کلمات

بچه‌های کف میدون، مستضعفان پا برهنه‌ی انقلاب، دلسوزهای امیدوار وطن، این کانال رو ببینید و اگه شرایطش رو دارید، این ایده‌ی ناب رو (در سطح شهر و روستا) چاپ کنید و مثل نامه بدید به‌دست خلق خدا: https://ble.ir/namehjalili

از من می‌پرسید چه کنیم؟ به دنبال حقیقت باشید؛ واقعیتی به دور از دروغ و نیرنگ و تحریف. به سرگذشت‌تان خوب بینیشید و آینده‌‌ای که برای کشورتان ترسیم می‌کنند را شفاف و بی‌آلایش ببینید و سپس برای آن رأی و اندیشه استوار، در قلب‌تان قیام کنید. مثل رئیسعلی‌ در تنگستان، مثل میرزاکوچک‌خان در کوه‌های برفی تالش، مثل امیرکبیر در کاخ سلطنتی ناصرالدین‌شاه، مثل چمران در ستاد جنگ‌های نامنظم، مثل ابراهیم در ارتفاعات ورزقان. خدا قلب‌های قیام‌کرده و عزم‌های جزم شده برای سرفرازی وطن را دوست دارد: «إن الله يُحِبُّ كُلَّ قَلْبٍ يَنْبَضُ مِنْ أَجْلِ وَطَنِهْ»

🔹خب فعلا نتایج نشون میده دور دوم رو در پیش داریم، به همین منظور با اجازه‌ی سروران گرامی بحث داغ و جالب امشب رو همین‌جا به پایان برسونیم. حقیقتا بحث خوبی بود و پیام‌های کانال رو نمیخوام پاک کنم (حداقل تا مدتی). از همراهی همه‌ی عزیزانی که پیام دادن هم جداً ممنونم. نگرانی و دغدغه‌مندی‌تون قابل تقدیره و ان‌شاءالله خدا دلهای ما رو به سمت انجام عمل خیر و راه‌حل مناسب سوق میده. مایلم نفرات بیشتری این نظرات رو بخونن و نقد کنن و یا حداقل به این مسئله‌ها فکر کنیم همگی. فقط بیایید همینجا باهم حرف بزنیم، یعنی کامنت بذارید ترجیحا. اینجا رو هم کانال خودتون بدونید.

خیلی هم خوبه. منم که همین رسیدن به وجه مشترک رو میگم، بیایم یه بار همه مردم رو دخیل کنیم، خواسته هاشون رو لیست کنیم، بریم اونها رو هم تامین کنیم کنار بحث های تمدنی خودمون. اون وقت که کشور برمیگرده به راه استوار، هم ما توش به هدفمون میرسیم، هم مردم، هم همدلی پیش میاد، هم همین مردم میان پشت ما، دقیقا چیزی که پوتین توی روسیه راه انداخته. داره کار گفتمانی خودش رو جلو می‌بره تا روسیه همون ابرقدرت سابق بشه اما مردم نه تنها زده نشدن که هر روز بیشتر پوتین و حکومت رو دوست میدارند.

اگر اینجا بازی رسانه ای باشه به قول شما که توی روستا نیست، مردم روستا که خیلی محروم ترن. آقای جلیلی یه بار رفته فلان روستا که الحمدلله توی ۱۲ سال بی کاری وقت هم دلشته، حرف مردم رو گوش داده و مردم گفتن چه خوب به همین رای بدیم، اما واقعا برای روستا چی کار کردیم؟ کاری کردیم که نتیجه اش شده مهاجرت و خالی شدن روستا ها؟ اینجا یه بحث داخلیه، اینجا داریم مشکل پیدا می‌کنیم. میدونید بر خلاف شما من نظرم اینه که این بحث های انتخاباتی توی همون لایه ای که شما میگید رسانه است که نتیجه رو مشخص می‌کنه و سرریز میشه توی جامعه، مردم کف خیابون رو با دو تا کلیپ میشه اقناع کرد این بحث کنندها هستن که مهمن بعد میگید خوب میشه؟ وقتی حرمت های ارتباط انسانی شکسته شده، افراد نه بحث که به هم توهین کردن، آیا این اساس چیزی هست که خوب بشه؟ تازه همین اینها منوط میشه به اینکه اصلا انتخابت رو توی دور دوم میتونیم ببریم یا نه؟ اینکه اگر هم بردیم جلیلی توان داره که کشور رو مدیرت کنه؟ اگر یک درصد ببازیم یا جلیلی در اداره کشور به مشکل بخوره این شکاف و زخم ها بهتر که نمیشه هیچ بدتر هم میشه. فردای این روزها خودمون دنبال مقصر میگردن برای این اتفاق. اون میخواد بگه تو اگر از جلیلی حمایت میکردی دور اول تموم بود اون بگه اگر تو از قالیباف حمایت میکردی کشور به مدیر ناکارآمد نمی‌رسید.

میبینید چقدر نقطه‌ی مشترک داریم؟ ما فقط روش‌های رسیدن به اهداف‌مون فرق داره. منم با شما موافقم. باید زمین بازی رو بلد باشیم. پازل‌ها رو کنار هم بچینیم. باج ندیم. آتو ندیم. منحرف نشیم. تفاوت نگرش حاکمیت با نگرش مردم رو هم قبول دارم. ضعف‌ها و کم‌کاری‌هارو هم قبول دارم و دقیقا ما برای همین با هم حرف میزنیم. برای پیدا کردن راه‌‌حل‌ها. برای ایجاد گفتمان. برای ایجاد یک فهم مشترک از واژه‌ها. غیر از اینه؟

آیا من چیزی از فدا کردن ظرفیت های داخلی گفتم؟ بدون استفاده از ظرفیت های داخلی می‌خوایم بریم با دنیا درباره چی بازی کنیم اصلا؟ درباره نداشته هامون؟ عضو بریکس شدیم سلمنا من خودم یادداشت ها درباره بریکس نوشتم. می‌دونم چیا داره و چیا نداره خیلی دقیق تر از دوستان. حرف من مشخصه باید بلد باشیم بازی کنیم، نگفتیم بده بستون، گفتم بازی. بازی یعنی پازل رو درست چیدن تا به دلخواه برسیم. اینکه هسته ای یا هر چیزی رو فدا کنیم نمیشه نتیجه مطلوب. پیشرفت از نظر ما قطعا با نظر مردم فرق داره اما مردم اون پیشرفت که من گفتم رو می‌خوان. چیزی که بهشون ارایه ندادیم