G'anijonov | Blog

Uch yilcha oldin Facebook’da yozgan ekanman… ...Akam va katta opam shartnoma asosida o'qir edi. Kichkina opam esa abituriyent. Men esa shahar markazidagi litseyda o'qir edim. Bizning yolg'iz ta'minotchimiz dadam edilar. Yaxshi ishda ishlar edi-yu, aynan o'sha yillari zavodda boshliq almashib mansablaridan tushirib oddiy ishchi qilib qo'ygan edi. Shuning uchun uydagi ba’zi narsalarni sotib akam va opamni kontraktini to'lar edilar. Esimda, hatto gugurtga ham pulimiz qolmagan edi. Uy xarajatlarining bir qismi esa sigirimizning "bo'yniga" tushgan edi go'yo. Ya’ni onam sut sotib mayda-chuyda kamchiliklarga ishlatar edilar. ...Xudoga shukur, keyin kichkina opam grant asosida o'qishga kirdi. Demak, oilada 3 ta talaba va bir abituriyent - men. Onamning bir gaplari hech esimdan chiqmaydi va chiqmasa ham kerak. Toshkentga o'qishga boraman deganimda (va undan keyin chetga chiqaman degan orzularim bor edi-da), dadam moddiy tomondan qiyinchiliklarni o'ylab (va bunga haqiqatdan asos bor edi!) qarshilik qilgan edilar. Yig'lamsirab uyga kirsam oyim... soddagina oyijonim qo'llarida ozgina g'ijimlangan pul bilan "Xafa bo'lma o'g'lim... O'zim senga sut sotib pul qilib beraman. Toshkentga hujjat topshiraver..." degan edilar. Yig'lagilarim kelib ketgan edi (hozir esa eslasam rostdan ham ko'zimga yosh keladi)... "Eh onajon, Toshkentga sizning sut sotib yiqqan pullaringiz nima ham bo'lar edi?!" degan xayol o'tgan edi. Lekin, o’sha so’zlarning rag’bati katta bo’lgan edi. ...Shukur ota-onamning duolari bilan Milliy Universitet Iqtisodiyot fakultetiga grant asosida qabul qilindim. Bu orada akam ham o'qishni bitirib dadamning "yonlariga kirib qolgan" edi. Shunday, qilib Toshkentda moddiy qiyinchiliklar bilan bo'lsa ham "stipendiya" hisobiga o'qigan edim. Bir-ikki marta Xasanboy tomonlarga mardikorga ham chiqqan edik. Ingliz tili qo’shimcha darslari uchun homiyim akam bo’lgan. Akam meni yutuqlarimdan xuddi o’zining yutuqlaridek faxrlanadigan inson. 2010-yili yozda "Work and Travel" dasturi orqali Amerikaga boradigan bo’lganimda ham akam pasportdagi vizamni hammaga maqtanib ko’rsatib chiqqan edi! Ularning oldida hali qarzim ko’pgina… Rahmat, aka… hammasi uchun! 2011-yilda Milliy Universitetni bitirganimda onam "Seni biron marta ko'rgani ham bormabmiz. Toshkentga o'zing borib, o'zing bitirib kelding-a" degan mazmunda so'z aytgandilar. 2012-yilda Koreyaga magistraturaga qabul qilindim. Koreyaga ketish kunimiz amamning o’g’li mashinasida (dadam ham birga) kuzatib qo'ymoqchi bo'ldi. Toshkentga kelib adashib qolgan edik. Chunki, men o'qish yillari davomida faqat o'quv binosi va yotoqxona orasini bilgan ekanman, o'ylab qarasam (chunki, shahar aylangani pul yo'q edi). O’shanda shopir akam “To’g’a, bu o’g’lingiz universitetdan chiqmagan shekilli… shaharni ham bilmaydi” deb hazil qilgan edi. Endi, angladimki hayotdagi sinovlar faqat yaxshilikka olib borar ekan. Xuddi, oltin toza oltin bo'lishi uchun qizigan olovdan o'tishi kerakligi kabi! Rumiy aytganidek: "Bilki, gilamning changi qoqilganda zarba gilam uchun emas, undagi chang-g'uborni tushirish uchun bo'ladi". Balki kimdir uchun kelajak motivatsiyasi, kimdir uchun esa o’tmishdan xotira bo’lar degan maqsadda bu satrlarni yozgim keldi… ©️ Valijon To'raqulov

Ayol kishiga eng haqqi ko'p kishi erdir, Erkak kishiga eng haqqi ko'p kishi - Onasidir.

P.s: #hazil Maktabni koridorda; litseyni kòchada, yòlda; universitetni esa uyda bitirayotganlarga)

Assalomu alaykum va rahmatullohi va barakotuh! yana bir bora otgan tongimiz uchun Alhamdulillah....... kuningiz solih,xayrli amallarga boy bo‘lsin!

#odob

#xolisona Barchasi hurmatdan boshlanadi. Xayr va yaxshilik mehr-oqibatdadir...

Assalomu alaykum va rahmatullohi va barakotuh! #tarbiya Qaysidir oilada o‘g‘lingizning dinining yarmi tarbiyalanmoqda, siz esa qolgan yarmiga ahamiyat bering. © Said Komil