“حِیران”

از یک جایی به بعد همین میشه که فروغ فرخزاد میگه: "تازگی‌ها، در برابر بی‌مهری آدم‌ها هیچ نمی‌گویم! سکوت و سکوت و سکوت ... انگار که لال شده باشم؛ شاید هم کور و کر! دیگر نه انرژی توضیح دادن دارم و نه حتی حوصله‌اش را ..."

‏آشفته است افکارم خیلی بیشتر از حالم...

آدمیزاد؛ زورش به همه چیز رسید اِلا دلش!

‏متاسفانه من عاقل‌ترين مشاور و احمق‌ترين تصميم گيرنده‌ام.

امشب که لامپ اتاقت رو خاموش می‌کنی و میخوای بخوابی به این فکر کن اونایی که بهترین خبر زندگیشونو امروز شنیدن و زندگیشون عوض شده، دیشب هیچ خبری از امروز نداشتن ! خدای امروز اون آدم ها خدای فردای ما هم هست... شاید فردا اون آدم تو باشی

‏برمیگرده عزیزم؛ درست همونجایی که تو انقدر درگیر خودتی که اونو یادت رفته!

آدم باید متعلق باشه! به جایی به محیطی به گوشه ای به رویایی و مهم تر از همه به آدمی به آدمی، به آدمی... در غیر این صورت معلقِ معلقِ

زندگیم چندوقته شبیه این آهنگ غمگینا شده که ریمیکس می‌کنن، پر غم و غصه‌ست ولی خوش می‌گذره.

در رویایم تو از آنِ منی و در واقعیت تو رویایِ منی!

اینکه نزدیک ترین آدم های زندگیت به سرعت میتونن باهات غریبه بشن واقعا ترسناکه