مِهي در تلاطمِ اقيانوس,

خاستم در‌توصیفت شعری بنویسم قلمم شکست.

سرم داره میترکه و از این درد دارم لذت میبرم. چمه؟

سردرد دارم کلِ بدنم درد داره حالت تهوع دارم حالم از همه چی بهم میخوره بهم دست میزنن دلم میخاد اوق بزنم.

انقد سیگار نکش لبات سیاه بشه، نمیبوسمت.

میگن فراموش میشه ، اگر الان نه حتما فردا میشه. فرداهایِ زیادی دیده ام اما فراموشی ای نه٫

-آدم هارا چگونه می‌توانی‌آنقدر راحت رها کنی؟ +آدم ها خودشان میخواهند که رها شوند و اما فراموش هرگز.

من دلم برات تنگ شده ولی نمیتونم پیام بدم.