بهابادی آباد

⭕️ تصادف منجر به فوت در شهر بهاباد 🔻 برخورد موتورسیکلت با یک خودرو منجر به فوت راکب ۵۲ ساله موتورسیکلت گردید. 🔻این حادثه، ساعتی قبل روبروی بهزیستی قدیم (میدان جانباز) به وقوع پیوست. 🆔 به رسانه «بهابادی آباد» در ایتا بپیوندید: https://eitaa.com/bahabadiabad

✍ متنی از آقای اصغر غلامی درباره رسالت قلم قلمهایی را که همچون شمع میسوزند تا به جمعی روشنی ببخشند را نگذارید خاموش شوند. و بشکنید قلمهایی را که قلم میشکنند و تخریب میکنند و آبرو میریزند و توهین میکنند..... چون در اینصورت دیگر قلم نیستند همان کلنگی هستند که در دستان یک....... قداست قلم به نگارش ان است باید دیدابرو میخرد یا ابرو میبرد باید دید حافظ صلح وارامش است یا جنگ اروز باید دیددعوت به ارامش میکندو اشتی میدهد یا اتش بیار معرکه هست. اگر خداوند به قلم وانچه مینویسد قسم یادکرده وفرموده نون والقلم و ما یسطرون آیا تا به حال به «چیزهای مقدس» فکر کرده اید؟ فکر کرده اید که چه چیزهایی در این دنیا مقدس اند؟ آیا فکر کرده اید که این چیزها «چرا» مقدس اند؟ خداوند به زمان، به خورشید، به ماه و به مخلوقاتش قسم خورده است. و خداوند به قلم سوگند یاد کرده است. به قلم و به آنچه می نویسد، سوگند یاد کرده است. و آیا تاکنون فکر کرده اید که «قلم» مقدس است و ساحت قلم را نباید به آلودگی ها مخلوط کرد. و می دانید که پاسداری از حریم قلم به عهدة کسی است که قلم بر دست می گیرد و می نگارد و خداوند به آنچه نوشته می شود سوگند یاد کرده است و نه به آنچه گفته می شود. و قلم را رسالتی است و اهل قلم را. و خداوند از عالمان بیعت گرفته است که به سیری ظالم و گرسنگی مظلوم صبر نکنند و آن که سکوت می کند و قلمی بر دست دارد و با قلمش فریاد نمی کند، چه توجیهی دارد؟ و چگونه است که از ابزار مقدسی برای اهداف نامقدس استفاده می شود؟ و نه فقط قلم بلکه تمام آنچه که در این دنیا تقدس دارند، گاهی ملعبه می شوند و ابزاری برای توجیه ناحق خودمان و آنچه گفته ایم و آنچه به جا آورده ایم. و آیا این همه کاغذها که سیاه می شوند و کلمات که خرج می شوند و چه کلمات زیبا و مقدسی که برای پوشش دادن به زشتی ها به کار نمی روند؛ ارزش خواندن دارد؟ آیا می دانیم چه بخوانیم، چه نخوانیم؟ به کدام سخن گوش دهیم و به کدام سخن گوش ندهیم؟ ایا آن کس که قلم به دست می گیرد و می نگارد، نباید شایستگی اش را داشته باشد؟ آیا نباید او پیش و بیش از همه بداند، بخواند، بپرسد و جستجو کند؟ و آیا این گونه است؟ چه خوب است که در تقویم های ما روزی است با نام «روز قلم» و هر روز روز قلم است. روز تراویدن فکر و اندیشه و ایده ی نو وتازه و شریک کردن دیگران در افکار و ایده هایمان. و هر روز و هر زمان خداوند به قلم سوگند یاد می کند و به آنچه می نگارد و ساحت قلم پاک است و نباید به آلودگی کشاندش، همان طور که قلب را، روح را، خانة خدا را، کلام خدا را و طبیعتش را و تمام آنچه که از او نشانی دارد. همان طور که عظمت خورشید را ، ستاره شناسان می شناسند و خداوند به ماه، به ستاره، به آسمان و به زمین سوگند خورده است و ما تا کنون فکر نکرده ایم که هر مخلوق خداوند که ملک مطلق خداست؛ مقدس است و قلم نیز که خداوند آن را به پیامبرانش و جانشین پیامبرانش به ودیعه گذاشت و شکستن حریم آنچه که متعلق به اوست تاوانی دارد بس سنگین وادای رسالت، سنگین تر و سخت تر.امید واریم انان که دستی به قلم دارند. حق ان را به جای اورند وهرچه به زبانشان امد نگارش نکنند.

اجتماع مردم بهاباد در حمایت از فلسطین شنبه در میدان شهدا

برای قلم که روشن بماند... ✍ وحید دهقان بهابادی راستش را بخواهید هنوز هم باورمان نشده است. دلمان میخواست که دروغ باشد و حدس و گمان باطلی که با شنیدن واقعی نبودنش آرام بگیریم. اما نه! این ماجرا ساخته ذهن نویسنده نیست و تمام شخصیت ها واقعی هستند. یک طرف ماجرا چند آدم اهل قلم و رسانه این شهرند.مهدی،علی و باز مهدی! هر سه نفرشان را می شناسیم، با هر سه نفر سالهاست دوست بوده ایم و با هر سه نفر هم به خاطر بحث ها و اختلاف نظرهای فراوانمان، بحث کرده ایم! بحث هایی که گاهی آنقدر جدی شده که انتهایش دعوا و کتک کم داشته هرچند خوشبختانه به آنجا نرسیده...(حداقل تا امروز!) اما جدا از بحث ها و اختلاف ها، هر سه نفرشان سعی کرده اند که آسمان تاریک رسانه این شهر را روشن نگه دارند، بارها و بارها از خانواده و کارشان زده اند تا در جایی حاضر شوند و مطلبی تهیه کنند. با اینکه خیلی جاها با آنچه نوشته اند یا گفته اند موافق نبوده ایم اما وجودشان نعمتی است برای شهری که آدم اهل رسانه کم دارد. برای شهری که خیلی ها دوست دارند آهسته بروند و بیایند... و این سه نفر شده اند یک سمت ماجرا و طرف دیگر هم فرماندار شهر که به این نتیجه رسیده اند که چاره ای جز طرح شکایت و دادگاه از این دوستان با عنوان تشویش اذهان عمومی و دعوت به تجمع غیرقانونی و انتشار اخبار کذب نیست. از هر نظر که فکر میکنیم این بزرگترین اشتباه ممکن بوده است. در اولین قدم حرفهای مافوق فرماندار که می شود استاندار را میخوانیم. و حرفهای مافوق استاندار که رییس جمهور و حرفهای رئیس قوه قضا. عکسهایشان را گذاشته ایم تا شما هم بخوانید. و از نگاه دوم در روزهایی که بخشی از مردم تمام زورشان را میزنند تا طبیعت شهر زیر باطله ها دفن نشود موقع طرح شکایتی با عنوان دعوت به تجمع غیرقانونی است؟ و از نگاه سوم، وقتی افرادی که محکم بودن اعتقاداتشان در مورد حاکمیت کشور بر کسی پوشیده نیست چنین مورد اتهام واقع شوند آیا دیگران از این پس جرات نگارش متنی و راه انداختن رسانه ای را خواهند داشت؟ و از چهارمین نگاه، در شرایطی که تنها چند ماه به انتخابات مانده است چگونه امروز از آدم‌های رسانه ای شکایت کنیم و فردا انتظار داشته باشیم که آنها و فعالان دیگر تنور انتخابات را گرم کنند؟! این شکایت اگر به حکم برسد باید سوگواره قلم را برپا کرد، که باید با اشک نشست و واژه ها را به زباله دان سپرد، که باید گذاشت متملقین بر صدر نشینند و منتقدین بر ذیل! و هنوز فرصت باقیست برای پس گرفتن این پرونده، و برای باز گذاشتن راه گفت و گو وبرای باز گذاشتن راه امید! که ما امیدواریم قلم، روشن بماند.

برای قلم که روشن بماند... ✍ وحید دهقان بهابادی متن مقاله در پست بعد 👇

برای قلم که روشن بماند... راستش را بخواهید هنوز هم باورمان نشده است. دلمان میخواست که دروغ باشد و حدس و گمان باطلی که با شنیدن واقعی نبودنش آرام بگیریم. اما نه! این ماجرا ساخته ذهن نویسنده نیست و تمام شخصیت ها واقعی هستند. یک طرف ماجرا چند آدم اهل قلم و رسانه این شهرند.مهدی،علی و باز مهدی! هر سه نفرشان را می شناسیم، با هر سه نفر سالهاست دوست بوده ایم و با هر سه نفر هم به خاطر بحث ها و اختلاف نظرهای فراوانمان، بحث کرده ایم! بحث هایی که گاهی آنقدر جدی شده که انتهایش دعوا و کتک کم داشته هرچند خوشبختانه به آنجا نرسیده...(حداقل تا امروز!) اما جدا از بحث ها و اختلاف ها، هر سه نفرشان سعی کرده اند که آسمان تاریک رسانه این شهر را روشن نگه دارند، بارها و بارها از خانواده و کارشان زده اند تا در جایی حاضر شوند و مطلبی تهیه کنند. با اینکه خیلی جاها با آنچه نوشته اند یا گفته اند موافق نبوده ایم اما وجودشان نعمتی است برای شهری که آدم اهل رسانه کم دارد. برای شهری که خیلی ها دوست دارند آهسته بروند و بیایند... و این سه نفر شده اند یک سمت ماجرا و طرف دیگر هم فرماندار شهر که به این نتیجه رسیده اند که چاره ای جز طرح شکایت و دادگاه از این دوستان با عنوان تشویش اذهان عمومی و دعوت به تجمع غیرقانونی و انتشار اخبار کذب نیست. از هر نظر که فکر میکنیم این بزرگترین اشتباه ممکن بوده است. در اولین قدم حرفهای مافوق فرماندار که می شود استاندار را میخوانیم. و حرفهای مافوق استاندار که رییس جمهور و حرفهای رئیس قوه قضا. عکسهایشان را گذاشته ایم تا شما هم بخوانید. و از نگاه دوم در روزهایی که بخشی از مردم تمام زورشان را میزنند تا طبیعت شهر زیر باطله ها دفن نشود موقع طرح شکایتی با عنوان دعوت به تجمع غیرقانونی است؟ و از نگاه سوم، وقتی افرادی که محکم بودن اعتقاداتشان در مورد حاکمیت کشور بر کسی پوشیده نیست چنین مورد اتهام واقع شوند آیا دیگران از این پس جرات نگارش متنی و راه انداختن رسانه ای را خواهند داشت؟ و از چهارمین نگاه، در شرایطی که تنها چند ماه به انتخابات مانده است چگونه امروز از آدم‌های رسانه ای شکایت کنیم و فردا انتظار داشته باشیم که آنها و فعالان دیگر تنور انتخابات را گرم کنند؟! این شکایت اگر به حکم برسد باید سوگواره قلم را برپا کرد، که باید با اشک نشست و واژه ها را به زباله دان سپرد، که باید گذاشت متملقین بر صدر نشینند و منتقدین بر ذیل! و هنوز فرصت باقیست برای پس گرفتن این پرونده، و برای باز گذاشتن راه گفت و گو وبرای باز گذاشتن راه امید! که ما امیدواریم قلم، روشن بماند. ✍ وحید دهقان بهابادی

برای قلم که روشن بماند... ✍ وحید دهقان بهابادی متن مقاله در پست بعد 👇

🔸 خسته نباشید جانانه به سرگرد پاسدار رضا قاسمی بابت زحمات دلسوزانه، متعهدانه و مخلصانه طی ۱۵ ماه فرماندهی سپاه شهرستان بهاباد 🎥 کاری از گروه فرهنگی جهادی شهید آوینی

🩸به مناسبت ۱۹ آبان سالروز شهادت دکتر حسین فاطمی شهید راه شرف و وطن قسمتی از صحبتهای دکتر فاطمی قبل از اعدام: 🔻 مرگ من در راه شرف و وطن بود 🔻 افتخار کنید که برادرتان واسطه و دلالِ فروش وطنش نشد 🆔 به رسانه «بهابادی آباد» در ایتا بپیوندید: https://eitaa.com/bahabadiabad