『 ᗩᘔᕼIᑕᕼ | اَزهیـچ 』

چنان لبریزم از گفتن.. چه سود اما¡¿

جایی راجع به سکوت می‌خوندم که می‌گفت: «سکوت انتهای محبت به کسی است که از او خشمی در خویشتن داریم اما توان از دست دادنش را نه» چقدر می‌فهمم این لعنتی چی می‌گه...

:)🌧🖤

ذخیره‌ی تموم‌نشدنی آرامش اگه آدم بود ، قطعاً شکل محبوبِ من می‌شد. 🫶🏻🫠

نوشته بود : + من تو را دوستت دارم ! و تو هرگز نپرس چرا ؟ مگر تا کنون شنیده‌ای که گلوله‌ای ، از مقتول خود ، سوالی بپرسد ؟ ♥️

گفتم : بالاخره يه روز مجبورى فراموشش كنى ! گفت : رفت و اومد باد رو تا حالا ديدى ؟ تو دستات گرفتيش ؟ تونستى نگهش دارى يا پرتش كنى اونور ؟ نه ! عصرى نشستى تو بالكن دارى برگه صحيح می‌کنى يهو بي‌خبر می‌پيچه تو برگه‌ها بهمشون می‌ريزه ! يادِش باده ... يهو می‌پیچه بهم و به همم می‌ريزه (: