مجمع متخصصین مدیریت شهری

. 💠مجمع متخصصین مدیریت شهری: جمعی از متخصصین مدیریت شهری مشهد الرضا که با رسالت همگرایی و همدلی برای خدمت خالصانه گرد هم آمده اند. ما دست تمام متخصصین دلسوز شهر را که با هدف خدمت خالصانه قدم در این راه گذارده اند به گرمی می فشاریم. لطفا رزومه و برنامه های خود را به همین اکانت ارسال فرمایید. #مجمع_متخصصین_مدیریت_شهری #خدمت_رسانی_عادلانه #خدمتگزاری_خالصانه #مشارکت_شهروندان #مناطق_محروم #مناطق_کم_برخوردار #شورای_اسلامی_شهر_مشهد_مقدس #شورای_شهر_مطلوب_موثر #شهرداری_مشهد #شهر_مشهد_مقدس #مشهد_مقدس #شهر_اسوه #شهر_اسلامی https://www.instagram.com/p/COa3NXNM7Fv/?igshid=bi0lpc51v655

Follow this link to join my WhatsApp group: https://chat.whatsapp.com/FwaU25F3eBjCG1k7VpRZRP

اصول توسعه مبتنی بر حمل ونقل همگانی (TOD): طبق استانداردهای تدوین شده برای ارزیابی پروژه‌های TOD، این پروژه‌ها در وضعيت ايده‌آل باید با توجه به هشت اصل زیر طراحی شوند: 1-پیاده‌محوری: توسعه محلات شهری بر مبنای رفت و آمد پیاده – مسیر عبور پیاده باید ایمن و پیوسته باشد. – قلمرو پیاده باید فعال و سرزنده باشد. – قلمرو پیاده باید متناسب با شرایط آسایش اقلیمی طراحی شده باشد. 2-دوچرخه‌سواری: اولویت‌بخشی به شبکه حمل و نقل غیر موتوری – مسیر عبور دوچرخه‌سوار باید ایمن و پیوسته باشد. – فضای توقف و نگهداری دوچرخه باید به میزان کافی و به صورت ایمن تأمین شود. 3-ایجاد ارتباط و نفوذپذیری: ایجاد شبکه‌ای متراکم از معابر و راه‌ها – مسیرهای عبور عابر پیاده و دوچرخه‌سوار باید کوتاه، مستقیم و متنوع باشد. – مسیرهای دسترسی عابر پیاده و دوچرخه‌سوار (به ایستگاه حمل و نقل همگانی) باید کوتاه‌تر از مسیر دسترسی اتومبیل باشد. 4-حمل و نقل همگانی انبوه: مکانیابی طرح‌های توسعه در نزدیکی شبکه حمل و نقل همگانی با کیفیت و ظرفیت بالا – امکان دسترسی پیاده به ایستگاه‌های حمل و نقل همگانی انبوه باید فراهم باشد. 5-اختلاط کاربری‌ها: طراحی بر اساس تخصیص کاربری مختلط – اختلاط کاربری‌ها و وجود عملکردهای مورد نیاز روزانه در جوار ایستگاه حمل و نقل همگانی ضروری است. – امکان دسترسی ساکنان مسکن ارزان‌قیمت به حمل و نقل همگانی انبوه باید فراهم شود به نحوی که گروه‌های کم‌درآمد مسیر سفر روزانه کوتاه‌تری داشته‌باشند. 6-افزایش تراکم: بهینه‌سازی و هماهنگی تراکم کاربری و فعالیت و ظرفیت شبکه حمل و نقل همگانی – تراکم نسبی فضای کار و سکونت در نزدیکی ایستگاه حمل و نقل همگانی باید بیش از نواحی همجوار باشد و در عین حال لازم است با زمینه و بافت شهری همجوار هماهنگی لازم را دارا باشد. 7-توسعه شهری فشرده: طراحی و برنامه‌ریزی منطقه‌ای بر اساس کاهش سفرهای روزانه و جلوگیری از توسعه افقی شهرها – توسعه شهری باید تا حد امکان در نواحی شهری موجود انجام شود. – ایجاد یکپارچگی در سیستم حمل و نقل 8-تغییر رویکرد از طراحی خودرو محور به طراحی مبتنی بر حمل و نقل همگانی – فضای متعلق به عبور و توقف خودروی شخصی باید به حداقل رسیده و حداکثر استفاده از ظرفیت معابر برای شبکه حمل و نقل همگانی انبوه بعمل آید.

توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی ( TOD ) یکی از تکامل یافته ترین دیدگاه های توسعه شهری که می تواند آغازی بر بهبود وضعیت کنونی شهرها و گامی موثر در راستای توسعه پایدار باشد توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی است. امروزه نظریه پردازان TODمسائل شهری معتقدند صرفا حمل و نقل همگانی برای تغییر الگوی توسعه و ایجاد تغییرات معنادار در فرم شهری کافی نیست از این رو تاکید آنها بر تلفیق سامانه های حمل و نقل همگانی در پایه و اساس شهر است و توسعه مبتنی بر حمل و نقل راهکار مناسبی برای این امر به شمار می رود. تاکید توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی بر ارتباط متقابل حمل و نقل همگانی و توسعه شهری است. این توسعه در واقع الگويي از توسعة شهري متكي به حمل و نقل عمومي است كه پيرامون مراكز و ايستگاه هاي حمل و نقل همگانی مانند پايانه هاي اتوبوسراني و ايستگاه هاي مترو شكل ميگيرد .اولين پروژه هاي توسعه مبتني بر حمل و نقل همگاني در آمريكا، به صورت توسعه هاي اطراف خطوط راه آهن و حومه هاي شهري با خيابانهاي ماشين رو در اواخر قرن19 و اوايل قرن 20 بوده است. به طور کلی تعاریف زیادی از توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی ارائه شده است که جامع ترین آن متعلق به پیترکالتورپ می باشد: “توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی” رویکردی است که بر مبنای آن بین الگوی توسعه شهر و الگوی استقرار شبکه حمل و نقل همگانی انبوه، هماهنگی وجود دارد. این رویکرد به صورت پروژه با کاربری مختلط قابل اجرا است که در فاصله پیاده‌روی (500 تا 800 متری) از ایستگاه حمل و نقل همگانی قرار گرفته‌است. طراحی، چیدمان و اختلاط کاربری‌ها با تأکید بر ایجاد محیط پیاده‌محور و تقویت استفاده از حمل و نقل همگانی می‌باشد. اختلاط کاربری‌های مسکونی، تجاری، اداری، فضای باز و فضاهای عمومی در فاصله دسترسی مناسب پیاده، امکان تردد ساکنان و شاغلان در محل را با وسایل نقلیه همگانی، دوچرخه و یا به صورت پیاده تسهیل می‌کند. تراکم فعالیت و ساختمان در نواحی همجوار ایستگاه حمل و نقل همگانی به صورت نسبی بیشتر از بافت شهری اطراف بوده و هر چه فاصله از ایستگاه بیشتر می‌شود، تراکم نسبی نیز کاهش می‌یابد. در دیدگاه سرورو، توسعه حمل ونقل همگانی محور عبارت است از: «یک اجتماع با کاربري مختلط و فشرده، گرداگرد مرکزیت یک ایستگاه حمل و نقل؛ این ایستگاه به گونه‌اي طراحی شده است تا نظر ساکنین، کارگران و مغازه داران را به استفاده از حمل و نقل همگانی و کاهش استفاده از اتومبیل شخصی جلب نماید. دهکده هاي حمل و نقل تقریباً به اندازه یک چهارم مایل (400 متر-0.4 کیلومتر) از یک ایستگاه حمل و نقل توسعه مییابد و مسافتی است که می‌توان در مدت 5 تا 15 دقیقه پیاده پیمود.» در این دیدگاه ساختار جدید و یا توسعه مجددي از یک یا چند ساختمان است که براي آسان نمودن استفاده از جهت یابی و تعیین مکانی با حمل و نقل همگانی طراحی می شود

💥طراحی‌‌‌‌ جالب تقاطع غیرهمسطح @Survey_GIS