حزب جمهوری خواه ایران

🔴 گفتگو با سارا سیاهپور فعال صنفی معلمان در خصوص احکام تنبیهی وزارت آموزش و پرورش برای بیست هزار نفر از اعضای کادر آموزش در پی جنبش اعتراضی، زن زندگی آزادی ... #اعتصابات_سراسری

پیوستن زندانیان #زندان_اردبیل و #زندان‌_قائم‌_شهر به کارزار زندانیان #کارزار_علیه_اعدام که هر سه‌شنبه‌ برای مقابله با حکم "اعدام" و جلب توجه افکار عمومی داخلی و بین‌المللی به مساله "مجازات غیرانسانی اعدام" دست‌ به #اعتصاب_غذا می‌زنند، امروز سه‌شنبه ۲۶ تیرماه در  بیست‌وپنجمین هفته این کارزار در ۱۱ زندان دست به اعتصاب غذا زدند. تدوام این کارزار در حالی است که در هفته گذشته شماری از  زندانیان با اتهام های مختلف توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی  اعدام شده‌اند. بنا بر اطلاع منابع موثق این هفته شماری از زندانیان زندان اردبیل  و زندان قائم‌شهر که تا حالا اسمی از آن‌ها منتشر نشده نیز، در همراهی با کارزار #سه‌_شنبه_های_نه_به_اعدام " و اعتراض به استفاده از مجازات غیرانسانی اعدام در ایران در بیست‌وپنجمین هفته این کارزار با دیگر زندانیان اعلام همبستگی کرده و به آن پیوستند.و این کارزار با قدرت ادامه دارد و خواهان پیوستن زندانیان در زندانهای سراسر کشور اعم از سیاسی و غیره سیاسی به این کارزار هستند تا این مطالبه "نه به اعدام" به خواسته ملی تبدیل شود تاکنون در ۱۱ زندان کشور شماری از زندانیان به کارزار "سه‌سشنبه‌های نه به اعدام" پیوسته‌اند، از جمله این زندان‌ها می‌توان به زندانیان زندان‌های اوین(بند۸،بند۶،بند۴و بند زنان)، زندان قزلحصار (واحد۳ و واحد۴)، زندان مرکزی کرج،زندان خرم آباد، زندان تبریز، زندان اردبیل، زندان قائم‌شهر ، زندان خوی، زندان نقده، زندان مشهد و زندان سقز اشاره کرد. در بیانیه هفته گذشته زندانیان کارازر "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" به آغاز دور جدیدی از بهره‌برداری دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی از مجازات غیرانسانی اعدام اشاره شده بود و زندانیان اعتصابی خواهان حمایت بیشتر افکار عمومی داخلی و بین‌المللی از کارزارشان "علیه اعدام" شده بودند. اکنون و با جانشینی خانم مای ساتو به جای آقای جاوید رحمان به عنوان گزارشگر ویژه حقوق بشر در مورد ایران، انتظار می‌رود به خواسته های این کارزار در خصوص دفاع از "حق زندگی" شهروندان ایرانی و مقابله با  استفاده مقامات جمهوری اسلامی از مجازات غیرانسانی اعدام توجه بیشتری شود. و صدای زندانیان دربند زیر حکم اعدام، همبندی‌های و خانواده‌های دادخواه آنها از سوی مقامات سازمان ملل و دیگر نهادهای بین‌المللی شنیده شده و اقدامات موثری برای مقابله با نقض حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی در دستور کار قرار گیرد. کارزار سه‌شنبه های نه به اعدام ۲۶تیر۱۴۰۳ #جمهوری_اعدام ##قیام_علیه_اعدام #اعدام_قتل_عمد_دولتی_است #علیه_بی_تفاوتی #اعتصابات_سراسری

وقتی از حق تو چشم پوشی شود خونی نمی ماند که از ظلم امروز حاکمان انتقام گیرد. مسعود رضائی ورجاوند

‍ 🖌بیانیه کنفدراسیون عمومی کار ایتالیا CGIL خواهان لغو فوری حکم اعدام شریفه محمدی و آزادی فوری و بی قید و شرط او شد لازم به توضیح است که این اتحادیه بزرگترین تشکل کارگری ایتالیا است که بیش از  ۵ و نیم میلیون عضو دارد. در چهارم ژوئیه، شریفه محمدی فعال کارگری و مدنی و عضو سابق “کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری” به اتهام قیام ( مسلحانه)، به اعدام محکوم شد. صدور این حکم، فقط ناشی از رای و عقیده یک قاضی ناشناس و مدافع کاربرد شیوه های بی رحمانه نیست، بلکه بخشی از اقدامات سیستماتیک و استراتژی ارگان های امنیتی برای گسترش ترس و وحشت در صفوف جنبش های اجتماعی با هدف به حاشیه راندن آنها در تحولات سیاسی آینده در ایران است. این حکم غیر منتظره علیه یک فعال کارگری در مقطع حساس از حیات جمهوری اسلامی صادر شده است. بعد از مرگ رئیس جمهور سابق، ابراهیم رئیسی (که در شرایط بحث‌انگیزی اتفاق افتاد) انتخابات دو مرحله ای ریاست جمهوری  برگزار گردید که به انتخاب مسعود پزشکیان انجامید. رسانه های غرب  بطور مداوم او را به عنوان عضوی از جناح خود خوانده ” اصلاح طلب”  معرفی می کنند.  واقعیت اما چیز دیگری است. آشکارا می توان دید که این چهره پردازی به اصطلاح ” جدید” از ماهیت قدرت در ایران، وسیله ای است در دست حکمرانان مذهبی تا در همان حال که سرکوب، خشونت، شکنجه و کشتار در کشور ادامه دارد، تصویری از ایران به ویژه در غرب بفروشند که وجود خارجی ندارد. ویژگی انتخابات دو مرحله ای  اخیر عدم مشارکت بالا بود. شهروندان ایرانی با عدم شرکت در رای گیری، بر انتخابات ریاست جمهوری که مضحکه واقعی بود، خط بطلان کشیدند.  مبارزه زنان و مردان ایران در جریان جنبش ” زن زندگی آزادی ” و سطح پایین مشارکت در این رای گیری، نشان دهنده خواست آنها برای ایجاد تغییرات بنیادی در کشور است. صدور حکم اعدام برای یک فعال کارگری و مدنی، بیان گر ضعف،  شکاف  و ظهور علایم بی ثباتی در رژیم جمهوری اسلامی است. هدف از صدور این حکم، ایجاد وحشت در میان جامعه مدنی و مخالفان سیاسی و  وادار کردن مردم به تمکین، با توسل  به قهر و خشونت است.  طبق بر آوردها در سال ۲۰۲۳ حکم اعدام ۸۴۴ نفر در ایران به اجرا گذاشته شد. با اطمینان می توان گفت که تعداد واقعی بیشتر از این است. رژیم  می کوشد از طریق  تشکل های زرد کارگری،  نیروی کار در ایران را تحت کنترل قرار دهد و سرکوب کند. با وجود این طبق گزارش ها در همان سال صدها اعتراض و ۳۲ اعتصاب کارگری به وقوع پیوست. دهها نفر از فعالین کارگری در زندان بسر می برند  و بسیاری دیگر از آنها –  به همراه خانواده-  از ترس انتقام گیری، آزار و اذیت و خشونت، مجبور به ترک کشور و زندگی در تبعید شده اند. حکم اعدام شریفه محمدی و سایر زندانیان سیاسی و معترضان شرکت کننده در خیزش مردمی باید فوراً و بدون قید و شرط لغو شود. مبارزه برای لغو این حکم و آزادی شریفه محمدی و دیگر زندانیان سیاسی، کارگری و مدنی، عرصه ای  مهم و تعیین کننده  در مبارزه کارگران ایران برای ایجاد تغییر در کشور و دست‌یابی به جامعه ای آزاد، عدالت محور و شکوفا است. سالواتور مارا، مسئول سیاست بین الملللی کنفدراسیون عمومی کار ایتالیا جمعه ۲۲ تیرماه

🔴تلاش دستگاه‌های  قضایی و اطلاعاتی نظام برای گشودن پرونده‌‌های جدید علیه توماج صالحی حساب کاربری توماج صالحی در شبکه اجتماعی "ایکس" اعلام کرد که "عوامل اطلاعاتی با همکاری ضابطین قضایی، در حال گشودن دو پرونده جدید با اتهامات ساختگی" علیه این هنرمند هستند. در بخشی از این متن، آمده است که تلاش‌های اخیر در جهت یافتن توجیهی برای تمدید قرار بازداشت توماج صالحی انجام گرفته و تاکید شده است که دو نوبت بازداشت توماج در آبان ١٤٠١ و آذرماه سال گذشته، "ساختگی و بدون پشتوانه حقوقی" بوده‌اند. در ادامه هشدار داده شده است که هدف از ادامه بازداشت توماج صالحی، "شکنجه‌ سفید و سیاه" او خواهد بود. چندی پیش، نیز حساب کاربری توماج صالحی نوشت: "مسئولان قضایی دادگاه از اعلام وصول پرونده سر باز می‌زنند تا به این وسیله بتوانند، زمان بیشتری توماج را در حبس ظالمانه نگه‌ دارند."

. ✍دکتر رضا پرچی‌زاده 🔻رضا پهلوی بالاخره حرف دلش را زد، و گفت: مردم ایران لیاقت دموکراسی را ندارند و باید گونه‌ای حکومت اقتدارگرا بر این کشور حاکم باشد! حرف‌هایی که طی چند سال اخیر از دهان اعوان و انصار سلطنت‌طلبش و پهلوی‌طلبان صادراتی مطرح می‌شد را بالاخره خودش به زبان آورد. او با مقایسه نادرست ایران با افغانستان، (که اینجا وارد جزئیاتش نمی‌شوم) مدعی شد ساختار جامعه ایران «سنتی» است، و ایران آمادگی پذیرش یک «برساخت غربی» یعنی دموکراسی را ندارد، و مثل افغانستان هرج و مرج می‌شود. (این حرف‌ها را رسانه‌های فارسی جریان اصلی کامل پوشش ندادند، شاید چون خجالت کشیدند). پهلوی برای پیش بردن منافع خودش و شاه شدن، وضعیت ایران را وارونه جلوه می‌دهد. ایران از زمان انقلاب مشروطه مشغول نبرد با نیروهای مرتجع و ساختارهای ارتجاعی بوده است. از انقلاب #زن_زندگی_آزادی که شاید پیشروترین انقلاب تاریخ معاصر جهان بود به طوری که غربی‌ها را هم به تحسین واداشت هنوز دو سال نگذشته است. حالا متوجه می‌شوید که چرا پهلوی و پشتیبانانش (هم در رژیم و هم در خاورمیانه و غرب) از #انقلاب_ژینا آشفته شدند، و نه تنها حمایت نکردند که آن را کوبیدند، چون تزها و تئوری‌های‌شان درباره عقب‌افتاده بودن جامعه ایران به منظور توجیه لزوم اقتدارگرایی حکومت آینده را نقش بر آب می‌کرد. پهلوی دنبال شاه شدن است به هر ترتیبی، و برای رسیدن به این هدف دست به هر کاری می‌زند. یک زمانی برای شاه شدن ادای دموکراسی را درمی‌آورد، حالا ادای اقتدارگرایی را درمی‌آورد. دلیلش این است که عوامل خارجی بر وی تاثیر گذاشته‌اند و او را به این مسیر انداخته‌اند: از یک سو بخشی از رژیم که می‌خواهد از خامنه‌ای بگذرد ولی آلیگارشی را حفظ کند؛ از سوی دیگر جریانات نژادپرست و ارتجاعی و پوپولیستی و ضددموکراتیک در خاورمیانه و غرب که می‌خواهند از شر خامنه‌ای خلاص شوند، ولی ایران را دیکتاتوری نگه دارند. همپوشانی منافع این جریانات وضعیت فعلی (که فراتر از رضا پهلوی است) را شکل داده است. این یک پروژه بین‌المللی است، ولی من احتمال موفقیت آن را بالا نمی‌دانم. برای استقرار دموکراسی در ایران مانع می‌تراشد، ولی خودش لزوما پیروز نمی‌شود. یک سال پس از آغاز #انقلاب_مهسا در نتیجه‌گیری‌ام از این انقلاب گفتم که سپهر سیاسی ایران الان آشکارا به دو بخش دموکراتیک و استبدادی (شامل رژیم و پهلویسم) تقسیم شده است. برای رسیدن به دموکراسی، لازم است مردم و نیروهای دموکراتیک فعالیت حرفه‌ای بکنند و روابط بین‌الملل خود را گسترش دهند. در غیر این صورت نبرد میان آزادی و استبداد طولانی می‌شود... #نه_به_جمهوری_اسلامی #نه_سلطنت_نه_رهبری #دموکراسی_برابری #ایران_آزاد_و_دموکراتیک_و_سکولار #اعتصابات_سراسری

. ✍دکتر رضا پرچی‌زاده 🔻رضا پهلوی بالاخره حرف دلش را زد، و گفت: مردم ایران لیاقت دموکراسی را ندارند و باید گونه‌ای حکومت اقتدارگرا بر این کشور حاکم باشد! حرف‌هایی که طی چند سال اخیر از دهان اعوان و انصار سلطنت‌طلبش و پهلوی‌طلبان صادراتی مطرح می‌شد را بالاخره خودش به زبان آورد. او با مقایسه نادرست ایران با افغانستان، (که اینجا وارد جزئیاتش نمی‌شوم) مدعی شد ساختار جامعه ایران «سنتی» است، و ایران آمادگی پذیرش یک «برساخت غربی» یعنی دموکراسی را ندارد، و مثل افغانستان هرج و مرج می‌شود. (این حرف‌ها را رسانه‌های فارسی جریان اصلی کامل پوشش ندادند، شاید چون خجالت کشیدند). پهلوی برای پیش بردن منافع خودش و شاه شدن، وضعیت ایران را وارونه جلوه می‌دهد. ایران از زمان انقلاب مشروطه مشغول نبرد با نیروهای مرتجع و ساختارهای ارتجاعی بوده است. از انقلاب #زن_زندگی_آزادی که شاید پیشروترین انقلاب تاریخ معاصر جهان بود به طوری که غربی‌ها را هم به تحسین واداشت هنوز دو سال نگذشته است. حالا متوجه می‌شوید که چرا پهلوی و پشتیبانانش (هم در رژیم و هم در خاورمیانه و غرب) از #انقلاب_ژینا آشفته شدند، و نه تنها حمایت نکردند که آن را کوبیدند، چون تزها و تئوری‌های‌شان درباره عقب‌افتاده بودن جامعه ایران به منظور توجیه لزوم اقتدارگرایی حکومت آینده را نقش بر آب می‌کرد. پهلوی دنبال شاه شدن است به هر ترتیبی، و برای رسیدن به این هدف دست به هر کاری می‌زند. یک زمانی برای شاه شدن ادای دموکراسی را درمی‌آورد، حالا ادای اقتدارگرایی را درمی‌آورد. دلیلش این است که عوامل خارجی بر وی تاثیر گذاشته‌اند و او را به این مسیر انداخته‌اند: از یک سو بخشی از رژیم که می‌خواهد از خامنه‌ای بگذرد ولی آلیگارشی را حفظ کند؛ از سوی دیگر جریانات نژادپرست و ارتجاعی و پوپولیستی و ضددموکراتیک در خاورمیانه و غرب که می‌خواهند از شر خامنه‌ای خلاص شوند، ولی ایران را دیکتاتوری نگه دارند. همپوشانی منافع این جریانات وضعیت فعلی (که فراتر از رضا پهلوی است) را شکل داده است. این یک پروژه بین‌المللی است، ولی من احتمال موفقیت آن را بالا نمی‌دانم. برای استقرار دموکراسی در ایران مانع می‌تراشد، ولی خودش لزوما پیروز نمی‌شود. یک سال پس از آغاز #انقلاب_مهسا در نتیجه‌گیری‌ام از این انقلاب گفتم که سپهر سیاسی ایران الان آشکارا به دو بخش دموکراتیک و استبدادی (شامل رژیم و پهلویسم) تقسیم شده است. برای رسیدن به دموکراسی، لازم است مردم و نیروهای دموکراتیک فعالیت حرفه‌ای بکنند و روابط بین‌الملل خود را گسترش دهند. در غیر این صورت نبرد میان آزادی و استبداد طولانی می‌شود... #نه_به_جمهوری_اسلامی #نه_سلطنت_نه_رهبری #دموکراسی_برابری #ایران_آزاد_و_دموکراتیک_و_سکولار https://t.me/IranianRepublican

. ✍دکتر رضا پرچی‌زاده 🔻رضا پهلوی بالاخره حرف دلش را زد، و گفت: مردم ایران لیاقت دموکراسی را ندارند و باید گونه‌ای حکومت اقتدارگرا بر این کشور حاکم باشد! حرف‌هایی که طی چند سال اخیر از دهان اعوان و انصار سلطنت‌طلبش و پهلوی‌طلبان صادراتی مطرح می‌شد را بالاخره خودش به زبان آورد. او با مقایسه نادرست ایران با افغانستان، (که اینجا وارد جزئیاتش نمی‌شوم) مدعی شد ساختار جامعه ایران «سنتی» است، و ایران آمادگی پذیرش یک «برساخت غربی» یعنی دموکراسی را ندارد، و مثل افغانستان هرج و مرج می‌شود. (این حرف‌ها را رسانه‌های فارسی جریان اصلی کامل پوشش ندادند، شاید چون خجالت کشیدند). پهلوی برای پیش بردن منافع خودش و شاه شدن، وضعیت ایران را وارونه جلوه می‌دهد. ایران از زمان انقلاب مشروطه مشغول نبرد با نیروهای مرتجع و ساختارهای ارتجاعی بوده است. از انقلاب #زن_زندگی_آزادی که شاید پیشروترین انقلاب تاریخ معاصر جهان بود به طوری که غربی‌ها را هم به تحسین واداشت هنوز دو سال نگذشته است. حالا متوجه می‌شوید که چرا پهلوی و پشتیبانانش (هم در رژیم و هم در خاورمیانه و غرب) از #انقلاب_ژینا آشفته شدند، و نه تنها حمایت نکردند که آن را کوبیدند، چون تزها و تئوری‌های‌شان درباره عقب‌افتاده بودن جامعه ایران به منظور توجیه لزوم اقتدارگرایی حکومت آینده را نقش بر آب می‌کرد. پهلوی دنبال شاه شدن است به هر ترتیبی، و برای رسیدن به این هدف دست به هر کاری می‌زند. یک زمانی برای شاه شدن ادای دموکراسی را درمی‌آورد، حالا ادای اقتدارگرایی را درمی‌آورد. دلیلش این است که عوامل خارجی بر وی تاثیر گذاشته‌اند و او را به این مسیر انداخته‌اند: از یک سو بخشی از رژیم که می‌خواهد از خامنه‌ای بگذرد ولی آلیگارشی را حفظ کند؛ از سوی دیگر جریانات نژادپرست و ارتجاعی و پوپولیستی و ضددموکراتیک در خاورمیانه و غرب که می‌خواهند از شر خامنه‌ای خلاص شوند، ولی ایران را دیکتاتوری نگه دارند. همپوشانی منافع این جریانات وضعیت فعلی (که فراتر از رضا پهلوی است) را شکل داده است. این یک پروژه بین‌المللی است، ولی من احتمال موفقیت آن را بالا نمی‌دانم. برای استقرار دموکراسی در ایران مانع می‌تراشد، ولی خودش لزوما پیروز نمی‌شود. یک سال پس از آغاز #انقلاب_مهسا در نتیجه‌گیری‌ام از این انقلاب گفتم که سپهر سیاسی ایران الان آشکارا به دو بخش دموکراتیک و استبدادی (شامل رژیم و پهلویسم) تقسیم شده است. برای رسیدن به دموکراسی، لازم است مردم و نیروهای دموکراتیک فعالیت حرفه‌ای بکنند و روابط بین‌الملل خود را گسترش دهند. در غیر این صورت نبرد میان آزادی و استبداد طولانی می‌شود... #نه_به_جمهوری_اسلامی #نه_سلطنت_نه_رهبری #دموکراسی_برابری #ایران_آزاد_و_دموکراتیک_و_سکولار