|● ذبیح الله اوریاخیل ●|

تا چی زمانی مشغول قشور علم باشیم و خود را با رمان خوانی و فست‌ فود‌ های دنیای مجازی فریب بدهیم؟ وقت آن نرسیده دنبال مغز علم برویم و از خود فریبی و عمر کشی دست برداریم؟

کُند ذهنِ صاحب استقامت نسبت به تیز‌ هوشِ کم همت به هدف نزدیک‌تر است.

مجاز تنها تزیینی برای زبان نیست؛ بلکه خودش زبان پیچیده‌یی است که انسان‌ها تکامل‌اش بخشیده‌ تا حالات و اوضاع انسانیِ که با زبان نثری ساده نمی‌توان ازان تعبیر کرد، را شناخت و درک کرد. -عبدالوهاب مسیری-

براهین حدوث عالم:

لازم‌ست مذهب همه‌ی امت مذهبِ سلفِ صالح باشد نه حزب‌گراییِ به نام سلفیّت. ما راه سلف داریم و حزب سلفیّت، مطلوب پیروی سلف است. -ابن عثیمین رحمه الله-

این‌که واکنش ما در برابر حمله‌ی مدرنیسم عزلت و گوشه نشینی باشد، یعنی دقیقا کاری را انجام داده‌ایم که آن‌ها از ما می‌خواهند.

انسان در اول و آخر زنده‌گی‌اش در جهل به سر می‌برد*، اگر از فرصتی که خداوند در وسط آغاز و پایان زنده‌گی برایش داده، استفاده نکند و دنبال علم نرود، وجود و عدم وجودش تفاوتی ندارد. * هنگام به وجود آمدن: ﴿وَاللَّهُ أَخرَجَكُم مِن بُطونِ أُمَّهاتِكُم لا تَعلَمونَ شَيئًا وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمعَ وَالأَبصارَ وَالأَفئِدَةَ لَعَلَّكُم تَشكُرونَ﴾ [النحل: ٧٨] *هنگام مردن: ﴿وَاللَّهُ خَلَقَكُم ثُمَّ يَتَوَفّاكُم وَمِنكُم مَن يُرَدُّ إِلى أَرذَلِ العُمُرِ لِكَي لا يَعلَمَ بَعدَ عِلمٍ شَيئًا إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ قَديرٌ﴾ [النحل: ٧٠]

ابو تمّام میان شعرا مانند شافعی میان فقهاست.

تصدرِ قبل از وقت و تلاش برای میوه گرفتن قبل از زحمت و رنج ِ نگه‌داری سبب ضایع شدن و اضافه شدن یک جاهل با جهل مرکب در جامعه است.

رد بر شبهات و گروه‌های منحرف در زمان ما با یک دهه پیش خیلی تفاوت دارد؛ نمی‌توانید جوانی را که شبهات و سفسطه‌های منحرفین از فطرت راست بشری بیرونش آورده، با قهر شدن و چیغ زدن روی منبر قناعت دهید. یا این‌که با برهان و حجت قوی به صورت کامل سوال‌هایش را جواب می‌دهید و یا هم به کسی ره‌نمایی‌اش می‌کنید که از پس این کار برآید. اما پاسخ ‌های اشتباه و نادرست با دلایل ضعیف سبب گم‌راهی هر چه بیشتر طرف و به معنای هدم شرع است.