cookie

Мы используем файлы cookie для улучшения сервиса. Нажав кнопку «Принять все», вы соглашаетесь с использованием cookies.

avatar

سینما پارادیـزو

ـــ سینما سرزمین من است نه شغل من ـــ سینما، هنر، ادبیات، فلسفه و بیشتر Admin: @Mooso

Больше
Рекламные посты
16 310
Подписчики
+724 часа
+197 дней
+16630 дней

Загрузка данных...

Прирост подписчиков

Загрузка данных...

00:42
Видео недоступноПоказать в Telegram
▪️آنیس واردا ـــ بخشی از نوشته‌ واردا برای بزرگداشت ژاک دمی در کایه دو سینما ـــ نُوارموتیه، یک روزِ یکشنبه، دوربین کوچکِ ۱۶ میلیمتریِ بلوسیه را با خود می‌برم. چند نما از ژاک در ساحل رودخانه می‌گیرم. یک یا دو نما روی دست. راه می‌روم و دوربین رو به کناره‌های آب دارد، آنجا که کفِ روی آب می‌جنبد و «خزه به لطافت به دستِ باد نوازش می‌شود… در بستر شن‌ها…». به‌سوی صورت ژاک می‌روم. می‌ترسم بمیرد. پایان یک روزِ خوشِ تابستانی است. برای اولین‌بار، چندان حالش خوش نیست تا همراه من زیباییِ این ساحل را دوست بدارد. ▪️آخرین تصاویر از ژاک دمی که توسط همسرش آنیس واردا، یک ماه قبل از مرگش گرفته شده است. حال‌وهوای عجیبی در فیلم به چشم می‌خورد، حال‌وهوای پذیرش مرگ. ملاقات بعدی این زوج بیست و نه سال طول می‌کشد. 🎥 @CinemaParadisooo
Показать все...
IMG_5752.MP410.98 MB
Фото недоступноПоказать в Telegram
▪️ساتیاجیت رای ـــ دلبستگی فرانسوا تروفو به هیچکاک یکی از واقعیت‌های ستودنی ولی تقریباً غیرقابل درک تاریخ سینماست. 🎥 @CinemaParadisooo
Показать все...
▪️شانتال آکرمن ـــ ترجمه صالح نجفی ـــ وقتی متنی می‌خوانید، در زمانِ خودتان به سر می‌برید. تماشای فیلم فرق می‌کند. راستش فیلم مرا که می‌بینید زمان من بر شما مسلط می‌شود. اما زمان برای هرکس یک جور است و زمانِ هیچ دو نفری عین هم نیست. پنج دقیقۀ من با پنج دقیقۀ شما فرق می‌کند. و پنج دقیقه گاهی به نظر خیلی طولانی می‌آید و گاهی مثل باد می‌گذرد. مثال بزنم: همه خیال می‌کردند زمانی که وقایع فیلم «ژان دیلمان» در آن می‌گذرد زمان واقعی است اما زمانی که در آن فیلم می‌بینید تماماً از نو ترکیب شده است تا تماشاگر احساس کند شاهد زمان واقعی است. سرِ صحنه به دلفین سِریگ می‌گفتم،"شنیتسل وینی را که این شکلی روی میز می‌گذاری، این کار را آهسته‌تر بکن. شکَر را که برمی‌داری، دستت را سریع‌تر جلو ببر." فقط به ظواهر کار داشتم. وقتی می‌پرسید چرا، می‌گفتم، "کاری را که می‌گویم بکن، بعداً می‌فهمی چرا." نمی‌خواستم بازیش بدهم. بعداً فیلم‌ها را نشانش دادم گفتم، "می‌بینی، نمی‌خواهم واقعی به نظر برسد، نمی‌خواهم طبیعی به نظر رسد، ولی می‌خواهم تماشاگر زمانی را که صرف این کارها می‌شود احساس کند که مساویِ زمانی نیست که در واقعیت صرفِ این کارها می‌شود." البته فقط بعد ازینکه دِلفین این کارها را کرد متوجه این موضوع شدم. قبلش فکرش را نکرده بودم. می‌دانید، بیشتر آدم‌ها که به تماشای فیلم‌های سینمایی می‌روند وقتی می‌خواهد در تعریف از فیلم سنگ تمام بگذارند می‌گویند، "اصلاً متوجه گذر زمان نشدیم! نفهمیدیم چه‌طور گذشت!" در مورد فیلم‌های من باید بگویم شما دقیقاً گذر زمان را می‌بینید. و گذر زمان را احساس می‌کنید. و ضمناً حس می‌کنید این زمانی است که به مرگ منتهی می‌شود. تصور می‌کنم بخشی از این قضیه در فیلم‌های من هست. و برای همین اینهمه مقاومت در برابرش هست. من دو ساعت از زندگی یک انسان را از او می‌گیرم. در طی این زمان من متوجه می‌شوم که ما هستی خویش را احساس می‌کنیم آنهم فقط به این واسطه که جایی ورای فضایی قرار گرفته‌ایم که فقط اطلاعات به تماشاگر می‌دهد. در فیلم «جنوب» (۱۹۹۹)، درختی هست که خاطرۀ مرد سیاه‌پوستی را زنده می‌کند که ممکن است از شاخۀ درختی حلق‌آویزش کرده باشند. اگر درختی را دو ثانیه نشان دهید، این لایه در فیلم نخواهد بود ـــ فقط یک درخت خواهد بود. به گمان من زمان است که پایۀ آن تداعی را محکم می‌کند. — https://www.artforum.com/features/in-her-own-time-an-interview-with-chantal-akerman-168431/ 🎥 @CinemaParadisooo 🎥 @CinemaParadisooo
Показать все...

00:11
Видео недоступноПоказать в Telegram
▪️لوئیس بونوئل ـــ چنان که گفتم، سینما در طرح مسائل انسان امروز اهمیتی بی‌کران دارد اما باید این مسائل را نه جداگانه و منفرد، در رابطه با انسان‌های دیگر هم مطرح کند. این گفته اِمِر (Emer) دربارۀ وظائف رمان‌نویسان را می‌توان به سینماگران نیز تعمیم داد: هنرمند هنگامی قادر به انجام وظیفه خویش است که از راه ترسیم روابط اجتماعی واقعی، کارکرد سنتی و قرادادی سرشت این روابط را درهم بشکند و خوش‌بینی رایج در جامعه بورژوایی را رسوا کند. از او انتظار نداریم که راه حلی نشان بدهد یا اینکه از چیز خاصی طرفداری کند، اما می‌تواند توهم ابدی بودن این شرایط را درهم بریزد. ▫️The Phantom of Liberty (1974) ▫️Dir. Luis Buñuel 🎥 @CinemaParadisooo
Показать все...
8.41 KB
▪️سوزان سانتاگ ـــ مارکی دوساد، البته، هرگز از خاطر نرفته‌ بود. گوستاو فلوبر، شارل بودلر، و سایر نابغه‌های رادیکالِ ادبیات اواخر قرن نوزدهم فرانسه آثار او را با اشتیاق خوانده‌ بودند. دوساد مراد و پیر مقدس جنبش سوررئالیست بود و در آثار آندره برتون نقشی مهم بازی کرده‌است. اما پس از سال ۱۹۴۵ میلادی بود که بحث آثار دوساد مقام او را به عنوان نقطه عزیمتی با اهمیت بی‌پایان برای اندیشیدن رادیکال دربارهٔ شرایط انسانی تثبیت کرد. مقالهٔ معروف سیمون دوبوار درباره‌اش، بیوگرافی ژیلبر له‌لی که متکی به تحقیقات دانشگاهی مبسوطی است، و نوشته‌های موریس بلانشو، ژان پولان، ژرژ باتایی، پی‌یر کلوسُوسکی، و میشل لئیریس از جمله مهمترین اسنادی است که بازاندیشی و داوری مجدد دربارهٔ مارکی دوساد در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم را سبب شد؛ بازاندیشی‌ای که ذائقه‌ و حساسیت ادبی فرانسوی را به نحوی شگفت‌آور دگرگون کرد. وزن تئوریک و کیفیت این علاقهٔ فرانسوی به آثار دوساد برای روشنفکران ادبی در انگلیس و آمریکا قابل درک نیست؛ روشنفکرانی که اهمیت دوساد را فقط از زاویهٔ تاریخ آسیب‌شناسی روانی ــ در سطوح فردی و اجتماعی ــ قبول دارند اما نمی‌توانند او را به عنوان یک متفکر جدی بگیرند. ▫️Sade (2000) ▫️Dir. Benoît Jacquot 🎥 @CinemaParadisooo 🎥 @CinemaParadisooo
Показать все...

Фото недоступноПоказать в Telegram
پس از گذشت ۱۹ سال از انتشار «نوشتن با دوربین» این کتاب هم‌چنان با توجه به اهمیتش با بازخوردهای مختلفی همراه است؛ در رویداد روز یکشنبه ۱۳ خرداد در گفت‌وگو با پرویز جاهد به سراغ این بازخوردها می‌رویم و با او درباره داستانِ بلند «نوشتن با دوربین» در همه این سال‌ها هم‌صحبت می‌شویم. • یکشنبه ۱۳ خرداد • ساعت ۱۸ • بوکلند مارکیز تهران (سعادت‌آباد، میدان شهید طهرانی مقدم، خیابان سرو شرقی، مجتمع تجاری مارکیز) • برای ثبت‌نام رایگان به دایرکت اینستاگرام بوکلند پیام دهید یا با فروشگاه تماس بگیرید. #️⃣#ad
Показать все...
Фото недоступноПоказать в Telegram
▪️راینر ورنر فاسبیندر ـــ در یک تحلیل نهایی، تنها چیزی که اهمیت دارد شاکلهٔ اثری‌ست که بعد از مرگ‌تان بر جا می‌گذارید. تمامیت اثر شماست که باید چیزی برای گفتن از زمانه‌ای داشته باشد که در دل آن ساخته شده. وگرنه، نمی‌ارزد. — Rainer Werner Fassbinder by Michael Friedel 1969. 🎥 @CinemaParadisooo
Показать все...
Фото недоступноПоказать в Telegram
▪️اینگمار برگمان ـــ در دههٔ ۱۹۴۰ که کارم را شروع کردم، استادم به من گفت که یک کارگردان باید گوش بدهد و دهانش را بسته نگه دارد. خیلی طول کشید تا فهمیدم خیلی حرف می‌زنم. حالا می‌دانم که تنها باید بشنوی با گوش‌هایت و قلبت. 🎥 @CinemaParadisooo
Показать все...
• خوانش با همکاری مدرسه هنر آرخه برگزار می‌کند: کارگردانی مستند خلاق و مواجهه با ساز و کارهای بین‌المللی با افسانه سالاری • پنج‌شنبه و جمعه ۱۷ و ۱۸ خردادماه ۱۴۰۳ روز اول: از ساعت ده صبح تا ده شب روز دوم: از ساعت ده صبح تا سه عصر محل برگزاری: تهران، پاکدشت، حصار امیر، بلوار شهرک انقلاب، خیابان پونل، کارخانه نوآوری و شتاب افزای دیهیم (ورکشاپ در دو روز متوالی از ده صبح برگزار می‌شود و امکان اقامت و پذیرایی برای شرکت‌کنندگان فراهم است.) • سینمای مستند جهان کوچک است. در عین‌حال ولی فیلمساز مستند ناگزیر است زبان‌های گوناگونی بداند. نه تنها زبان سینما و شیوه‌های مواجهه‌ی خلاقانه با جامعه‌ی اطراف، که دانستن زبان تعاملات بین‌المللی و تولید مشترک از ملزومات فیلمسازی مستند در دنیای امروز است. این دوره مناسب فیلمسازانی است که سابقه‌ی ساخت فیلم مستند دارند. روز اول این کارگاه به صورت تعاملی برگزار می‌شود و از این رو پیشنهاد می‌شود فیلمسازان با داشتن ایده‌ی فیلمی مستند در کلاس شرکت کنند. • ⚫️ برنامه ورکشاپ: روز اول مواجهه‌ی خلاقانه‌ی هنرمند با ماده‌‌‌ی خام «واقعیت» چگونه است؟ ● پرورش‌ خلاقانه‌ی ایده: کارگردانی از طرح تا تولید ● نوشتن دوسیه‌ی فیلم مستند در راستای مشارکت‌های بین‌المللی همراه با بررسی نمونه‌های موفق شب: نمایش یکی از فیلم‌های مستند موفق سال گذشته، بررسی دلایل موفقیت فیلم همراه با تعامل و گفت‌وگو روز دوم زبان بین‌المللی فیلم مستند خلاق چیست؟ مناسبت فیلمساز با حامیان مالی، تهیه‌کنندگان و جشنواره‌ها چگونه است؟ ● معرفی حامیان مالی و مارکت‌های فیلم ● Pitching و ارائه‌ی پروژه ● تهیه‌کنندگی‌ مشترک و قرارداد ● پخش • افسانه سالاری فیلمساز، تدوینگر و تهیه‌کننده‌ی سینمای مستند است. افسانه عضو انجمن تهیه‌کنندگان مستند خانه سینمای ایران و موسس شرکت فیلمسازی Docmaniacs در پاریس است. لیسانس سینما را از دانشگاه هنر تهران گرفته و فوق‌لیسانس کارگردانی خلاق و سینماتوگرافی از دانشگاه پاریس ۸ و فوق لیسانس کارگردانی مستند از مدرسه‌ی بین‌المللی فیلم Docnomads دارد. افسانه مدرس تدوین فیلم مستند در «آتلیه واران» پاریس است و به عنوان تدوینگر نیز فیلم‌های مستند موفقی را در کارنامه خود دارد. جوایز ‌‌و فستیوال‌ها: بهترین پیچ جشنواره کارلوی‌واری و تقدیر ویژه‌ی هیات داوران جشنواره ویزیون دو رئل سوییس ۲۰۲۰ برای کارگردانی فیلم خانه، شرکت در جشنواره‌های ایدفا، شفیلد، بوسان، ویزیون دو رئل، دی ام زی، سانتا باربارا،… با فیلم‌های‌ خانه، تارهای ممنوعه و چشم‌های بیدار پدر‌ مرده دریافت فاند از موسسه فیلم ساندنس، ایدفا برتا‌ فاند، موسسه فیلم دوحه، نتورک مستند فیلم بوسان، ویزیون سودست سوئیس،… ⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام موسسه پیام بدهید. شماره‌ی تلگرام: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷ پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰ #خوانش_مدرسه_روایت_است #️⃣#ad
Показать все...