مرکز مطالعات ادبی ایران

👌🏻مجموعه ای از کانال های تخصصی که منابع لازم را به صورت #رایگان در اختیار شما قرار میدهد ‼️ لیست به زودی حذف خواهد شد....

اینم هدیه مدیر به اصرار شما عزیزان لیستی از بهترین چنل های پولی و ارزشمند تلگرام رو براتون تا امشب رایگان قرار دادیم تا امشب فرصت هست از دست ندید🙏👇: https://t.me/addlist/53w8dhPjH10xNjRh

👌🏻مجموعه ای از کانال های تخصصی که منابع لازم را به صورت #رایگان در اختیار شما قرار میدهد ‼️ لیست به زودی حذف خواهد شد....

اینم هدیه مدیر به اصرار شما عزیزان لیستی از بهترین چنل های پولی و ارزشمند تلگرام رو براتون تا امشب رایگان قرار دادیم تا امشب فرصت هست از دست ندید🙏👇: https://t.me/addlist/Ia6k6LSyhVRlNjE5

نکات نویسندگی، شماره ۱۱۷۰ 🎯 زیان‌های دل‌نوشته 🎯دل‌نوشته باعث می‌شود درجا بزنید. اگر سی سال هم دل‌نوشته بنویسید، نویسنده نخواهید شد. وقتی دل‌نوشته می‌نویسید، در چارچوبی از‌پیش‌تعیین‌شده قرار می‌گیرید و به همان تعابیر تکراری و کلیشه‌ای بسنده می‌کنید، بنابراین پیشرفتی در نثرتان صورت نمی‌گیرد. 🎯دل‌نوشته موجب می‌شود نثرتان شفافیت نداشته باشد. دل‌نوشته شما را به سمت آسمان و ریسمان بافتن می‌برد و از وضوح متن می‌کاهد و باعث می‌شود نتوانید منظور خود را ساده و شفاف بیان کنید. 🎯دل‌نوشته خلاقیت را در شما می‌کشد. این نوع متن‌ها همه شبیه هم هستند. چون دل‌نوشته یک‌سری توصیفات و تشبیهات تکراری در یک ساختار مشخص است و خبری از خلاقیت در دل‌نوشته نیست؛ انگار نویسنده‌ی همه‌ی این متن‌ها یک نفر است. 🎯دل‌نوشته شما را دچار ملال می‌کند و از ادامه‌ی راه بازمی‌دارد. همیشه از آه و ناله نوشتن باعث دلسردی می‌شود. بعد از مدتی با خودتان می‌گویید: «فایده‌ی نوشتن چیست؟» انگیزه‌تان از بین می‌رود و ممکن است نوشتن را رها کنید. 🎯راهکار. خودتان را ممنوع‌‌دلنوشته کنید. نه دل‌نوشته بنویسید و نه دل‌نوشته منتشر کنید. در ابتدای کار، بکوشید به‌ساده‌ترین زبان ممکن موضوعی را شرح دهید و منظور خود را با جستارنویسی به خواننده انتقال دهید. تلاش کنید از صفت‌ها و قیدها کمتر استفاده کنید و احساسات الکی وارد متن خود نکنید. توجه داشته باشید که دل‌نوشته با نثر ادبی یا داستان یا جستار متفاوت است. اگر به نوشتن قطعات ادبی یا جستار علاقه‌مندید، سعی کنید شعر و نثر ادبی خوب زیاد بخوانید تا کم‌کم نوشته‌هایتان رنگ نویسندگی به خود بگیرد. 🔗 مرکز مطالعات ادبی ایران: @ErnestMillerHemingway

نکات نویسندگی، شماره ۱۱۶۹ 🎯 دل‌نوشته دل را می‌زند دوستی داشتم که اصرار عجیبی بر نوشتن دل‌نوشته داشت. هر روز چهار پنج خط می‌نوشت و در اینستاگرام منتشر می‌کرد. چند ماهی هم این روند را حفظ کرد، مدتی درجا زد و بعد هم متوقف شد. بسیاری از افراد، مخصوصاً زمانی که تازه نوشتن را می‌آغازند، می‌پندارند نویسندگی یعنی نوشتن دل‌نوشته و هر فردی که دل‌نوشته‌ی زیباتری بنویسد، نویسنده‌ی بهتری است. پس شروع می‌کنند به نوشتن انشا و متن‌های احساساتی؛ غافل از این‌که این نوع نوشتن هرگز از ما نویسنده نمی‌سازد. شاید برای‌تان این سؤال پیش بیاید که به چه نوع نوشته‌ای «دل‌نوشته» می‌گوییم. بگذارید موضوع را با طرح یک مثال روشن‌تر کنم. به این متن توجه کنید: «آه! از وقتی که تو رفتی، زندگی برایم بی‌معنا شده. دلم مالامال از درد و رنج است. تو که رفتی، بهار را با خود بردی و حالا هر چهار فصل دلم زمستان است. دیگر زندگی برایم معنایی ندارد. هر روز ابرهای سیاه دل‌تنگی آسمان چشم‌هایم را می‌پوشاند و دیدگانم مثل ابرهای بهاری می‌بارند. چطور توانستی قلب کوچکم را که فقط برای تو می‌زند، بشکنی و مرا در زندان زندگی تنها بگذاری.» احتمالاً با خواندن این متن دریافتید که منظور از دل‌نوشته همان «حس‌نوشته» است. نوشته‌هایی به‌ظاهر احساسی، سرشار از تعابیر نخ‌نما و کلیشه‌ای، که در فضای مجازی فراوان است. با خواندن این نوع نوشته‌ها درمی‌یابیم که نویسنده می‌خواهد ادای نویسنده‌های واقعی را دربیاورد. او می‌پندارد با آسمان و ریسمان به هم بافتن، استفاده از قید و صفت‌های زیاد و اضافه کردن آه و ناله می‌توان متن تأثیرگذار و زیبایی نوشت، درحالی‌که تاریخ مصرف این نوع نوشته‌ها گذشته؛ این نوع متن‌ها را هر کسی به‌راحتی می‌تواند بنویسد و کار نویسنده‌ی واقعی نیست. پس در قالب‌های استانداردی مثل داستان، داستانک، جستار، خبر، گزارش، خاطره و امثال این‌ها بنویسید.                              🔗 مرکز مطالعات ادبی ایران: @ErnestMillerHemingway