Ulug’bek To’lqinov | Blog

Alhamdulillah!

Maqsadga e'tibor Bajaryotganlarimizni nima uchun qilayotganimiz uni qay tarzda - yaxshi yoki yomon holatda, qilishimizni belgilab berarkan. Agarda qilayotgan ishimiz ortida ijobiy maqsadlar talaygina bo'lsa, ishga baxtiyor holda yondashamiz. Masalan, men ish joyimda ishlashimning eng asosiy sababi bu insonlarga Ingliz tilini o'rgatish orqali ularning fikrlashini, bu orqali esa butun jamiyat hayot tarzini jahon darajasiga olib chiqish. Bu kabi ijobiy maqsadim meni tun-u kun ishimdan qoniqqan holda, charchoq va kam stresslarsiz ishlashimga yordam berishi tabiiy. Agarda qiladigan ishimiz ortidagi asosiy sabablar salbiy bo'lsa, ya'ni nimadir muammo duch kelmaslik uchungina shug'ullanayotgan bo'lsak, ko'p holatda bosim ostida qolamiz, charchaymiz, zerikamiz, ishga bee'tibor bo'lishimiz kuzatilishi mumkin. Rus tilini o'rganuvchi inson, misol uchun, ishdan haydalib ketmaslik uchungina o'rgansa, til o'rganishdagi har bir xatosi qimmatga tushadigan holatdek tuyuladi, garchi bu odatiy hol bo'lsa ham; o'rganishi sustlashsa, ichidan siqiladi, depressiyaga ham tushishi mumkin; o'zida o'sish bo'layotganini bilib tursa ham, doimiy bosim ostida erkin va yengil o'rganolmaydi. Bu tartibot hayotning har jabhasida shunday, menimcha. Ishda, o'qishda, munosabatlarda, turmushda, ... Demak, yuqoridagilarning hammasida xursand, muvaffaqiyatli va bardavom holda harakatlanishimiz uchun ularni bajarishimizdagi sabablarni ijobiylashtirishimiz, yaxshi maqsadlarni ko'zda tutishimiz, va ularni bajarsak boshqalarga yaxshilik bo'lishini hisobga olib borishimiz kerak ekan. @UlugbekTulkinov

Ayollar va bolalardan farqli o'laroq, erkak kishi faqat qiymat bera oladigan holdagina yaxshi ko'riladi📌 @UlugbekTulkinov

Ayollar va bolalarda farqli o'laroq, erkak kishi faqat qiymat bera oladigan holdagina yaxshi ko'riladi📌 @UlugbekTulkinov

Hammasi EGO dan. Kim o’zarga o’ynash madaniyatimizdan. Qalbimizga kir kirganligidan.

Boshqarilamiz Qo’shnilar yomon odam demasligi uchun bazm qilib turamiz (aslida ko’ngildan chiqarib, ehson tariqasida qilish kerak); Do’stlarimiz bizni ahmoq demasligi uchun yodlab olgan aqlli gaplarimizni aytamiz (aslida o’rgatish ilinjida samimiyat bilan qilish kerak); Bizni otam zamondan qolgan qurumsoq demasliklari uchun kerak bo’lmasa ham yangi narsa sotib olamiz (ishonchliroq his qilish uchun yoki narsakiz ancha eskirgani uchun sotib olinishi kerak); Hamkasblar kibrli demasligi uchun bizga yoqmasa ham ularning zerikarli gaplarini eshitib o’tirishga majbur bo’lamiz (aslida o’rganish ucjun eshitishikiz kerak) Bizni kuzatuvchilarimiz bizni ziqna ekan demasligi uchun keraksiz qimmat xizmatlardan foydalanamiz (aslida qulaylik uchun qilish kerak); So’ngi rusumdagi buyumlardan ko’p puli borlar ishlatadi deganimiz uchun foydalanamiz (aslida ko’proq funksiyaga ega bo’lish uchun ishlatish kerak); Ko’p holatda yangi ko’nikmalarni yangi narsa o’rganyabdi ekan degan izohlar uchun o’rganamiz (aslida hayotimizni yaxshilash uchun qikishimiz kerak); Katta-katta kartrijli zagslar-u, dabdabali to’ylarni yaqin insonlarimiz bizni shu narsalarga loyiq ekanligimizni aytgani uchungina qilamiz (aslida bularning hammasi isrof ekanligini chin fitratimiz qabul qilsa ham); Aslida qavs ichidagi bayonot va maqsadlar uchun qilish kerak. Boshqalarni og’zini lang ochish uchun emas. Biz ularni hayron qoldirish uchun qilyabmizmi, demak ular bizni o’z fikrlari va gap-so’zlari bilan boshqaryabdilar. Ko’p hollarda ularning nog’orasiga o’ynaymiz, garchi o’zimizning sof aql zakovatimiz buji payqab tursa ham.

To’y marosimi ham shunday. Eng dabdabali holatda ikki kishi o’z hayotini boshlaydi. Butun umr bo’yi esa, shunday dabdabani, tashqaridagilarning havaslari-yu e’tiborini kutib, o’z baxtini hisobga olmaydi. Bora-bora inson hayotida munosabatni ustida ishlashga choralar emas, balki o’sha to’y dabdabasi hissini qidirishga bo’lgan moyillik bilan baxtsiz his qilishni boshlaydi. ‘Lov’ etib boshlanadi, ‘puf’ etib o’chadi. Mehr uchquni o’chadi.

Lov etib boshlangan munosabatlar tez orada puf etib o’chib qoladi. Sekinlik bilan boshlanib, davomli bo’lgani afzal.