Me, Myself & I

۲۱

خوبه که آدم ببینه آدمایی هستن که از شرایط حال حاضرش جون سالم به در بردن. 😭 ممنون. 💙

ما هم وقتی اینترن بودیم واقعا برای حال بدمون کاری نمیکردیم جز اینکه با هر کشیک، بیشتر تو حال بد فرو میرفتیم.

من؟ جواب‌های بقیه رو می‌خونم و از خودم تعجب می‌کنم که چرا من هیچ کاری نکردم و نمی‌کنم. وقتی برای بیشتر فکر کردن هم ندارم و اگر فردا قرار نبود خواهرمو ببینم توی همین تعجبم میمردم.

۲۱ 👶🏻📖🩸

🌺🌸

چه فعل و انفعالاتی ساعت ۱۲ باید تو مغزت رخ بده که زنگ بزنی به دوستت(✌️🏼) و بگی می‌دونستین من این ماه کشیک ندارم؟ نه نمی‌دونستیم دیوونه شوخی می‌کنی؟ تو چه خوش شانسی هستی دختر. اولین نفری هستی می‌بینم می‌ری بهداشت و کشیک نداری. :/ خب کیر عزیزم🖕🏼🖕🏼 همه یه ماه می‌رن بهداشت، توام با پایان این ماه کشیکات شروع می‌شه. چیز خاصیم واسه دونستن نیست.

یه ناراحتی‌ای تو وجودم هست که نمی‌تونم علتش رو پیدا کنم. نشستم پشت میز بخش و به ابعاد مختلف زندگیم فکر می‌کنم؛ تک‌تک آدما رو مرور می‌کنم که ببینم آیا ممکنه مشکل از اونا باشه یا نه. هیچ‌چیزی پیدا نمی‌کنم که بتونه این حالتم رو توجیه کنه و همچنان فکرم مشغوله. از فکرم می‌گذره چرا یه آدم سطحی بدون هیچ دغدغه‌ای نباشم؟ یه آدمی که با همه می‌گه و می‌خنده و هیچی براش مهم نیست و فقط پی خوش‌گذرونیه. هرروز کافه، سینما، خرید. یه روزایی از بیکاری می‌ره باشگاه و برای فرداش استرسی نداره. بعد می‌بینم نه پولش هست، نه وقتش، نه آدماش، و من حتی برای هرروز صبح از خواب بیدار شدن هم استرس دارم و عذاب می‌کشم و این ناراحتیمو بیشتر می‌کنه و حتی بغض می‌کنم از این موضوع... نکنه دیگه هیچ‌وقت خوشحال نشم؟ نکنه دیگه با هیچی ذوق نکنم؟ نکنه همیشه ناراحت بمونم و به جای تموم شدن این روزا، من تموم شم؟

۲۰ 🚶🏻‍♀🍺

۱۹ ♥️📽