💗ҚАЛБИМДА💞 СЕНСАН💗
АССАЛОМ АЛАЙКУМ КАНАЛИМИЗ АЬЗОЛАРИ ХУШ КЕЛИБСИЗЛАР БИЗНИ КАНАЛИМИЗГА.БИЗ БИЛАН ДИЙДОРЛАШИБ ТУРГАНЛАРИЗ УЧУН МИННАТДОРМИЗ.СИЗЛАРГА ХИЗМАТ КИЛИБ ТУРГАНИМИЗГА ХУРСАНДМИЗ. АЛЛОХИМ НАСИБ КИЛСА СИЗЛАРНИ ДУОЛАРИЗ КУМАКГИЗДА САФИМИЗ КЕНГ БУЛИБ ЮРСИН . @Mubinnna
Больше2 806
Подписчики
+324 часа
-157 дней
-4530 дней
- Подписчики
- Просмотры постов
- ER - коэффициент вовлеченности
Загрузка данных...
Прирост подписчиков
Загрузка данных...
— У учун... — онасини гапини тугатмасдан кампир тушунди.
— Пулни мен бериб тураман. Ой охирида ўзингни тутиб олгач, қайтарарсан.
Онасининг кўзлари ёшланди:
— Раҳмат, сизга. Сизни учратмасам нима қилардим. Онамдек яхшилик қиляпсиз. Онам ўрнида она дейман... Мендан қайтмаса, Худодан қайтсин!
Эртасига тонг отмасдан туриб Мунисанинг онаси йўлга тушди. Мунисага эса қаттиқ тайинлади:
— Укаларингга қараб ўтир. Уйни йиғиштир. Нарсаларга эҳтиёт бўлинглар.
Уч бола кечгача оч-наҳор онасини кўзлари тўрт бўлиб кутишди. Қоронғи тушиб қолганида онаси кайфияти чоғ, тўлиб-тошиб кириб келди:
— Мана сизларга нима олиб келдим.
Болалар онасининг қўлидаги нарсаларга ёпишди. Бир зумда Муниса овқат пиширди. Овқат еб ўтиришганда онаси Камолга юзланди:
— Ўғлим, сен укангга қараб ўтира оласанми? Бугун жуда қийналдим. Катта бозорга уч марта бориб келдим. Агар Муниса иккимиз бўлсак, кўпроқ нарса олиб келар, кўпроқ пул топардик.
Камолнинг қовоғи уюлди:
— Жавлон йиғлайди-да...
— Жавлоннинг эси кўп, йиғламайди. Болам, йиғламайсан, а? Тушлик пайтида опанг сизларга музқаймоқ олиб келади. Хўпми?
Бирдан икки боланинг ҳам юзига табассум югурди. Шу билан Муниса онасига бозорда кўмаклаша бошлади. Тонгда катта бозордан сабзавот ва мевалар олиб кичик бозорга келишар, сўнг уни онаси сотар, Муниса укалари ёнига қайтарди. Шундай қилиб, икки ҳафтани ўтказишди. Энди уларнинг бошпанаси, пули бор. Ҳеч ким уришмас, бақирмас тинч ва қувноқ яшаётган эди. Ҳатто, уларни кўришга келган бобоси ва холаси ҳам хурсанд бўлди.
— Мана бунга кийим олиб бер, невараларимга, — бобоси сақлаб юрган нафақа пулидан озроқ ташлаб ҳам кетди.
Муниса ичига сиғмасди. Чиройли уйда, жанжал ва калтакларсиз яшаётганига ишона олмасди ҳам. “Ёруғ кунларимиз келди”, дерди худди Райҳон момо билан гаплашаётгандек. Аммо “Бу кунлар ҳам ўтар-кетар” деган гапни эслашни истамасди.
“Бу кунларнинг ўтишини хоҳламайман. Ўша эртакдаги подшога ҳам қийин бўлган экан. Узугининг кўзи доим эслатиб турган. Мен эса эсламайман!” — мийиғида куларди у. Аммо тақдир унинг қўлида эмас экан. У қувончи ичига сиғмай бозордан уйга келаётганида рўпарасида турган кишини кўриб қотиб қолди. Қочмоқчи, бекинмоқчи бўлди. Афсуски, отаси уни аллақачон кўриб бўлганди...
РЕАКСИЯЛАРГА КАРАБ ДАВОМИ ОКШОМ ЖОЙЛАЙМАН!!!!
💗ҚАЛБИМДА💞 СЕНСАН💗
👍 19🙏 2
— У учун... — онасини гапини тугатмасдан кампир тушунди.
— Пулни мен бериб тураман. Ой охирида ўзингни тутиб олгач, қайтарарсан.
Онасининг кўзлари ёшланди:
— Раҳмат, сизга. Сизни учратмасам нима қилардим. Онамдек яхшилик қиляпсиз. Онам ўрнида она дейман... Мендан қайтмаса, Худодан қайтсин!
Эртасига тонг отмасдан туриб Мунисанинг онаси йўлга тушди. Мунисага эса қаттиқ тайинлади:
— Укаларингга қараб ўтир. Уйни йиғиштир. Нарсаларга эҳтиёт бўлинглар.
Уч бола кечгача оч-наҳор онасини кўзлари тўрт бўлиб кутишди. Қоронғи тушиб қолганида онаси кайфияти чоғ, тўлиб-тошиб кириб келди:
— Мана сизларга нима олиб келдим.
Болалар онасининг қўлидаги нарсаларга ёпишди. Бир зумда Муниса овқат пиширди. Овқат еб ўтиришганда онаси Камолга юзланди:
— Ўғлим, сен укангга қараб ўтира оласанми? Бугун жуда қийналдим. Катта бозорга уч марта бориб келдим. Агар Муниса иккимиз бўлсак, кўпроқ нарса олиб келар, кўпроқ пул топардик.
Камолнинг қовоғи уюлди:
— Жавлон йиғлайди-да...
— Жавлоннинг эси кўп, йиғламайди. Болам, йиғламайсан, а? Тушлик пайтида опанг сизларга музқаймоқ олиб келади. Хўпми?
Бирдан икки боланинг ҳам юзига табассум югурди. Шу билан Муниса онасига бозорда кўмаклаша бошлади. Тонгда катта бозордан сабзавот ва мевалар олиб кичик бозорга келишар, сўнг уни онаси сотар, Муниса укалари ёнига қайтарди. Шундай қилиб, икки ҳафтани ўтказишди. Энди уларнинг бошпанаси, пули бор. Ҳеч ким уришмас, бақирмас тинч ва қувноқ яшаётган эди. Ҳатто, уларни кўришга келган бобоси ва холаси ҳам хурсанд бўлди.
— Мана бунга кийим олиб бер, невараларимга, — бобоси сақлаб юрган нафақа пулидан озроқ ташлаб ҳам кетди.
Муниса ичига сиғмасди. Чиройли уйда, жанжал ва калтакларсиз яшаётганига ишона олмасди ҳам. “Ёруғ кунларимиз келди”, дерди худди Райҳон момо билан гаплашаётгандек. Аммо “Бу кунлар ҳам ўтар-кетар” деган гапни эслашни истамасди.
“Бу кунларнинг ўтишини хоҳламайман. Ўша эртакдаги подшога ҳам қийин бўлган экан. Узугининг кўзи доим эслатиб турган. Мен эса эсламайман!” — мийиғида куларди у. Аммо тақдир унинг қўлида эмас экан. У қувончи ичига сиғмай бозордан уйга келаётганида рўпарасида турган кишини кўриб қотиб қолди. Қочмоқчи, бекинмоқчи бўлди. Афсуски, отаси уни аллақачон кўриб бўлганди...
РЕАКСИЯЛАРГА КАРАБ ДАВОМИ ОКШОМ ЖОЙЛАЙМАН!!!!
Қош қорая бошлаганда сигарет, писта каби майда-чуйда сотиб ўтирган бир кампир ёнида ўтириб онаси дардини ёрди. Момонинг гапидан эса онасининг чеҳраси ёришди. Кампир рўпара қилган аёл эса қандайдир жаҳлдор кўринди. Тўнг ва қисқа гапирган бўлса-да, онасини хурсанд қилди:
— Бу укамнинг уйи. Яқинда сотиб олди. Жиҳозлари билан бирга харид қилди. Ўзи хорижда. Ҳар ҳафта йиғиштириш менга малол келяпти. Тоза-озода сақлаб ўтирсангиз бўлди. Пулингиз ҳам керак эмас. Савоб ҳам керак-ку!
Уй жуда чиройли эди. Юмшоқ диван, стол-стуллар, катта рангли телевизор, музлатгич...
Аёл кетгач, онаси уларни қучиб йиғлаб юборди:
— “Ёлғизнинг ёри — Худо” деганлари рост. Мана, қанақа зўр жойга жойлашдик. Яна бепул. Фақат жиҳозларга эҳтиёт бўлинглар. Энди фақат иш излашим керак. Ейиш, яшаш учун пул топсак бўлди. Аста-секин ҳаммаси изга тушади.
Эртасига ҳам, индинига ҳам онаси уйга шалвираб кириб келди. Ҳалиги сигарет сотувчи кампир ва ижара хотин уларга егулик беришди.
— Нариги кўчада кичкинагина бозор бор. Тонгда катта бозорга борсанг, қишлоқдан одамлар картошка-пиёз олиб келишади. Ўшалардан арзонга олиб қол-да, кичик бозорда сот, — маслаҳат берди кампир кечки пайт. — Иш тополмайсан. “Қўлдан берганга қуш тўймас”, дейишади. Бозор энг яхши пул топадиган жой.
Қош қорая бошлаганда сигарет, писта каби майда-чуйда сотиб ўтирган бир кампир ёнида ўтириб онаси дардини ёрди. Момонинг гапидан эса онасининг чеҳраси ёришди. Кампир рўпара қилган аёл эса қандайдир жаҳлдор кўринди. Тўнг ва қисқа гапирган бўлса-да, онасини хурсанд қилди:
— Бу укамнинг уйи. Яқинда сотиб олди. Жиҳозлари билан бирга харид қилди. Ўзи хорижда. Ҳар ҳафта йиғиштириш менга малол келяпти. Тоза-озода сақлаб ўтирсангиз бўлди. Пулингиз ҳам керак эмас. Савоб ҳам керак-ку!
Уй жуда чиройли эди. Юмшоқ диван, стол-стуллар, катта рангли телевизор, музлатгич...
Аёл кетгач, онаси уларни қучиб йиғлаб юборди:
— “Ёлғизнинг ёри — Худо” деганлари рост. Мана, қанақа зўр жойга жойлашдик. Яна бепул. Фақат жиҳозларга эҳтиёт бўлинглар. Энди фақат иш излашим керак. Ейиш, яшаш учун пул топсак бўлди. Аста-секин ҳаммаси изга тушади.
Эртасига ҳам, индинига ҳам онаси уйга шалвираб кириб келди. Ҳалиги сигарет сотувчи кампир ва ижара хотин уларга егулик беришди.
— Нариги кўчада кичкинагина бозор бор. Тонгда катта бозорга борсанг, қишлоқдан одамлар картошка-пиёз олиб келишади. Ўшалардан арзонга олиб қол-да, кичик бозорда сот, — маслаҳат берди кампир кечки пайт. — Иш тополмайсан. “Қўлдан берганга қуш тўймас”, дейишади. Бозор энг яхши пул топадиган жой.
💗ҚАЛБИМДА💞 СЕНСАН💗
Муаллиф: Наргиза Усанбоева
Қисса
24-қисм
— Бир куни Муниса иккимизни ўлдириб қўйса чидайсизларми? Сизлар шунақа қилиб талаяпсиз, бошқалардан нима ҳам кутай?
— Тилинг ёмон сенинг! Ўзинг ёмонсан! — холаси янада кўтарилди.
— Кет, уйингга деяпсизми?
— Ҳали қолмоқчимисан? Учта боланг билан қаерга сиғасан? Нега бунча бу бефаҳм, а, ота? — холаси қошларини чимириб бобосига қаради.
— “Эр-хотиннинг уриши — дока рўмолнинг қуриши” деб қўйибди болам. Бир-икки кун меҳмон бўл. Куёв келса кетаверасан, — бобоси оғир хўрсиниб қўйди.
— Кетмайман! Куёвингиз ҳам келмайди. Биламан, феълини. Келмайди, кейин ўзим борсам, “ҳеч кимга керагинг йўқ, ўз уйингга ҳам сиғмайсан”, деб яна эзади.
— Нега ўйлаб кўрмайсан? Отамникига бир кун сиғасан, икки кун сиғасан... Кейин...
— Бу ерда турмайман! Нима яшай олмайди, деяпсизми? Ишлайман, пул топаман, боқаман болаларимни ўзим...
Онаси айтганини қилди. Бугун яқинлари қаршилигига қарамай, болаларини етаклаб шаҳарга йўл олди. Кун бўйи баланд-баланд бинолар орасида юришди. Онаси дуч келган одамни саволга тутарди:
— Ижарага қўядиган одам йўқми
💗ҚАЛБИМДА💞 СЕНСАН💗
👍 2
Муаллиф: Наргиза Усанбоева
Қисса
24-қисм
— Бир куни Муниса иккимизни ўлдириб қўйса чидайсизларми? Сизлар шунақа қилиб талаяпсиз, бошқалардан нима ҳам кутай?
— Тилинг ёмон сенинг! Ўзинг ёмонсан! — холаси янада кўтарилди.
— Кет, уйингга деяпсизми?
— Ҳали қолмоқчимисан? Учта боланг билан қаерга сиғасан? Нега бунча бу бефаҳм, а, ота? — холаси қошларини чимириб бобосига қаради.
— “Эр-хотиннинг уриши — дока рўмолнинг қуриши” деб қўйибди болам. Бир-икки кун меҳмон бўл. Куёв келса кетаверасан, — бобоси оғир хўрсиниб қўйди.
— Кетмайман! Куёвингиз ҳам келмайди. Биламан, феълини. Келмайди, кейин ўзим борсам, “ҳеч кимга керагинг йўқ, ўз уйингга ҳам сиғмайсан”, деб яна эзади.
— Нега ўйлаб кўрмайсан? Отамникига бир кун сиғасан, икки кун сиғасан... Кейин...
— Бу ерда турмайман! Нима яшай олмайди, деяпсизми? Ишлайман, пул топаман, боқаман болаларимни ўзим...
Онаси айтганини қилди. Бугун яқинлари қаршилигига қарамай, болаларини етаклаб шаҳарга йўл олди. Кун бўйи баланд-баланд бинолар орасида юришди. Онаси дуч келган одамни саволга тутарди:
— Ижарага қўядиган одам йўқми
— Ўзинг ёмонсан! Аслида Мунисанинг отаси билан ажрашмаслигинг керак эди. Қайси эркак ичмайди? “Ичади-ичади, топгани ароққа кетади, кун кўрмайман”, деб келиб олдинг. Ойим ҳам кўнглингга қаради. Мана нима бўлди? Энди бу эринг ҳам ёмон!
— Сизни поччам мана шунақа қилиб урадими, айтинг! — онаси холасига юз-кўзларини ишора қиларкан, йиғлаб юборди.
— Аввалги эрингни ҳам “поччам шунақа ичадими, айтинг!” — дегандинг юзини бурди холаси.
Давоми бор...
💗ҚАЛБИМДА💞 СЕНСАН💗
— Ўзинг ёмонсан! Аслида Мунисанинг отаси билан ажрашмаслигинг керак эди. Қайси эркак ичмайди? “Ичади-ичади, топгани ароққа кетади, кун кўрмайман”, деб келиб олдинг. Ойим ҳам кўнглингга қаради. Мана нима бўлди? Энди бу эринг ҳам ёмон!
— Сизни поччам мана шунақа қилиб урадими, айтинг! — онаси холасига юз-кўзларини ишора қиларкан, йиғлаб юборди.
— Аввалги эрингни ҳам “поччам шунақа ичадими, айтинг!” — дегандинг юзини бурди холаси.
Давоми бор...
Муаллиф: Наргиза Усанбоева
Қисса
23-қисм
Унинг хаёлини уйлари томондан келаётган шовқин тумандек тарқатди. Эшикдан отилиб чиқаркан, уй эгаларининг ортидан бош чайқаб қолганини кўрди.
— Шу пайтгача тишимни тишимга босдим. Менинг қизим одам эмасми? Уни кўчага қувганингиз-қувган! Жим юрганимнинг сабаби қизларингиз бағрингизда эмаслигидан тилим қисиқ эди. Бир сўз дея олмасдим. Мана ўз болаларингиз уйда-ку, нега Муниса кўчада ўтириши керак! — бора-бора қулоғига кирган онасининг гаплари кўнглини бўшатди.
“Йиғламайман! Нега йиғлашим керак? Дадамга куч бериши, ўгай опа-сингилларимнинг ачиниш билан қарашлари учунми? Йўқ! Асло йиғламайман!”
— Кет! Сен ҳам кет! Қизларим бир кунгина уйга келганига тилинг чиқиб қолдими? Шу пайтгача сенинг қизинг менинг уйиимда яшаб келаётганди.
— Бунақа яшагандан кўра, яшамагани яхши. Егани калтак, тунагани кўча! Энди тинч яшасак бўлади-ку!
— Қанақа тинч яшайсан? Бугун қилган ишини қара. Битти қўйнинг бошига етди, дардисар! Чиқ, сенам йўқол!
— Кетаман, майли, кетаман! — онаси зорланди. — Сизга тегиб нима кўрдим?
— Кет, сенга шу керак! — отаси ҳовлининг ўзида яна онасини калтаклади.
Муниса мум тишлагандек жим турди. Ўпкаси тўлиб келса-да, бўғзига алам тиқилса-да, бошини эгганича сасини чиқармади.
Онаси судралиб уйга кираркан бақирди:
— Камол, Жавлон чиқинглар кетдик.
💗ҚАЛБИМДА💞 СЕНСАН💗
Фото недоступноПоказать в Telegram
Ёқимли мутолаа!
Эътиборингиз ва қимматли вақтингизни ажратаётганингиз учун ташаккур!
23-кисм
"ЁРУҒ КУННИ СОҒИНИБ"
КУТЁТГАНЛАР БОРМИ???? Бу белги 👍 билан билдирги беринглар