زنجان ریحان باغ بلدان

زیارت عاشورا، به خط مرحوم نجفی زنجانی، موجود در حرم امیرالمؤمنین علیه السلام - نجف اشرف

وقایع روز عاشورا اثر ؛ استاد حسن اسماعیل زاده ( چلیپا ) متولد : زنجان 1301 _ 1385

نورالمنابر ازتالیفات مرحوم میرزاابوعبدالله بن میرزاابوالقاسم مجتهد زنجانی دراحوالات و وقایع عاشورا و ردیه بر بعضی منقولات غیر ماثور

‏فایل صوتی از طرف Enayat

. آه ای به تو زیبنده،سرداری و سالاری وز شأن تو شرمنده،منشور علمداری از قصّه ی آن دستِ پی کرده،غم آورتر افسانهٔ دندان و مشک است و گران باری همراه عطش رفتی تا اسب و چو پُر شد مشک بی مزمزه ای حتّا، برگشتی از آن جاری بردی به لب آن مشتِ پر آب و ننوشیدی: "اول همه آنگه من!"این رسم تو بود آری! درس از تو گرفت آری،هرکس که به جانبازی با خون خود امضا کرد منشور فداکاری چندان که فلک باقی ست،با نام تو نورانی ست هم لوح جوانمردی،هم دفتر عیّاری تا بار امانت را از دوش نیندازی ای خط امانِ«شمر»رد کرده به بیزاری تَرشد عَلَم گردون از خون سحاب ای ماه! از خون تو تا تر شد بیرق به نگونساری ای ماه بنی هاشم،ای ماه فلک گردان! وی ماه فلک،گردان گِردت به هواداری تا اوج فلک گیرد،ناچار به تأییدت شعرم همه ساید سر،بر خاک درت باری #اشعار_استاد_حسین_منزوی @hosseinmonzavisher ⚜️⚜️⚜️⚜️

شعر: زنده یاد استاد حسین منزوی در رثای سالار شهیدان صدا: استاد بهروز رضوی

تغزّل اندر مدیحِ حضرت ابی الفضل العبّاس روحی له الفِداء ....به خلافِ همه من مارِ سیه خوش دارم چون شبیه است برآن زلفِ شکن درشکنش تا به بلبل برساند که شهیدِ تو منم کرد خونین برِ او یوسفِ گل پیرهنش برسرِ کشتهء صدسالهء خود آ و ببین که زند قُلزُمِ خون ،موج هنوز از کفتش زدلِ خون شدهء غنچه که سنگ است هویداست که به خون خفته زرشکِ لب ولعل و دهنش تابه بیند دمِ بشکفتن گل ،بلبلِ زار تا سحر خواب نکرد از غم ودردو مِحَنش صبح چون آمد و نزدیک شد این کار برفت آن سیه بخت به خواب از هوسِ خونِ لبش طایری را که زدی در قفسش جای مده این قدر بس که فکندی هِله دور از وطنش نه چمن میل تو دارد نه تو میلی به چمن که بود خار به پیشت سمن و یاسمنش دل من شمع و لگن هم تن ودانم که بسی درهوای رخت این شمع بسوزد لگنش یارِ من مدحِ که گوید که زشیرین سخنی شهد از شرم شود آب به پیش سخنش گوئیا خاکِ درِ شاه به سر می ریزد که برد بوی زمو ،عاریه ، مشک ختنش پسرِ حیدرِ کرّار ابوالفضل که بود دوست تر از دل و جان داشت حسین وحسنش زادهء چشم شعار علی ،آن که دمِ جنگ می شود ازنگهی آب ،دلِ تَهمتَنَش گوی زن ،فارسِ میدانِ شهادت عبّاس گر وفا دیده به پیکانِ جفا به مِجَنَش در رهِ دوست چنان باخت سر وجان که ورا هرچه بود او شد وشد بی خبر از خویشتنش در هوای طیران بر سوی جانان چو عقاب پر برآورد زبس تیر برآمد به تنش بی خبر بود به جنگ از خود وتا یافت خبر دید کافتاده روی خاک دو دست از بدنش ناله بر زد یعنی که بریدم دگر دستِ امّید از این عالم و از مرد وزنش لعل گون شد چو زخون تو زمین ،زان سَحبان خفته در خونِ جگر همچو عقیقِ یمنش۱ ضیاء الدّین سَحبان زنجانی __ 1_دیوان سحبان زنجانی ،نسخهء خطّی کتابخانهء دانشگاه تهران به شمارهء ۳۴۰۳ ،صفحه ۲۲و۲۳ 🌾🍃🍃@madihehvamarsiah

🌾🍃🍃@madihehvamarsiah