گیسوی تو...

‏ذوقِ آغوشِ تو پروای گنه برد زِ یاد #معینی_کرمانشاهی 💛🌻

گفت: از قلبت چه خبر؟ گفتم: بسیار از تو یاد می‌کند . #فاروق_جويدة_ 💛🌻

آدم‌ها ذرّه ذرّه محو می‌‌شوند . آرام ... بی‌ صدا ... و تدریجی‌ همان آدم‌هایی‌ که هر از گاهی پیغام کوچکی برایت میفرستند ، بی‌ هیچ انتظار جوابی‌ ، فقط برایِ آنکه بگویند هنوز هستند. برای آنکه بگویند هنوز هستی‌ و هنوز برای آنها مهم ترینی ... همان آدم‌هایی‌ که روزِ تولد تو یادشان نمی‌رود. همان‌هایی‌ که فراموش می‌‌کنند که تو هر روز خدا آنها را فراموش کرده ای. همان‌هایی‌ که برایت بهترین آرزو‌ها را دارند و می‌دانند در آرزو‌های بزرگِ تو کوچکترین جایی‌ ندارند ... همان آدم‌هایی‌ که همین گوشه کنار‌ها هستند برای وقتی‌ که دل‌ تو پر درد می‌‌شود و چشمان تو پر اشک. که ناگهان از هیچ  کجا پیدایشان می‌‌شود ، در آغوشت می‌‌گیرند و می‌‌گذراند غمِ دنیا را رویِ شانه‌هایشان خالی‌ کنی‌. همان‌هایی‌ که لحظه‌ای پس از آرامشت ، در هیچ کجای دنیای تو گم می‌‌شوند و تو هرگز نمی‌‌بینی‌ ، سینه ی سنگین از غمِ دنیا را با خود به کجا می‌‌برند ... همان آدم‌هایی‌ که  آنقدر در ندیدنشان غرق شده‌ای که نابود شدن لحظه‌هایشان را و لحظه لحظه نابود شدنشان را در کنار خودت نمی‌‌بینی‌. همان‌هایی‌ که در خاموشیِ غم انگیز خود ، از صمیمِ قلب به جایِ چشمان تو می‌‌گریند ، روزی که بفهمی چقدر برای همه چیز دیر شده است. 💛🌻

. خوشا یاری که پهلوی تو باشد .... زند خیمه به اردوی تو باشد ، نهانی مینویسم کس نداند ... خوشا دستی که بر موی تو باشد ، راحم_تبریزی 💛🌻

اگر هنوز من آواز آخرین توام بخوان مرا و مخوان جز مرا که می‌میرم #حسین_منزوی 💛🌻

_ترسیدی؟ +نه مگه پرواز از ارتفاعه؟! _میتونه از اونم بدتر باشه،  دوستت دارمو که بگی اگه جوابی نشنوی میشه سقوط آزاد از بلندای یه احساس... ~ سمیه‌ نادی 💛🌻

سحر بلبل حکایت با صبا کرد که عشقِ رویِ گُل با ما چِها کرد خوشش باد آن نسیمِ صبحگاهی که درد شب نشینان را دوا کرد... #حافظ

پیش آی دمی جانم زین بیش مرنجانم ای دلبر خندانم آهسته که سرمستم از باده ی جوشانم وز خرقه فروشانم از یار چه پوشانم؟ آهسته که سرمستم #مولانا

روی بپوش ای قمر خانگی تا نکشد عقل به دیوانگی #سعدی 💛🌻