مطالعات فمینیستی تفسیری پرگمتیستی بارویکرد فرودبه زمین

🟣نشست مشترک گروه‌های تخصصی:       جامعه‌شناسی تفسیری        جامعه‌شناسی خانواده        جامعه‌شناسی سیاسی             دیالکتیکهای بدن مندی با ارائه: #دکتر_ندا_گلبهاری جامعه‌شناس، پژوهشگر علوم اجتماعی با حضور: #سامان_ارسطو کارگردان تئاتر، پژوهشگر مطالعات جنسیت مدیر نشست: #دکتر_بی‌تا_مدنی 🗓 یکشنبه 10 تیر 1403، از ساعت 15 تا 17 ، سالن حافظ خانه انديشمندان علوم انسانی 📌 نشست به صورت حضوری برگزار می گردد ورود برای عموم علاقه‌مندان آزاد و رایگان است 💢انجمن جامعه‌شناسی ایران💢 💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢 🆔 @iranianhht 🆔@isa.org

شور و رونق انتخابات زنان بودند ✍ سیمین کاظمی @drsiminkazemi 🔸این روزها باید به قدرت زنان و تاثیرگذاری شان در سپهر سیاسی ایمان آورد. در این انتخابات دغدغه اصلی برگزارکنندگان و دست اندرکاران افزایش مشارکت و جلب نظر جامعه به این رخداد سیاسی است که قاعدتاً باید سرنوشت ساز باشد. اما با وجود نزدیک شدن به روز موعود، نه شوری مشاهده می شود و نه رونقی. نه مناظره جواب می دهد نه صحبت های پرحرارت و پرخاش کاندیداها و کارشناسان شان. 🔸در تحلیل بی میلی به مشارکت حرفهایی گفته می شود که اکثراً برآمده از تفکرات قالبی مغزهای منجمد و کورجنسیتی است که قادر به دیدن عاملیت و نقش آفرینی نیمی از جامعه نیست. اما هیچ تحلیلی و تبیینی بدون دیدن زنان نه کامل است نه واقعی. 🔸در انتخابات ۱۴۰۳ با آنکه بعضی کاندیداها کوشیدند برای جلب رآی زنان از انچه در این چند دهه و مشخصا دو سال گذشته بر سر زنان آمده تبری بجویند، و بعضا قول هایی برای اصلاح رویه بدهند اما کمپین های انتخاباتی شان نشان می دهد تقریبا هیچ توفیقی در جلب نظر و رای زنان نداشته اند. تصاویر و ویدیوهای تجمعات و میتینگهای انتخاباتی کاندیداها تماماً مردانه است و می توان گفت زنان غایبان بزرگ انتخابات فعلی هستند. 🔸در حالیکه در دهه های اخیر تمام تلاش رسمی این بود که مشارکت سیاسی زنان در مسیر خاصی محدود و هدایت شود، اما زنان مشارکت سیاسی را از راههایی که خودشان خلق کرده اند دنبال می کنند. این راهها ثابت و همیشگی نیستند و به اقتضای زمانه و تجربیات و بازخوردها تغییر می کنند. نقش تاثیر گذار و تعیین کننده زنان از دهه هفتاد آشکار شد که به امید تغییر و بهبود وارد عرصه انتخابات شدند و توانستند نتیجه را به نفع کاندیدایی که وعده تغییر و اصلاح می داد، رقم زنند. این امید به تغییر تا سی سال بعد هم از بین نرفت چنانکه زنان با حضور در هر انتخابات به آن شور و رونقی دادند که امروز حسرت بزرگ دست اندرکاران انتخابات است. 🔸اما این توان و پتانسیل تعیین کنندگی زنان عمدتا نادیده گرفته شد و در معادلات سیاسی مردانه اصلا به حساب نیامد. تا آنجا که سرانجام برای زنان مسجل شد که قرار نیست، انتخابات سرنوشت آن ها را تغییر بدهد و حرکتی به سمت برابری جنسیتی را رقم بزند. حالا که زنان دلسرد و ناامید از انتخابات، صحنه را ترک کرده اند، جای خالی شان برای آنها که کورجنسیت نیست، کاملا مشهود و محسوس است. 🔸این انتخابات بی رونق مردانه که حالا نه تنها کاندیداهایش، بلکه مشارکت کنندگانش هم عمدتا مردان هستند، نتیجه بی اعتنایی به مطالبات زنان و نادیده گرفتن ضرورت تغییر به سمت برابری جنسیتی در دهه های گذشته است. رونق و شور انتخاباتی نه با مناظره برمی گردد نه با تعارف و وعده های پوچ، به دنبال آن نگردید، چون زنان را از دست داده اید. چهارم تیر ۱۴۰۳

🎥 توران شهریاری (بهرامی) اولین شاعر زن زرتشتی و از اولین زنان وکیل در ایران عصر ۳۰ خرداد ۱۴۰۳ در سن ۹۰ سالگی در تهران درگذشت. شهریاری که زاده ۱۳ آبان ۱۳۱۳ در کرمان بود، در دوران پیش از انقلاب در حوزه‌های مربوط به حقوق زنان فعالیت گسترده‌ای داشت و از اعضای بنیان‌گذار اتحادیه بین‌المللی زنان حقوق‌دان ایرانی بود که در دهه‌های ۳۰ و ۴۰ خورشیدی در زمینه برابری حقوق زن و مرد در قوانین ایران فعالیت می‌کرد. این اتحادیه وابسته به بخش حقوقی سازمان ملل بود و ریاست‌ دائم آن را مهرانگیز منوچهریان برعهده داشت که او را به عنوان اولین سناتور زن ایران می‌شناسند. #فمینیسم_تفسیری_پرگمتیستی @Farsi_Iranwire @sociology_of_sport

2

🔰می‌اندیشید، پس نیستید ✍دکتر مریم نصر 🔹بعد از اعتراضات گروه‌هایی از مردم در سال 1401 که حول شعار «زن، زندگی، آزادی» شکل گرفت و بحث و نقدهای گسترده‌ای که پیرامون آن انجام شد؛ انتظار بی‌جایی نبود اگر بخواهیم که هم آقایان در صدا و سیمای ملی و هم آقایان کاندیداهای محترم نیم‌نگاهی به این مطالبه بخشی از مردم می‌داشتند. دست کم تغییراتی صوری در برگزاری آیین‌ها و تشریفات تبلیغاتی خود می‌دادند و اگر کاندیدهای زن را تایید نمی‌کنند، دست‌کم از حضور کارشناسان و متخصصانِ زن در میان پرسشگران از کاندیداها و یا همراهان آن‌ها استفاده ‌کنند. (زنانی غیر از نمایندگان دیدگاههای رسمی در چهل سال گذشته. حرفهایی فراتر از گلایه بابت خراب شدن عروسی و آزار دیدن در دوره بارداری و سیسمونی و... که الهی همان‌ها هم نباشد. برای هیچ زنی نباشد.) 🔹چه چیزی در زنان اینقدر ترسناک است که تمام تلاشمان را برای ارائه یک قاب خاص از زن و زنانگی می‌کنیم و همه انواعِ دیگرِ زن بودن را حذف می‌کنیم؟ همان چیز ترسناکی که از زمان‌های قدیم تا امروز به طیف گسترده‌ای از اشکال حذف زنان، از حذف چهره و حضور تا حذف فیزیکی، دامن زده است: بدن زنان. برای همین است که از پی اعتراضات زنان اولین چیزی که از مردان و زنانِ مردانه می‌شنویم این است که «این‌ها میخواهند لخت شوند». ناقوس خطر! 🔹 برخی معتقدند ریشه این ترس از بدن زنانه در قابلیت شگفت‌انگیز/رشک‌انگیز/رعب‌انگیز آن برای باروری و خلق زندگی است. امکانی که از زمان سقراط تا امروز موضوع رشک مردان بوده است. استفاده از استعاره باروری و وضع حمل نزد مردان از موضوعاتی است توجه پژوهشگران زنانه‌نگر را جلب کرده است.  سقراط که خودش را «قابله نفس» می‌دانست، تلاش می‌کرد این قابلیت طبیعی* زنان را مردانه و از آنِ خود، یعنی فیلسوف، بکند: «هنر مامایی من به طور کلی مانند هنر آنها [قابله‌ها] است؛ تنها تفاوت این است که بیماران من مردان هستند، نه زنان، و دغدغه من مربوط به بدن نیست، بلکه مربوط به نفسی است که دچار درد وضع حمل است». 🔹نسبت زنان با زندگی، دربرابر نسبت مردان با مرگ/جنگ بهتر فهمیده می‌شود. خواستن زندگی امری زنانه است و مرگ کار و کسب مردانِ غالب است. زندگی‌خواهی اگر قوت بگیرد، یعنی زنانگی قوت گرفته است و این اخلال و اختلالی جدی در بزرگداشت مرگ، کنترل و سلطه است. حضور غیرضروری زن نظم‌های سرکوبگر را به چالش می‌کشد. عادت کرده‌ایم زنانِ خارج از قاب، زنان متخصص، زنان مستقل، زنان آرمان‌خواه، زنان منتقد، زنان با داعیه ریاست را نبینیم. اگر آنقدر که ما می‌گفتیم ناتوان نبودند چه؟ اگر معترض بودند، ولی نمی‌خواستند لخت شوند چه؟ دنیای زندگی خواهی بازگشتی به امر طبیعی و معمولی و متداول برای آدمیزاد است، دربرابر تحمیل خشونتبار بی‌شمار قیدوبندهای قلدرمآب و غیرعادی برای دنیای امروز و اقتضائات آن که هرچقدر هم فیلم و عکس‌هایش منتشر شود بازهم وجودش را انکار می‌کنیم- چون متعلق به آن گروهی از آدم هاست که وجود و هستی سان را انکار کرده‌ایم. آنها در قاب‌هایی که ما تعریف می‌کنیم نمی‌گنجد؛ پس وجود ندارند! 🔹اینجاست که حتی وقتی یکی از کاندیداهای محترم درباره «زندگی معمولی» حرف می‌زند آن را کاملا بر بستر اقتصادی تفسیر می‌کند- کاری که اکثر قریب به اتفاق تحلیل‌گران مرد با اعتراضات 401 کردند. آنها آگاهانه متعرض بحث از زن و آزادی نمی‌شود که ناشناخته است. در تاریکی حبس بوده. در محاسبات ما زنده به گور شده. انبار باروت است! آنها در قلعه کهنه و سنگی خودشان، در انتخاباتی مردانه با کارشناسان و تحلیلگران مرد حول موضوعات اقتصادی و سیاسی با ادبیات و در چارچوبی مردانه باقی می‌مانند- گرچه ممکن است رای زنانِ خارج از قاب را هم بخواهند-که از بخت خوب/بد «حق رای» دارند.   *وقتی از «قابلیت طبیعی» زنان برای باروری سخن می‌گوییم نباید منکر «اراده» آنها برای تصمیم به فرزندآوری/نیاوری و یا فضیلت اخلاقی تصمیم برای به خطرانداختن زندگی و سلامتشان برای زندگی‌بخشی شویم. #فمینیسم_تفسیری_پرگمتیستی

📷 گزارش تصویری نشست علمی نقش زنان در مشارکت سیاسی با رویکرد تفسیری پرگمتیستی 🔸سخنران: دکتر کتایون مصری پژوهشگر مطالعات زنان، استاد دانشگاه 🔸مدیر نشست: دکتر بی‌تا مدنی پژوهشگر مطالعات زنان، استاد دانشگاه 🗓 سه شنبه 29 خرداد 1403 🏡سالن حافظ عکاس: نسیم رنج دوست ♦️انجمن جامعه شناسی ایران♦️ ♦️خانه اندیشمندان علوم انسانی♦️ 🆔https://t.me/sociology_of_sport 🆔https://t.me/iran_sociology 🆔https://t.me/iranianhht

📷 گزارش تصویری نشست علمی نقش زنان در مشارکت سیاسی با رویکرد تفسیری پرگمتیستی 🔸سخنران: دکتر کتایون مصری پژوهشگر مطالعات زنان، استاد دانشگاه 🔸مدیر نشست: دکتر بی‌تا مدنی پژوهشگر مطالعات زنان، استاد دانشگاه 🗓 شاعت 17 تا 19سه شنبه 29 خرداد 1403 🏡سالن حافظ عکاس: نسیم رنج دوست ♦️انجمن جامعه شناسی ایران♦️ ♦️خانه اندیشمندان علوم انسانی♦️ 🆔@iranianhht 🆔@sociology_of_sport

جمعه ۲۵خردادماه گروه جامعه شناسان کوه پیما وطبیعت گرد در معیت وبه دعوت دکتر سعید معید فر رییس انجمن جامعه شناسی ایران سفری کوتاه برای دیدار از طبیعت زیبای طالقان داشت