کانال رسمی مزدک رجبی

🔹برخی لحظه های بحرانی است که مفهوم، سخن و به طور کلی فهم و بیان زبانی قادر به کنش و واکنش انسانی نیست یا اگر هم‌چنان به کار می آید درخدمت کنش و واکنش از جنسی دیگر است. در این هنگام که فشرده ای منفجرشونده از توانهای سرکوب شده انسان است بدن انسان سخن میگوید، فریاد میزند، خشمگین و یا شاد میشود. کینه،‌ بغض، خشم و نفرت فروخفته و ذخیره شده چندین نسل ایران در بیش از چهار دهه اخیر در برخی افراد نسلی تازه منفجر شده و به بیان درآمده است. برخی نوجوانان و جوانان این نسل بدن و هستی خود یعنی تنها سرمایه موجود زندگی خود را در برابر ستمگران نافی زندگی و ضحاکان خونریز زمان قرار میدهند تا کشته شوند، زندانی شوند یا دست کم آسیب ببینند. با بدن خود فریاد میزنند و در آغاز هم از بدن زن و درواقع از بدن انسان و آزادی و حق بیانگری آن دفاع کردند و همچنان به بهای ازکف دادن جانشان دفاع میکنند. این که آینده ایران به چه سویی رود در کنش و واکنشهای خرد عمومی ایرانیان و جایگاه ایران در نظم موجود جهانی و تصمیمهای مهم برآمده از آن در بزنگاه های بعدی آشکارخواهدشد که امیدواریم نابخردیهای دسته جمعی دو بزنگاه پیشین اکثریت مردم ایران و واکنش قدرت جهانی به آن در لحظه دو انقلاب مشروطه و نیز هزار و سیصد و پنجاه و هفت این بار تکرار نشود، اما این هنگام و این بزنگاه مهم لحظه ایست که توان نهفته و سرکوب شده برخی از افراد نسل تازه ایران با قربانی کردن زندگی خود به بیان در آمده است؛ بیانی انسانی که زیباست زیرا هر آن چه عمیقا انسانی است زیباست. موی زن، بدن زن، چهره مرد، بدن‌مرد زیباست و امید به نفی دشمنان آزادی، دشمنان بدن، دشمنان آزادی بدن و دشمنان زندگی و سپس تلاش در جهت درک و فهم و تجربه عمیق آزادی در جنبه های مختلفش برای ساختن آینده بهتر ایران که این امر بنیادی از توان نوجوانان و جوانان به تنهایی بیرون است و با مشارکت همه خردمندان و خردورزان جامعه و نیز نوجوانان و جوانان انجام خواهد پذیرفت. 🔺یادداشتی کوتاه در اینستاگرم https://www.instagram.com/mazdakrajabi https://t.me/MazdakRajabiChannel

گروه آموزشی پل - درسگفتارهای فلسفه علوم اجتماعی 🔶 "خردورزی فلسفی و دشواره ایران" 🔶در گفتگو با مزدک رجبی 🔸به صورت لایو استریم در کانال فلسفی تیرداد 🔺جلسه چهارم: یکشنبه ۱۵ خرداد 🔺ساعت: 21:00 الی 22:00 🔺موضوع: "نیاز نگاه فلسفی به مسأله ایران، و چگونگی این نگاه" (همراه با پرسش و پاسخ) (۳) 🔸مدیر جلسات: حامد درودیان https://www.instagram.com/pol.educational.group/?hl=en https://t.me/TirdadPhilosophyChannel https://t.me/MazdakRajabiChannel https://t.me/MazdakRajabiGroup https://instagram.com/mazdakrajabi?igshid=YmMyMTA2M2Y=

گروه آموزشی پل - درسگفتارهای فلسفه علوم اجتماعی 🔶 "خردورزی فلسفی و دشواره ایران" 🔶در گفتگو با مزدک رجبی 🔸به صورت لایو استریم در کانال فلسفی تیرداد 🔺جلسه چهارم: یکشنبه ۱۵ خرداد 🔺ساعت: 21:00 الی 22:00 🔺موضوع: "نیاز نگاه فلسفی به مسأله ایران، و چگونگی این نگاه" (همراه با پرسش و پاسخ) (۳) 🔸مدیر جلسات: حامد درودیان https://www.instagram.com/pol.educational.group/?hl=en https://t.me/TirdadPhilosophyChannel https://t.me/MazdakRajabiChannel https://t.me/MazdakRajabiGroup https://instagram.com/mazdakrajabi?igshid=YmMyMTA2M2Y=

کانال رسمی مزدک رجبی, [2022-05-30 12:43] ‍ نسبت هنر و علوم انسانی در پرسش ایران، گفتگوی وبسایت چیستی ها با مزدک رجبی بخشی کوتاه از مصاحبه بهاره بوذری با مزدک رجبی که سپس منتشر خواهدشد. *اولین پرسش من در مورد نظام آموزشی در ایران است؛ به‌طور کلی در نظام آموزشی ایران تقریباً از همان ابتدا روش‌های تفکر انتقادی مرسوم نبوده و همین سبب شده که به رشد و خلاقیت محصلان کمتر توجه شود و یک سیستم بسته و اکثراً مبتنی بر محفوظات شکل بگیرد. اگر بخواهیم نگاه آسیب‌شناسانه به این موضوع داشته باشیم می‌بینیم که بیشترین آسیب‌ها به رشته‌های علوم انسانی و هنر شده، از این لحاظ که کار خلاقانه و عملی نیازمند تقویت اندیشه‌ورزی و دیدگاه انتقادی و نگاه همه‌جانبه است، آیا شما با این رویکرد موافق هستید؟ اجازه بدهید خیلی کوتاه پیش از روشن کردن بیشتر پرسش نخست شما، آن نگاه عام را بگویم که در کل مباحثی که به آن خواهم پرداخت جاری می‌شود. نگاهی که من فکر می‌کنم به همه مسائل کلان ایران ما نیاز داریم که آن نگاه را داشته باشیم و با آن نگاه به همه مسائل کلان ایران ازجمله مسأله آموزش و تعلیم و تربیت، آموزش و پرورش و آموزش عمومی و آموزش عالی در ایران بپردازیم این است که ما خلأ یک نگاه فلسفی و نزدیک به ایران داریم، خلأ یک نگاه فلسفی که ایران را تبدیل به مسأله کند. ممکن است وقتی بعداً کسی این متن را می‌خواند این پرسش در ذهنش ایجاد شود که چه تمایزی میان این نگاه کلان فلسفی و متافیزیکی با نگاه جامعه‌شناسی، روان‌شناسی، اقتصاد، علوم سیاسی، اقتصاد، انسان‌شناسی و دیگر قلمروهای معرفتیِ علوم اجتماعی و انسانی و میان‌رشته‌هایی که در دهه‌های اخیر در کشورهای جهانی شکل گرفته است مانند جامعه‌شناسی سیاسی، روان‌شناسی اجتماعی، و انسان‌شناسی سیاسی، وجود دارد. یک تعبیر کلی این است که فلسفه و علومِ اجتماعی و انسانی از یک منظر مشترک هستند و آن این است که هر دو از یک منِ انضمامی آغاز می‌کنند یعنی این نگاه فلسفی هم به مانند علوم اجتماعی و انسانی از یک منِ انضمامی آغاز می‌کند. من قرار است که خودم را بشناسم. این منِ انضمامی منِ ایرانیِ ۱۴۰۱ یا ۲۰۲۲ است، این شرایط جهانی است، البته همراه با شرایط ویژه‌ای که در ایران هست. پس فلسفه و نگاه فلسفی به این منِ انضمامی است. البته امروز در جهان معاصر ما فلسفه بسیار کم‌رونق شده و از رمق افتاده است، و دیگر رمق و توان سده‌های دوره جدید از سده‌های ۱۵ و ۱۶ به این سو را ندارد. نمی‌خواهم وارد چرایی این موضوع شوم، فقط اشاره می‌کنم که انسان امروز در چنان نظمِ سفت و سختی گیر افتاده که این نظم سفت و سخت یک نظم سفت و سخت تکنیکی، سرمایه‌ای و انفورماتیک است که این امکاناتِ موجودِ انسان و بشرِ امروزِ به نحو گسترده در همه این گیتی و کره آبی خاکی است اما به نحو ویژه سرزمینی مانند ایران همانند هر سرزمین دیگری ویژگی‌ها و امکانات خاص خودش را دارد. پس این منِ انضمامی کشف چنین امکاناتی است که برخی ویژه ایران هستند و برخی هم به نحو عام که می‌شود گفت با آن‌ها در صحنۀ این کره خاکی مواجه هستیم. به خصوص در تمدن جدیدی که این تمدن عالمگیر شده است. منظور من لزوما دوره globalization نیست که البته آن هم وجهی از همین مسأله جهانی شدن است، اما جهانی شدنِ مدنیتِ جدید برمی‌گردد به پیش از دوره‌ای که در دهه‌های اخیر ما با نامglobalization با آن مواجهیم. از همانِ آغاز پیدایش مدنیت جدید، تمدنِ جدید مدعای جهانی بودن داشت. https://chistiha.com/?p=19771

‍ نسبت هنر و علوم انسانی در پرسش ایران، گفتگوی وبسایت چیستی ها با مزدک رجبی بخشی کوتاه از مصاحبه بهاره بوذری با مزدک رجبی که سپس منتشر خواهدشد. *اولین پرسش من در مورد نظام آموزشی در ایران است؛ به‌طور کلی در نظام آموزشی ایران تقریباً از همان ابتدا روش‌های تفکر انتقادی مرسوم نبوده و همین سبب شده که به رشد و خلاقیت محصلان کمتر توجه شود و یک سیستم بسته و اکثراً مبتنی بر محفوظات شکل بگیرد. اگر بخواهیم نگاه آسیب‌شناسانه به این موضوع داشته باشیم می‌بینیم که بیشترین آسیب‌ها به رشته‌های علوم انسانی و هنر شده، از این لحاظ که کار خلاقانه و عملی نیازمند تقویت اندیشه‌ورزی و دیدگاه انتقادی و نگاه همه‌جانبه است، آیا شما با این رویکرد موافق هستید؟ اجازه بدهید خیلی کوتاه پیش از روشن کردن بیشتر پرسش نخست شما، آن نگاه عام را بگویم که در کل مباحثی که به آن خواهم پرداخت جاری می‌شود. نگاهی که من فکر می‌کنم به همه مسائل کلان ایران ما نیاز داریم که آن نگاه را داشته باشیم و با آن نگاه به همه مسائل کلان ایران ازجمله مسأله آموزش و تعلیم و تربیت، آموزش و پرورش و آموزش عمومی و آموزش عالی در ایران بپردازیم این است که ما خلأ یک نگاه فلسفی و نزدیک به ایران داریم، خلأ یک نگاه فلسفی که ایران را تبدیل به مسأله کند. ممکن است وقتی بعداً کسی این متن را می‌خواند این پرسش در ذهنش ایجاد شود که چه تمایزی میان این نگاه کلان فلسفی و متافیزیکی با نگاه جامعه‌شناسی، روان‌شناسی، اقتصاد، علوم سیاسی، اقتصاد، انسان‌شناسی و دیگر قلمروهای معرفتیِ علوم اجتماعی و انسانی و میان‌رشته‌هایی که در دهه‌های اخیر در کشورهای جهانی شکل گرفته است مانند جامعه‌شناسی سیاسی، روان‌شناسی اجتماعی، و انسان‌شناسی سیاسی، وجود دارد. یک تعبیر کلی این است که فلسفه و علومِ اجتماعی و انسانی از یک منظر مشترک هستند و آن این است که هر دو از یک منِ انضمامی آغاز می‌کنند یعنی این نگاه فلسفی هم به مانند علوم اجتماعی و انسانی از یک منِ انضمامی آغاز می‌کند. من قرار است که خودم را بشناسم. این منِ انضمامی منِ ایرانیِ ۱۴۰۱ یا ۲۰۲۲ است، این شرایط جهانی است، البته همراه با شرایط ویژه‌ای که در ایران هست. پس فلسفه و نگاه فلسفی به این منِ انضمامی است. البته امروز در جهان معاصر ما فلسفه بسیار کم‌رونق شده و از رمق افتاده است، و دیگر رمق و توان سده‌های دوره جدید از سده‌های ۱۵ و ۱۶ به این سو را ندارد. نمی‌خواهم وارد چرایی این موضوع شوم، فقط اشاره می‌کنم که انسان امروز در چنان نظمِ سفت و سختی گیر افتاده که این نظم سفت و سخت یک نظم سفت و سخت تکنیکی، سرمایه‌ای و انفورماتیک است که این امکاناتِ موجودِ انسان و بشرِ امروزِ به نحو گسترده در همه این گیتی و کره آبی و خاکی، اما به نحو ویژه سرزمینی مانند ایران، مانند هر سرزمین دیگری ویژگی‌ها و امکانات خاص خودش را دارد. پس این منِ انضمامی کشف چنین امکاناتی است که برخی ویژه ایران هستند و برخی هم به نحو عام که می‌شود گفت با آن‌ها در صحنۀ این کره خاکی مواجه هستیم. به خصوص در تمدن جدیدی که این تمدن عالمگیر شده است. منظور من لزوما دوره globalization نیست که البته آن هم وجهی از همین مسأله جهانی شدن است، اما جهانی شدنِ مدنیتِ جدید برمی‌گردد به پیش از دوره‌ای که در دهه‌های اخیر ما با نامglobalization با آن مواجهیم. از همانِ آغاز پیدایش مدنیت جدید، تمدنِ جدید مدعای جهانی بودن داشت. https://chistiha.com/?p=19771

گروه آموزشی پل - درسگفتارهای فلسفه علوم اجتماعی 🔶 "خردورزی فلسفی و دشواره ایران" 🔶در گفتگو با مزدک رجبی 🔸به صورت لایو استریم در کانال فلسفی تیرداد 🔺جلسه سوم: یکشنبه ۸ خرداد 🔺ساعت: 21:00 الی 22:00 🔺موضوع: "نیاز نگاه فلسفی به مسأله ایران، و چگونگی این نگاه" (همراه با پرسش و پاسخ) (۲) 🔸مدیر جلسات: حامد درودیان https://t.me/TirdadPhilosophyChannel

گروه آموزشی پل - درسگفتارهای فلسفه علوم اجتماعی 🔶 "خردورزی فلسفی و دشواره ایران" 🔶در گفتگو با مزدک رجبی 🔸به صورت لایو استریم در کانال فلسفی تیرداد 🔺جلسه سوم: یکشنبه ۸ خرداد 🔺ساعت: 21:00 الی 22:00 🔺موضوع: "نیاز نگاه فلسفی به مسأله ایران، و چگونگی این نگاه" (همراه با پرسش و پاسخ) (۲) 🔸مدیر جلسات: حامد درودیان https://www.instagram.com/pol.educational.group/?hl=en https://t.me/TirdadPhilosophyChannel https://t.me/MazdakRajabiChannel https://t.me/MazdakRajabiGroup https://instagram.com/mazdakrajabi?igshid=YmMyMTA2M2Y=

چهارشنبه ۴ خرداد ۱۴۰۱ سخنی کوتاه پیرامون وضعیت تفکر در ایران امروز

🔺چهارشنبه ۴ خرداد ۱۴۰۱ سخنی کوتاه پیرامون وضعیت تفکر در ایران امروز