DC_KHODJAYEVNA

Man “Ruhiy tarbiya” kitobini öqib, boshqalar haqida yomon gumonda bölish haqida yozilganda ana shu hadis keltirilganini kördim. Fikrimmi etishdan oldin yillar oldin man bilan bölgan voqeani etbersam. Mani hidoyatimga sababchi bölgan insonga Chet elga öqishga ketgum borligini etganimda “Muxlisa, mahramsiz bir özing ketishing yaxshimas. Yana Turkiyaga. Odamlar notöğri hayolga borishi mumkin” dedilar (u paytlar hijobdamasdim). “Odamlar nima deb öylashi -ularni muammosi. Man özimga töğri bösam böldiku” dedim. Ular Musulmon kishi fitnaga sabab böladigan ish qilmasligi kerakligini ta’kidlab, aynan shu hadisini keltirgandila. Hozir öylasam, man bu vaziyatda oilam sha’ni uchunam mas’ul böganakanman. Muhammad ﷺ ni hayotlari biz uchun maktab. Nafaqat sahobalarni, balki qiyomatgacha keladigan ummatni közi ularning harakatlarida. Shuning mas’uliyati va Safiyya onamizni sha’nlari sababli ham ular bu vaziyatni ochiqlab kettilar. Bundan körinib turibdiki, kuzatuvchimiz yozganlaridek, agar örtada boshqalarning sha’ni, nomi, obrösi yotgan bölsa, insonni birodarini obrösi bilan öynashishga haqqi yöq. Yana xalq xizmatidagi inson ham xizmatiga taaluqli bölgan masalalarda “Kim nima desa deyaversin” deb ketolmaydi. Uning xalq oldidagi mas’uliyati bor. Masalan, masjid imomi bir insondan pul oldi va uni hojatini chiqardi, buni kimdir kördi. Ertaga “Imomlarni özi pora evaziga xizmat qiladi” degan gap orqali dinimizga tosh otilmasligi uchun u vaziyatni ochiqlashi kerak, masalan “Bu birodarimiz, muhtojroq oilani bilsangiz mani nomimdan ehson qiling deb berdila” dib. Endi shunaqa vaziyatlar böladiki, niyatizni, isbotlab beromiysiz, yoki siz haqiyqatni etasiz va qarshizdagi odam ishonmiydi, yoki Haqiyqat shundoğam yaqqol körinib turadi va suhbatdoshiz shunchaki tan omiydi. Unaqa vaziyatlarda ulamolar “Nodonga sukut” taktikasini qöllashgan. Hatto bu borada bir hikmatli söz öqigandim “Bir hadis bilan 40ta olimni yengdim, ammo 40 hadis bilan bitta johilni yengolmadim” Bu mani fikri ojizim. Alloh bilguvchi.

Yuqorida berilgan savol orqali sila bilan biroz mulohaza yuritishni, fikr almashishni hohlagandim. Lekin faqat @Saodat_Karimovna fikr bildirdila va mulohazalari ma shaa Alloh. Man biroz qöshimcha qimoxchiman

Bugungi kunda motivator va boshqa soha ekspertlari “Insonlar siz haqingizda nima deb öylashlari -bu ularning muammosi. Asosiysi-siz öziz haqizda nima deb öylashiz” deb köp ta’kidlashadi. Hatto manam bu gapni köp etaman. Chunki ötmishda “Odamlar nima deydi?” degan gap bilan ancha vaqtimni birovlarni man haqimdagi fikrimi oqlash bilan ötkazib, köp marşa yöqotganman. Ammo bu hadisga e’tibor bersak, Muhammad ﷺ insonlarga oldilarida Safiyya onamiz ekanliklarini bildirvottila. “Yomon gumon qisa-bu uning muammosi” dimayaptila. Keling, tafakkur qilamiz- Nabiy alayhissalam tutgan yöllari 💯 töğriligiga shubha yöq. Umrimizni Har qadami haqida odamlarga hisob berish ham töğrimas. Örtada Oltin örtalik, nozik chiziq bor- ösha nima? Ya’ni odamlarga ma’lum bir narsani bildirib qöyish bilan har narsada özini oqlash örtasida qanday nozik chegara mavjud?

Arafa kuni. Bomodod öqivotganimda kuchli oğriq sezdim. Bu- sening kelayotganing xabari ekanligini his qildim, qizim. Bir yarim soatcha özim amalladim, keyin adajoningni uyğotdim. Ular manga dardni yengil ötkazishim uchun qilishlari mumkin bölgan hamma narsani qildila. Oğzimga zam-zam bilan xurmo tutdila, belimni siladila. Dard tölqinlari orasi 6-4 daqiqa bölganda, tuğruqxonaga ketdik. Man sani dunyoga keltirish uchun ancha tayyorlangandim har taraflama, ilm oldim. Sani olgan ilmimga muvofiq dunyoga keltirish uchun 2 ta vrach bilan kelishdim. Ammo sen tuğulguningcha ikkalasi ham safarga ketib qoldi. Allohga tavakkal qilib, tuğruqxonaga boraverdik. Bizni iliq kutib olishdi. Bir yoqda dard achchiğini totib turgan bölsamam, mani tuğruqqa tayyorlavotgan vrachga shartlarimni tushuntirdim. Allohga hamdki, u rozi böldi. Tuğruqxonaga kelganimdan 1-1:30 soatlar ötgach, 10:10 da sani bağrimga bosdim, Maryamim. Bu ta’riflab bömiydigan tuyğuni yana his qildim alhamdulillah va san mani bağrimda, man esa sanga termulgancha uzooooq yotdik ona-bola achomlashib. Senga homiladorligimni bilganimda biroz dovdiradim: axir men tiklanishga ulgurmadim, akang hali yoshga tölmagan, tayyormasman deb qörqdim. Ammo söng sen menga Robbimni hadiyasi ekanlgingni öyladim. Akang tuğilishini biz reja qilgandik, kutgandik, ya’ni unda bizni hohishimiz bor edi. Sen esa butunlay Robbimizni hohishi ölaroq in’om etilding bizga. Tuğulguningga qadar man Allohdan “Eng hayrli vaqtda, eng hayrli suratda va eng hayrli insonlar qölida bolamni bağrimga olay” deb söragandim. Sen 2 kun kam 44 haftalikda Arafa kunida, tabiiy yöl bilan, bosim ötkazmay, mehribonlik bilan manga yordam bergan doyalar qurshovida tuğilding. Alloh mani yaxshi köradi-duolarimni ijobatini yashavomman alhamdulillah. Alloh sani mandan köp yaxshi köradi, bolajonim. Bunga in shaa Allah gözal hayoting davomida özing ham amin bölasan)))

Kuchli bölishga kuchim qolmaganda yiğlavordim… Öğlim kasal böldi. Holsizlik, baland isitma, yötaldan qiynalvotgan Bolam kamiga manga yopishib qolgan, sutkaning 80% qismi uni emizish bilan ötardi. Qolgan 20% qismida uni kötarib yurishimga töğri keldi. Zavjim safardala, man esa homiladorlikning 38-haftasidaman, boshqalarga esa öğlim könmayapti. Man tabiiy tibbiyotdan ilm ovotganim uchun ham bunaqa davrda organizmga öz-özini davolash va immunitet hosil qilishiga halaqit bermay, tabiiy yöllar bilan (tinimsiz duo, ruqiya, köp suyuqlik berish, köp-köp emizish, tabiiy yoğlar bilan massaj qilish) bolajonga yordam berish kerakligini bilardim. Ha, bu usulda davolanish biroz chözilishi mumkin, lekin sabablarmas, kasallikni özi ketadi shunda. Alhamdulillah, uyda mani bu davolash uslubimga hech kim qarshilik qilmadi, ammo bir yoshga tölmagan öğlimning  bu holati hammani ezardi, hamma uni tezroq tuzalib ketishini hohlardi. Man kuchli bölishga harakat qilardim, chunki agar manam bolamga rahmim kevotganini körsatsam, vahimaga tushsam, bu avvalo bolajonimni holatiga ta’sir qilardi. Va atrofdagilar, xususan zavjim ham “Özingni ham, bolani ham qiynamasdan dori ber!” deyishga ötishardi. Man esa bilib turib, bolamga zarar bergim kemasdi. Tanasi olovdek, qizigan, közlari kirtaygan, ishtahasi yöq, shilqillab qogan bolamni körish man uchunam azob edi-onasiman axir! 💔 Yana hamma onalarda bölgani kabi turli vahimalar ham böldi, bu tomoni mani ruhiy azoblasa, bolamni kun-u tun uxlamasdan emizish, homilador holimda uni kötarib yurish jismoniy tomondan manga oğirlik qilardi. Oxiri chidomadim. Bir kuni bomdodga turganimda Robbimga hamma dardimni etib höng-höng yiğladim. Qodir Alloh huzurida ojizligimni, lekin buni bandalarga körsatolmasligimmi e’tirof etdim. Manga kuch, bolamga shifo berishini sörab, yolvordim. Kuchli bölishga kuchim qolmagandi. Baxtimga Allohni fazli bilan uydagilar manga bosim ötkazishmas, va yana birodarlar qöllab-quvvatlab turishardi ❤️‍🩹 Shunney qilib, 7-10 kunda bolamni ahvoli ancha yaxshlandi alhamdulillah. Alloh bizga Onalik bilan birga, bu maqom uchun kerak böladigan kuchni ham berarkan. Bu homiladorlik, tuğish jarayonida ham namoyon böladi. “Böldi, kuchim yetmaydi” deymiz. Lekin Alloh bizni imkoniyatlarimizni bizdan köra yaxshiroq biladi. “Alloh hech bir jonni toqatidan tashqari narsaga taklif qilmas” (Baqara 286) Bu post farzandini katta qilishda, qiyin bölsa ham töğri yölni tanlagan, umuman, ularni voyaga yetkazish jarayonida jasorat körsatvotgan har bir onaga bağishlanadi. Allohni Özi oson qilsin va köp-köp ajrlar bersin 🫂🫂🫂

Hozir aancha oldin yozib qöyilgan bir post bilan ulashaman

Mangayam bayram muborak bölsin 😉💕

Hayit hamammizaga muborak bölsin 🎉🎉🎉 Alloh qilgan solih amallarimizni qabul qilsin