On Liberty | درباره‌ی آزادی

سه ملتی که سوسیالیسم را آزمودند و رها کردند | لی ادواردز سوسیالیست‌ها دوست دارند بگویند که سوسیالیسم هرگز شکست نخورده؛ زیرا هرگز امتحان نشده است. ولی، در حقیقت، سوسیالیسم در هر کشوری که امتحان شده، شکست خورده است، از اتّحاد جماهیر شوروی که یک قرن پیش در آن اجرا شد تا سه کشور مدرن که سعی در اجرای سوسیالیسم داشتند ولی سرانجام آن را رد کردند: اسرائیل، هند و بریتانیا. در حالی‌که اختلافات سیاسی عمده‌ای بین حکومت توتالیتر شوروی و سیاست دموکراتیک اسرائیل، هند و بریتانیا وجود داشت، این سه به اصول سوسیالیستی پایبند…

رفاه بدون دولت | روآن پرچی دلیلی که اغلب برای نیاز به دولت ذکر می‌شود این است که دولت تنها وسیله‌ای است که فقرا با آن می‌توانند به رفاه کافی برای رهایی از واقعیّت‌های سخت زندگی‌شان، دست یابند. با این‌حال، علی‌رغم وعده‌های داده‌شده در طی چندین دهه، و مبالغ هنگفتی که صرف برنامه‌های رفاهی دولتی می‌شود، نیازهای فقرا چندان برآورده‌شده به نظر نمی‌رسد؛ به‌ویژه با توجّه به اعتراض‌های پی‌درپی در طلب منابع بیشتر و برنامه‌های بهتر. وقتی بتوان نشان داد که در غیاب دولت، گزینه‌های رفاهی صرفاً داوطلبانه یا آزادی‌خواهانه برای…

چرا سوسیالیسم ضرورتاً شکست می‌خورد | هانس هرمان هوپ سوسیالیسم و ​​سرمایه‌داری راه‌حل‌های کاملاً متفاوتی برای مشکل کمبود ارائه می‌دهند: هر کسی نمی‌تواند هر آنچه را که می‌خواهد، داشته باشد، پس چگونه می‌توان به‌طور مؤثّر تصمیم گرفت که چه کسی مالک منابع است و آن را کنترل می‌کند؟ راه‌حلّ انتخاب‌شده پیامدهای ژرفی دارد؛ و می‌تواند به‌معنای تفاوت بین رفاه و فقر، مبادله‌ی داوطلبانه و اجبار سیاسی، و حتّی تمامیّت‌خواهی و آزادی باشد. نظام سرمایه‌داری با به‌رسمیّت‌شناختن حقّ مالکیّت خصوصی مشکل کمبود را چاره می‌کند. نخستین…

پس‌انداز بنیان رشد اقتصادی است | فرانک شوستاک اکثر تحلیلگران اقتصادی پس‌انداز را برای رشد اقتصادی مضر می‌دانند، زیرا پس‌انداز با هزینه‌کرد کمتری همراه است. این تحلیلگران فعّالیّت اقتصادی را همچون جریان دایره‌ای‌شکل پول به تصویر می‌کشند. خرج‌کردن یک فرد به بخشی از درآمد فرد دیگر تبدیل می‌شود و هزینه‌کردن فرد دیگری بخشی از درآمد فرد اوّل می‌شود. اگر به هر دلیلی اعتماد مردم نسبت به آینده کمتر شود، این احتمال وجود دارد که هزینه‌کرد خود را کاهش دهند و پول بیشتری احتکار کنند. در نتیجه، زمانی‌که یک فرد کمتر خرج می‌کند،…

آلبانی: آخرین سنگر مارکسیسم در اروپا | ناشناس* «ما از کمونیسم متنفّریم. ما سرمایه‌داری را دوست داریم.» این چیزی بود که جوان آلبانیایی با چشمانی از شوق لبریز به من گفت. در سفری که در اکتبر گذشته [۱۹۹۰] به آلبانی داشتم، با جوانی ۲۰ ساله دوست شدم که مرا از کوچه‌‌پس‌کوچه‌های ویران پایتخت این کشور، تیرانا، به خانه‌ای محقّر راهنمایی کرد و در آنجا پنج ساعت با او و دو مرد جوان دیگر درباره‌ی مسائل سیاسی صحبت کردم. آن‌ها، دور از دید پلیس امنیّت، به‌شدّت نفرت خود را از حکومت ابراز می‌کردند. از من پرسیدند که آمریکا و انگلیس…