Shame

I wish I had a light. I wish I was the light.

نمی‌دونم باید خودم رو کنترل کنم یا همه چیز رو ریموو کنم.

تغییر چیزهای بدِ نهادینه‌شده توی وجود آدم، سخت و طاقت فرسا اما رضایت‌بخشه.

شده بعضی وقتا دلتون بخواد بگید: "ببخشید."

ژن خوب.

وقتی اومدم تهران به اینش فکر نکردم که باید ۳۲ ایستگاه بی‌آرتی و چندین کیلومتر پیاده روی رو تحمل کنم و ۲ ساعت و نیم تو راه باشم تا فقط فامیل ببینم.

رفتم برای دختردایی هفت ساله ام عروسک بخرم، یارو برداشت گفت ببخشید ولنتاینه همه اومدن عروسک گرفتن تموم شده اونی که می‌خوای. این شکلی بودم که ؟؟؟ حالا من چی ‌می‌خواستم؟ عروسک کیتی.

هیهات! الحق که ما چه پست و پلیدیم ؛ و من، علی الخصوص. من رود پاک را، در لحظه های خشم، در ذهن خود به دامن مرداب برده‌ام. بیچاره من که خرمن عمرم را با دست خویشتن در شعله‌های آتش خشمم نشانده ام. بر کام ما نگشت و نکردیم. کاری که چرخ نگردد . این گِردگَرد چرخ کهن گَشت و کُشت و گَشت. ما روزهای معرکه در خواب بوده‌ایم. _مصدق