سکوت رنگ پریده

دارم عجب ز نقش خیالش که چون نرفت از دیده‌ام که دم به دمش کار شست و شوست #حافظ @masbavar 🍁

‌‌ سنگی است زیر آب در گود شب گرفتهٔ دریای نیلگون تنها نشسته در تک آن گور سهمناک خاموش مانده در دل آن سردی و سکون او با سکوت خویش از یاد رفته‌ای ست در آن دخمهٔ سیاه هرگز بر او نتافته خورشیدِ نیم روز هرگز بر او نتافته مهتاب شامگاه بسیار شب که ناله برآورد و کس نبود کان ناله بشنود بسیار شب که اشک برافشاند و یاوه گشت در گود آن کبود ... #هوشنگ_ابتهاج @masbavar 🍁

آن که ابروی هلال عید را طاق آفرید طاق ابروی تو را بسیار بهتر بسته است #صائب_تبریزی @masbavar 🌸

عید نمیدهد فرح! بی‌نظر هلال تو... #مولانا @masbavar 🌸

بی‌قرار توام و در دل تنگم گله‌هاست آه بی تاب شدن عادت کم حوصله‌هاست مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب در دلم هستی و بین من و تو فاصله‌هاست... آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد بال وقتی قفس پر زدن چلچله‌هاست بی‌تو هر لحظه مرا بیم فرو ریختن است مثل شهری که به روی گسل زلزله‌هاست باز می‌پرسمت از مسئله دوری وعشق و سکوت تو جواب همه مسئله‌هاست... #فاضل_نظری @masbavar 🍁

ای که نزدیک تر از جانی و پنهان ز نگه هجر تو خوشترم آید ز وصال دگران #اقبال_لاهوری @masbavar 🍁

عمری به سر دویدم در جست وجوی یار جز دسترس به وصل ویم آرزو نبود دادم در این هوس دل دیوانه را به باد این جست و جو نبود هر سو شتافتم پی آن یار ناشناس گاهی ز شوق خنده زدم گه گریستم بی آنکه خود بدانم ازین گونه بی قرار مشتاق کیستم رویی شکست چون گل رویا و دیده گفت این است آن پری که ز من می نهفت رو خوش یافتم که خوش تر ازین چهره ای نتافت در خواب آرزو هر سو مرا کشید پی خویش دربدر این خوش‌پسند دیده زیباپرست من شد رهنمای این دل مشتاق بی قرار بگرفت دست من و آن آرزوی گم شده بی نام و بی نشان در دورگاه دیده من جلوه می نمود در وادی خیال مرا مست می دواند وز خویش می ربود از دور می فریفت دل تشنه مرا چون بحر موج می زد و لرزان چو آب بود وانگه که پیش رفتم با شور و التهاب دیدم سراب بود بیچاره من که از پس این جست و جو هنوز می نالد از من این دل شیدا که یار کو ؟ کو آن که جاودانه مرا می دهد فریب ؟ بنما کجاست او #هوشنگ_ابتهاج @masbavar 🍁

تو هم درمونی و هم درد ای مرد کسی با دردت اما آشنا نیست... @masbavar 🖤

خانه‌ی خالی تنهایی مثل آینه‌ی بی تصویر در شب تنگ شکیبایی عکسی آویخته بر دیوار مثل یادی سبز مانده در ذهن شب پاییز دختری گردن افراشته با بارش گیسوی بلند پسری در نگاهش غم خاموش پدر و زنی رعنا اما دور... در شب تنگ شکیبایی مردی تنها مثل آینه بی تصویر خالی خانه تنهایی سایه ی خاموش در شب آینه می گرید آه هرگز صد عکس پر نخواهد کرد جای یک زمزمه ساکت پا را بر فرش این که همراه تو می گرید آیینه‌ست تو همین چهره تنهایی... #هوشنگ_ابتهاج @masbavar 🍁

آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است یا رب این تأثیر دولت در کدامین کوکب است #حافظ @masbavar 🍁