🗣فـــریادزیرآب🗣

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ @faryaaadzirab و پنجشنبه آمد تا آلبوم خاطرات را باز کنیم ! و فاتحه‌‌ای بخوانیم برای کسی که بود امّا دیگر نیست،،، #برای‌شادی‌و‌آمرزش‌روح_رضاعزیز (مدیر کانال فریادزیرآب) و همه رفتگان‌مون دعا می‌کنیم و از خداوند براشون طلب مغفرت و آرامش میکنیم

سلام برآنان‌ڪہ از کنارمان  رفتند، امّا از یادمان نرفتند حالا اون دستا کجاس،اون دو تا دستای خوب چرا بی‌صدا شده، لب قصه‌های خوب

حرف حق ،حرف دل مردم👌

اگر کاشف معدن صبح آمد، صدا کن مرا. و من، در طلوع گل یاسی از پشت انگشت‌های تو، بیدار خواهم شد. و آن وقت حکایت کن از بمب‌هایی که من خواب بودم، و افتاد. حکایت کن از گونه‌هایی که من خواب بودم، و تر شد. بگو چند مرغابی از روی دریا پریدند. در آن گیروداری که چرخ زره‌پوش از روی رویای کودک گذر داشت قناری نخ زرد آواز خود را به پای چه احساس آسایشی بست. و آن وقت من، مثل ایمانی از تابش استوا گرم، تو را در سرآغاز یک باغ خواهم نشانید. #سهراب‌سپهری

@faryaaadzirab مؤذنـا به امیـد ڪه می‌زَنـی فَریــاد؟ تـو هم‌ بخواب‌ ڪه‌ مـٰا خویش‌ را به‌ خواب‌ زَدیم،،، #فاضل‌نظری و شب بخیر،،،،،

‌ 🌏امان از خاورمیانه درون،،، درون سینه هر آدمی یک #خاورمیانه پنهان است. پر از شر، شور، شراب، خدا، گناه، صلح، گُل، گلوله،، سینه هر کدام از ما را که بشکافند هم بوی خون می دهد هم عطر نفت خاورمیانه! پر از تعصب و طمع. پر از امید، آرزو. پر از پنهانکاری، درست مثل انگورهای خاورمیانه که هم کشمش روزه داران می شوند هم شراب باده نوشان. هر دَم و بازدم ما پر از خشم‌های فروخورده است. بوسه‌های به مقصد نرسیده، حرف‌های ماسیده روی لب. قایم شده در گرمگاه سینه. بغض های در گلو مانده مثل بچه‌های فلسطینی که سنگ را آنقدر توی دستشان چرخانده‌اند که تاول انداخته روی آن پوست نازک؛ نه دل دارند که پرتش کُنند، نه دل می‌کَنَند که از فکرش رها شوند،،، زیر پوست ما مثل سوریه پر التهاب است، ناآرام، پر آشوب، مثل بمب های خوشه ای که روی دیوار شعرها و شهرهایشان خراش انداخته. زیر پوست ما مثل بغداد بوی قهوه عربی می‌دهد، مثل صحرای عربستان پرعطش است، مثل جنگل‌های شمال ایران انگار خدا دارد با مه روی صورت آدم نقاشی می کند، مثل شیراز بوی بهارنارنج می دهد، مثل دُبی بین وعده نسیه خدا و نقد شیطان دل دل می‌کُند. در هر چروک صورت ما یک کویت پنهان است. مثل دوران اوجش پر از وسوسه بهشت و بوسه، مثل زمان جنگ‌اش پر از زخم‌هایی که خوب نمی شود، مثل مُرغ‌های دریایی‌اش که توی نفت بال می زدند، پرهایشان می‌سوخت، در آب غرق می شدند. در هر "چیزی نیست خوبم!" ما، سطل سطل اشک قایم است، مثل مادرهایی که می‌روند بهشت زهرا و برای پسرها و دخترهایی که جنگ آنها را بلعید مویه می.کنند و بعد جلوی دوربین‌ها می‌گویند فدای سر ایرانم که پسرم رفت، دخترم رفت،، درون سینه ما دختری کُرد که از چنگ داعش گریخته در میان اشک می‌خندد و مثل شهرزاد قصه‌گو آنقدر قصه و غصه دارد که همه پیامبران خاورمیانه را خواب کُند و خودش بیدار بماند و زُل بزند به شب. به اینکه کی آرامش از راه می رسد؟ کی سر آرام بر بالش می‌گذاریم، کی دوباره کبوترهایمان را پیدا خواهیم کرد و مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت،،،کی آن روز از راه می رسد که کمترین سرود بوسه باشد؟ وجود ما آمیزه‌ای از مستانه‌های ابراهیم تالیس، ناله‌های ام‌کلثوم، ربنای‌شجریان، آوای‌عبدالباسط و "چشم من بیا منو یاری بکن" داریوش است. از داریه و دمبک تا رقص بندری و شمشیرهای عمانی و شوخ چشمان تُرک و عرب. درون هر کدام از ما خاورمیانه‌ای است که جنگش تمام نمی‌شود. شب زیر موشک باران دلتنگی می خوابیم، صبح با لبخند بیدار می‌شویم که برویم به جنگ سرنوشت. ✍ احسان‌محمدی

‌ زِ دستِ چشمِ هیزِ شیخ، فریاد که با یک مو، کُند از شهوتش یاد «بسازم خنجری نیشش ز فولاد» زنم بر چشم او، زن گردد آزاد #محسن‌مردانی

خیلی ممنون، دیدار قبلی تازه چهلمش دراومده! 😅

٢٥سال از فاجعه‌ى كوى دانشگاه گذشت‏🕊 ما را به خاطر بیاور ما را که تازه جوانانی بیست و دو ساله بودیم شور عشق در سینه داشتیم و پیش از آن که عاشق شویم سینه بر خاک سوده مُردیم ما را به خاطر بیاور شعرخوانی مرحوم عزت ابراهیم نژاد از کشته شدگان وقایع ۱۸ تیر ۱۳۷۸

@faryaaadzirab ‌ خانه‌ات آباد ای ویرانیِ سبزِ عزيزِ من تا کجا بردی مرا دیشب با تو دیشب تا کجا رفتم! #مهدی‌اخوان‌ثالث