آرامش دل

بهم قول بده که یادت بمونه همیشه خنده های از ته دلمونو، یادت نره که کنارتم همیشه حتی اگه خیلی دور باشم، یادت نره که بهترین چایی عمرمونو باهم خوردیم، یادت نره چقدر باهم تو خیابونا زدیم زیر آواز و مثل دیوونه ها آهنگ خوندیم یادت نره همه ی دعواهامونو،تموم قهر و آشتیامونو،تموم تنهاییای دو نفرمونو، یادت نره تموم آهنگایی که باهم گوش کردیمو،تموم فیلم هایی که دیدیم و تا آخرش هزار بار باهم حرف زدیم ، یادت نره تموم گریه هامونو ، تموم غصه هامونو تموم ذوقامونو تموم دلتنگیامونو که هیچکس جز خودمون نمیدونه... تموم لحظه هایی که نگات کردم و حواست نبود، یادت نره تموم لحظه هایی که عاشق هم بودیم رو یادت نره که ما همو داریم همیشه، تا ابد... یادت نره یکی اینجا هست که خیلی دوست داره، حتی وقتی که خودتم خودتو دوست نداری... یادت نره،خُب؟

مهم آرامش توست دیگران زیاد حرف می‌زنند باور کن اصلا مهم نیست که هر کس چه می‌گوید جلوی دهان هیچکس را نمیتوانی بگیری وقتی اعتمادبه نفست بالا باشه اصلا اهمیت نمیدی..

هیچ چیز به اندازه‌ی این‌که مطمئن باشی توسط کسی، مطلقا دوست داشته می‌شوی، لذت‌بخش نیست. این‌که بدانی حضورت و نگاهت و لبخندهایت، کسی را عمیقا به وجد می‌آورد، یا کسی هست که برای تمام آدم‌ها نفوذناپذیر و برای تو قابل نفوذ و در دسترس باشد. کسی که با جدی‌ترین تصمیم‌ها و بدون توجه به خواست همه، لبه‌ی پرتگاه جهان بایستد و به یک تمنای تو برگردد. اینکه تو تاثیرگذارترین و مهم‌ترین آدمِ جهانِ یک نفر باشی! هیچ چیز از این لذت‌بخش‌تر و انگیزه‌بخش‌تر وجود ندارد، هیچ چیز! کانال آرامش دل @Aramesheedel

چارلز بوکوفسکی میگه: همه چیز در آخرین آدمی خلاصه می شود که در تنگنای شب به باد می آورید؛ قلب شما آنجاست.❣️ کانال آرامش دل @Aramesheedel

یسریا هستن کارشون اینه حس خوبی بهت بدن مهم نیست نسبتت باهاشون مهم نیست جنسیت و سن و سالشون انقدر همه جوره هوای دلت رو دارن که احساس غم و ناراحتی نکنی از کار و‌ خوابشون میزنن که حس دلتنگیتو کم کنن و هواتو داشته باشن انقدر خوب که ساعت ها کنارشون از دلتنگیات بگی غر بزنی گریه کنی و اما ترس قضاوت شدن نداشته باشی چون اومدن که تو رو تنها نذارن تو شرایطای سخت  که پا به پات بیان تا برسه اونروزی که خوشیت رو‌ ببینن و تو آرامشت شریک باشن جنسیتشون مهم نیست چون اینجور آدما همه جوره مردن

پل های پشت سرت را خراب نکن ! متعجب خواهـــی شد، اگر بدانی، بارها ناچار خواهی بود، از همان رودخانه، عبور کنی.

هرگز پلی را که از روی آن عبور می کنی خراب نکن حتی اگر دیگر مسیرت به آنجا نمی خورد در زندگی از اینکه چقدر مجبور می شوی از روی یک پل قدیمی عبور کنی تعجب خواهی کرد

من در سال‌های نوجوانی ام در یاغی ترین حالت ممکن زندگیم بودم .همیشه باید حرفم را به هر ترتیبی که بود می زدم ،پاسخهای تند را ردیف می کردم و از بلند کردن صدایم در جاهایی ابا نداشتم. خودسانسوری از نظرم گناه کبیره ی نابخشودنی بود و خیال میکردم آزادی یعنی هرچیزی را هرجا بتوانم بگویم. باید سالها می‌گذشت که بشوم منِ امروزم که از در صلح وارد میشوم .روابط با افراد را جنگ نمیدانم از دشمنی بی دلیل افراد حرص نمی‌خورم و کمتر حرف میزنم و نظراتم را به آسانی علنی نمیکنم. خودسانسوری به نحوی مرا در یک آرامش و سکون راضی کننده قرار داده ست . اینکه مجبور نباشم در هر زمینه ای نظرم را اعلام کنم و بر سر درست و غلط بودنش با کسی بجنگم . من به درستی نظرم باور قلبی دارم و آن را در معرض تایید کسی قرار نمی‌دهم چون حالا فهمیده ام که برای قبول خودم نباید متکی به تایید دیگران برای افکارم باشم . این به من کمک می‌کند به بزرگترین مرحله ی پختگی نزدیک و نزدیک تر شوم و خودتان که می‌دانید آرامش حاصل پختگی ست .