بُشْرَوی

یه پیامو خیلی وقته روی اسکجول هی می برم عقب میذارم واسه یه سال بعد اگه مردم احتمالا چندوقت بعدش ارسال میشه و می‌خونیدش

عکسه واقعا خوبه

البته مثل همیشه جمعیت خیلی کمی که مانع میشن باقی ٧٩/٩ میلیون نفر مردم ایران حکومتو از آخوندا بگیرن اومدن تو خیابون

خیلی شلوغ بود واقعا

فک کنم یه مصرعش این بود خیلی کیف کردم برف می‌بارد و سنگینی داغی با اوست (یا سنگینی داغی دارد)

چقد مثنوی استاد عرفان‌پور خوب و قوی بود

در ماتم آب و نان مردم بودن در گرد و غبار، بی نشان گم بودن آموخت به هر کبوتری، اینگونه است جلد حرم امام هشتم بودن

مقدار قابل توجهی از شوخی‌هایی که با رئیس جمهور می‌شد، علتش شوخی‌ها و تمسخر‌هایی بود که زمان روحانی انجام می‌شد. اینا فراتر از شخصیت حقیقی روحانی رفته بود و به شخصیت حقوقیش به عنوان رئیس جمهور آسیب جدی‌ای وارد کرده بود. چه از سمت مردم عادی چه همین ما حزب‌اللهیا. البته عملکرد افتضاح روحانی و دولتش هم بی‌تاثیر نبود. کسایی بودن که هی می‌خواستن بگن ما هیچ‌کاره‌‌ایم. حالا به برکت این خون‌های عزیز تا حد خوبی اعتبار به این صندلی در اذهان عمومی برگشته و بیشتر هم برميگرده ان‌شاء‌الله. کما اینکه پیش از این هم عملکرد دولت موید این مسئله شده بود الحمدلله. ولی نتیجه انتخابات‌های بعد از این هرچی که شد، باید حواس‌مون باشه که حرفایی که می‌زنیم اگرچه به حق، صندلی ریاست جمهوری رو در اذهان کم‌ارزش جلوه نده.

هی عکسشو رو در و دیوار می‌بینم و باورم نمیشه که نیست