هفت وادی عشق

تو پاکستان برای تامین کسری بودجه الاغ صادر میکنند اونوقت ما نخبه‌هامون رو صادر میکنیم که الاغامون با خیال راحت پست مدیریتی بگیرن

❗️دین_و_فرقه❗️ 💢 دین هنگامی شر می شود که تبدیل به "فرقه" (cult) و دیانت تبدیل به فرقه_گرایی شود. در علم جامعه_شناسی مقصود از فرقه، گروهی است که حامل قوانین و مجازات‌های خاص اجتماعی است و نوعی تعصب ذاتی و کورکورانه در آن وجود دارد. در فرقه گرایی، جمع و گروه، مرکز همه چیز است و هر چیزی با توجه به آن سنجیده و درجه‌بندی می‌شود. هر فرقه خود را برتر و برحق می‌داند، مقدسات خاص خود را دارد و به دیگران به دیده تحقیر می‌نگرد. 💢 نفس تعلق به گروه های اجتماعی طبیعی و ضروری است. ما به محض تولد وارد گروه‌های خانوادگی، قومی، مذهبی، فرهنگی و ... می‌شویم. هر گروهی هم که به آن تعلق داریم تعریف اجتماعی خاص و قوانین ناگفته‌ای دارد که راهنمای رفتار ماست. هر گروه حاوی مجموعه‌ای از باورها، رفتارها و نهی‌هاست که به اعضای خود تحمیل می‌کند. اشکال از زمانی آعاز می شود که گروه تبدیل به فرقه شود. در فرقه بیشتر افراد به صورت خودکار و بدون تفکر و کورکورانه از محدودیت‌های گروه پیروی می‌کنند. 💢 بزرگ‌ترین نقطه ضعف فرقه گرایی این است که پیروان همواره می‌توانند اِشکال موجود در باورهای دیگر گروه‌ها را بیابند، ولی به ندرت قادر به یافتن نقایص موجود در نظام باورهای خود هستند. آنها معمولاً تعصبات دیگر گروه‌ها را می توانند تشخیص می‌دهند، ولی قادر به شناسایی تعصب‌های خود نیستند. به طور خلاصه فرقه گرایی با خودفریبی همراه است و لذا بسیار خطرناک‌ است زیرا گروه‌هایی با طرز فکر فرقه گرایانه می‌توانند آسیب‌های بزرگ‌تری به شمار بیشتری از مردم وارد کنند. ‌ 🔴 هشدار: مرتب خود را چک کنیم که آیا جریان سیاسی و مذهبی که به آن وابسته ایم، تبدیل به "فرقه" شده است؟ و ملاک این ارزیابی این است که ببینیم رفتاری را که ما با مخالفان خود می کنیم، اگر زمانی ورق برگشت و آنها دارای قدرت و امکانات امروز ما شدند، آیا خرسند می شویم که همان رفتار را با ما بکنند؟! 📕 سروش سخن

کنفوسیوس[فیلسوف مشهور چین باستان] با چند تن از شاگردانش در سفر بود. هنگامی که از میان کوه های بلند و دور افتاده ای می گذشتند، از دیدن زنی فرتوت که کنار گوری می گریست، مبهوت شدند. کنفوسیوس یکی از شاگردانش، به نام تسه لو را گسیل داشت تا از غم او بپرسد. پیرزن در پاسخ گفت: «پدر شوهرم در اینجا به وسیله ببری به قتل رسید؛ شوهرم نیز. اکنون پسرم به همان سرنوشت دچار آمده است.» کنفوسیوس از او پرسید که چرا در چنان جای خطرناکی مانده است. زن پاسخ داد: «در اینجا حکومت ستمکار وجود ندارد.» کنفوسیوس به شاگردانش گفت: «فرزندان من این را به یاد سپارید حکومت ستمکار، سَبُع تر[بی رحم تر] از ببر است.»    📗منبع: تاریخ تمدن، ویل دورانت، احمد آرام و ع.پاشایی و امیر حسین آریان پور، جلد یکم، ص ۷۳۸