّةَ. فَجَعَلاَ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ (عَلَيْهِ السَّلاَمُ) بَيْنَهُمَا فَأَتَيَاهُ فَذَكَرَا كَلاَمَهُمَا فَقَالَ إِنْ شِئْتُمَا أَخْبَرْتُكُمَا بِقَوْلِ رَسُولِ اَللَّهِ ﷺ فَقَالاَ قَدْ شِئْنَا فَقَالَ قَامَ رَسُولُ اَللَّهِ ﷺ فَصَعِدَ اَلْمِنْبَرَ فَحَمِدَ اَللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ ﷺ : كِتَابٌ كَتَبَهُ اَللَّهُ بِيَمِينِهِ وَ كِلْتَا يَدَيْهِ يَمِينٌ، فِيهِ أَسْمَاءُ أَهْلِ اَلْجَنَّةِ بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِهِمْ وَ عَشَائِرِهِمْ..} {و عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ ﷺ : اَلْمُتَحَابُّونَ فِي اَللَّهِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ عَلَى أَرْضِ زَبَرْجَدَةٍ خَضْرَاءَ فِي ظِلِّ عَرْشِهِ عَنْ يَمِينِهِ وَ كِلْتَا يَدَيْهِ يَمِينٌ}. امام جعفر صادق فرمود: [پیغمبر ﷺ بر فراز منبر فرمود : کتابی‌ست که خدا آن‌را با دست راست خود نوشته؛ و البته هردو دست خدا، راست است؛ در آن کتاب، نامه‌های اهل بهشت، با نام خودشان و پدران و عشیره‌شان نوشته شده است].🔶 📚-المحاسن برقی 280/1 📚-اصول کافی 126/2 🟥طبق این روایت کتابی است که با دست راست خداوند نوشته شده🟥 نکته:(در این روایت تأویل ید به نعمت ممکن نیست زیرا نعمت های خداوند بسیار زیاد می‌باشد و نعمت صفتی ذاتی نیست) ⬅️طبق عقیده شیعه خداوند فاقد ید بوده و این ید به معنای(قدرت) می‌باشد➡️ ⬅️و هم چنین طبق عقیده شیعه قدرت همان ذات است➡️ 🔻لازمه عقیده شما ختم خواهد شد به موارد زیر🔻 ۱)خداوند با قدرت راستش کتاب را نوشته پس خداوند دو قدرت دارد که قدرت را همان ذات می‌دانید پس می شود خداوند با ذات راستش کتاب را نگاشته ۲)الله سبحان دو ذات دارد که هر دو ذات او راست است 🌟والعیاذ بالله و الله متعال پاک است از چیزی که تشیع می‌گوید🌟 @Modafean_Sonnat

✨موضوع: ارائه‌ی موضع قائلین به "بلا کیف" مبتنی بر اصل تکییف✨ ⚡️این مقاله به بررسی موضع علما از عبارت «بلا کیف» پرداخته است که آیا مراد آن ها مبتنی بر نفی مطلق «کِیف» است یا تفویض آن می باشد⚡️

🍃🍃🍃 🍃🍃 🍃 نوشته اند: تلازمی بین لفظ و معنای حسی آن وجود ندارد! پس وقتی گفته میشود «ید»، این لفظ با معنای حسی اش تلازمی ندارد. جواب: اتفاقا در تکلم هرمتکلمِ آگاه و حکیمی، «الفاظ» ملازم هستند با معانی حسی و قابل درک! چراکه اگر معنای الفاظ، محدود نشود، دلالتِ انها ظنی خواهد بود و معجزه بودن قرآن نیز ظنی وگمانی خواهد شد چون نتیجه تابع اخس مقدمات است. لذا از آنجایی که معجزه بودن قرآن، امری قطعی و یقینی است در نتیجه، هم از حیث زیبایی و هم از حیث علومعانی، باید قطعی و معجزه باشد و الفاظش بتبع نیز باید ملازم با معانی حسی بوده و معانی الفاظ محدود باشد تا بتوان دلالت و اعجاز قرآن را قطعی دانست. ╭┈⊰┈༅‹🕋›༅┈⊱┈╮        @towhi_d ╰⊰┈┈┈༅༅┈┈┈⊱╯

نوشته اند: تلازمی بین لفظ و معنای حسی آن وجود ندارد! پس وقتی گفته میشود «ید»، این لفظ با معنای حسی اش تلازمی ندارد. جواب: اتفاقا در تکلم هرمتکلمِ آگاه و حکیمی، «الفاظ» ملازم هستند با معانی حسی و قابل درک! چراکه اگر معنای الفاظ، محدود نشود، دلالتِ انها ظنی خواهد بود و معجزه بودن قرآن نیز ظنی وگمانی خواهد شد چون نتیجه تابع اخس مقدمات است. لذا از آنجایی که معجزه بودن قرآن، امری قطعی و یقینی است در نتیجه هم از حیث زیبایی و هم از حیث علومعانی، باید قطعی و معجزه باشد و الفاظش بتبع نیز باید ملازم با معانی حسی بوده و معانی الفاظ محدود باشد تا بتوان دلالت و اعجاز قرآن را قطعی دانست.

رد الحاد بهانه ایی برای متحد شدن با اشاعره و جهمیه نیست رد تشیع بهانه ایی برای متحد شدن با اشاعره نیست رد فمینیسم ها بهانه ایی برای متحد شدن با ردپیل ها نیست و شما خواهر، رد ردپیل ها بهانه ایی برای متحد شدن با فمینیست ها نیست همچنین اختلاف سیاسی با یک خکومت بهانه ایی برای میزبان کردن ملحدین و اسلام ستیزها و متحد شدن با آن ها نیست.

✨ادامه پاسخ با ادله نقلی✨ 🔶اگر صفت همان موصوف می‌بود که دیگر لزومی به تکرار یک چیز در آياتی که طبق قواعد زبان عرب به زبان فصیح و روشن نازل شده نبود پس مشخص است که در این آیات که بسیار زیاد هستند موصوف ضمیر (هو) و صفت علیم و حکیم می‌باشد تشیع می‌گوید خداوند موجود است و ذات، علم، اراده، حی، و قدرت تماما یک چیز واحد درون موجود است در صورتی که موجود خودش صفت می‌باشد که اتصاف می‌یابد به ذات، یعنی از صفات ذات، موجود بودن می‌باشد لذا این موارد و تناقض عقیده تشیع با زبان عربی نشانگر این امر است که اگر برداشت این اشخاص از عقیده صحیح می‌بود لازمش انزال دستور زبانی جداگانه از سوی خداوند می‌بود تا بدین صورت شرایط گمراهی به روی مخلوقات بسته باشد🔶 🌟در آیه ای دیگر خداوند متعال می‌فرماید:{وَإِذْ قَالَ ٱللَّهُ يَـٰعِيسَى ٱبْنَ مَرْيَمَ ءَأَنتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ ٱتَّخِذُونِى وَأُمِّىَ إِلَـٰهَيْنِ مِن دُونِ ٱللَّهِ ۖ قَالَ سُبْحَـٰنَكَ مَا يَكُونُ لِىٓ أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِى بِحَقٍّ ۚ إِن كُنتُ قُلْتُهُۥ فَقَدْ عَلِمْتَهُۥ ۚ تَعْلَمُ مَا فِى نَفْسِى وَلَآ أَعْلَمُ مَا فِى نَفْسِكَ ۚ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّـٰمُ ٱلْغُيُوبِ} {و هنگامی که الله می فرماید: «ای عیسی پسر مریم! آیا تو به مردم گفتی که جز الله، من و مادرم را معبود قرار دهید؟» گوید: «تو پاک و منزهی؛ من حق ندارم چیزی بگویم که شایسته ام نیست.اگر چنین سخنی گفته باشم، تو خود از آن آگاهی.تو از آنچه در درون من است، آگاهی و من از اسراری که نزد توست، آگاهی ندارم.به یقین تو، تمام اسرار و امور غیب را می دانی} [المائدة ۱۱۶] عیسی علیه السلام که از انبیاء اولی العزم پروردگار است به صراحت ابتدا ذات خود را از اسرار و علم درون خود جدا نموده و سپس می‌گوید تو از صفت(اسرار و علوم درونی) ذات من آگاهی و من عیسی⚡️از اسرار و علومی که نزد توست⚡️آگاهی ندارم از اسراری که قائم به ذات رب است عیسی علیه السلام اظهار ندانستن نموده لذا مشخصا این دو یکی نبودن و اگر به زعم تشیع یکی می‌بودن عیسی علیه السلام بایست می‌گفت (من از ذاتی که در ذات هست بی خبرم)یا میگفت(من از علمی که در علم هست بی خبرم) اصلا مفهوم جملات کاملا نادرست و خلاف قواعد عرب است🌟 ╭┈⊰┈༅‹🕋›༅┈⊱┈╮        @towhi_d ╰⊰┈┈┈༅༅┈┈┈⊱╯

✨نقد عقیده تشیع صفت عین ذات✨ 🔸تشیع از فرقی است که صفات خداوند را تعطیل می‌کند لذا جزو فرق معطله و شبیه معتزله هستند، عقیده صحیح اهل سنت بر این است که ذات خداوند صاحب صفاتی ذاتی(قائم به ذات از ازل بوده و هست) و هم چنین صفاتی فعلی دارد از عقایدی که متکلمین تشیع دارند این است که آنها صفت ذاتی(صفت قائم به ذات مثل قدرت، حیات، اراده، علم) را برای خداوند اثبات نمی‌کنند بلکه گویند خداوند همان علم است خداوند همان ذات، قدرت، علم و اراده است،🔸 🔶برای فهم دقیق تر مفهوم عقیده شیعه مثالی می‌زنم شما آینه‌ای فرض کنید که روبروی شما قرار دارد و در آن آینه لحظه ای قدرت می‌بینید، لحظه ای علم، لحظه ای ذات و زمانی اراده و تمامی اینها یک چیز واحد هستند، یعنی وقتی گویید علم در واقع همان ذات را صدا زدید و وقتی گویید قدرت همان اراده را صدا زدید و تشیع تمامی این موارد را یک چیز واحد می‌داند در صورتی که این قاعده با آیات بسیار زیادی قابل انکار است🔶 💫پاسخ عقلی با مشاهدات عینی: ⚡️آیا ذات یک شخص همان قدرت است؟ آیا ذات شخص همان علم و عالمیت است؟ ایا ذات همان حیات است؟ مسلما این صفات همان ذات نمی‌باشند، شما وقتی گویید احمد آمد، یعنی شیء و ذات احمد با صفاتی که قائم به اوست آمد، نمی‌توانید بگویید، قدرت آمد، علم آمد، اراده، و زندگی آمد⚡️ بلکه تفاوت است بین صفت و موصوف، ذات موصوف است که همان الله یکتا می‌باشد و صفات اضاف بر ذات و قائم به آن می‌باشد 💫پاسخ با ادله نقلی وارده در نصوص: با مقایسه عقیده شما با زبان عرب می‌بینیم که خداوند در انزال دین والعیاذ بالله دچار اشتباه شده زیرا معیارها وقوانینی از خود وضع کردید که در زبان دین اصلا راهی ندارد در زبان و فهم مردم موصوف یک چیز است و صفت چیزی دیگری، موصوف همان صفت نیست و صفت هم همان موصوف نیست و اصلی دیگر این است که اصلا موصوف به صفت متصف نمی‌شود، بلکه این صفت است که به موصوف اتصاف می‌باید همان طور که در بسیاری از آیات قرآن کریم مشاهده می‌کنیم که خداوند ابتدا خود را آورده و سپس صفاتی برای خود ذکر نموده مثلا خداوند می‌فرماید و هو العليم الحکیم {او(الله) موصوف} {(دانا) و(با حکمت)صفت است} [این دست از آیات بسیار زیاد است] اگر طبق معیار تشیع صفت همان موصوف، (صفت عین ذات باشد) ترجمش بدین شکل خواهد بود {و ذات او ذات ذات است} یا ترجمه دیگرش {و علیم، علیم علیم است} یا ترجمه دیگرش {و حکیم، حکیم حکیم است} ╭┈⊰┈༅‹🕋›༅┈⊱┈╮        @towhi_d ╰⊰┈┈┈༅༅┈┈┈⊱╯