کاغذمچاله

Yeah. But someone's gone...

من چقدر نادان بودم که نمی‌دونستم م می‌شه فوروارد کانال رو غیر فعال کرد. اون وقت چند ماه پیش که پرایوت کردم، التماس می‌کردم فوروارد نکنید، باز می‌دیدم فوروارد شده.

اما تو روز جلسه‌مون رو عقب انداختی.💔

نامه‌م به تراپیستم اینه که "الآن بیا بشنو چی می‌گم. شاید تا روز جلسه‌مون دیگه اشکی نمونده نباشه".

دلم واسه ننه‌م تنگ شده.

خوابم میاد و حس می‌کنم دارم تو اغما این‌ها رو می‌نویسم.

دلم واسه وقت‌هایی که بدون ترس از قضاوت می‌نوشتم تنگ شده.

ای‌کاش شب‌ها با خودم مهربون‌تر باشم. بقیه‌ی وقت‌ها که نیستم، حد اقل شب‌ها به خودم فرصت نفس کشیدن و خوابیدن بدون عذاب بدم. بعضی وقتا یخرده مهربون می‌شم دست می‌کشم روی سرم که "نه این‌طوری نیست. فکرت اشتباهه". بعد می‌بینم ته دلم یچیزی هست که بی‌خیال می‌گه نه تو مستحق همین سرزنش و حس بدی. مدام، مدام.

«خودتو در بیار، بغلت کن و بخواب.»

بوجک این شکلیه که از دور جدی‌ش نمی‌گیری، همراهش که می‌شی، می‌بینی خیلی آروم داره از روح و روانت سواری می‌گیره.